Read Caribbean Javanese Wiwitan 28 Bible Online

Wiwitan 28 - Caribbean Javanese bible

Wiwitan 28

¹Isak terus nyeluk Yakub, diberkahi lan diweling, tembungé: “Kowé aja golèk bojo botyah wadon Kanaan.

²Tata-tataa, lungaa menyang negara Padan-Aram, ing omahé Bétuèl, bapaké ibumu, lan nggolèka bojo ing kana, tunggalé anaké Laban seduluré ibumu.

³Gusti sing Mahakwasa bakal mberkahi kowé, lan didadèkké subur lan tangkar-tumangkara supaya dadi kumpulan bangsa.

⁴Kowé dikèki berkah sing kanggo Abraham, ya kowé uga turunanmu, nganti kowé bisa nduwèni negara iki, ya sing kok enggoni kaya wong mantya, sing wis dikèkké Gusti marang Abraham.”

⁵Mengkono Isak enggoné ngomongi Yakub; Yakub terus budal menyang Padan-Aram, ing panggonané Laban anaké Bétuèl wong Aram, seduluré Ribka, ibuné Yakub lan Esau.

⁶Esau bareng weruh yèn Isak wis mberkahi Yakub, lan dikongkon lunga menyang ing Padan-Aram supaya golèk bojo sangka kana; nalikané mberkahi mau diweling: “Aja golèk bojo wong wadon bangsa Kanaan.”

⁷Uga menèh Yakub manut marang tembungé bapak lan ibuné, terus budal menyang Padan-Aram.

⁸Esau terus rumangsa yèn wong wadon Kanaan kuwi ora ndadèkké senengé Isak, bapaké.

⁹Mulané Esau terus lunga nemoni Ismaél perlu njupuk Mahalat dadi bojoné, diwayuh karo bojoné sing ndisik. Mahalat kuwi anaké Ismaél anaké Abraham, adiké Nébayot.

¹⁰Yakub budal sangka Bèrsyéba menyang ing Haran.

¹¹Bareng tekan ing sakwijiné panggonan, terus nginep ing kono, awit wis mingslep srengéngé. Terus njupuk watu siji sangka panggonan mau dienggo bantalan, lan turu ing kono.

¹²Terus ngimpi: Ana anda ngadek ing bumi sing putyuké sundul langit, lan kétok para mulékaté Gusti Allah munggah-mudun ing anda mau.

¹³Dadakan, terus GUSTI ngadek ing sisihé lan ngetokké tembung: “Aku iki GUSTI, Gusti Allahé Abraham leluhurmu lan Gusti Allahé Isak; lemah sing mbok turoni iki bakal Tak wènèhké marang kowé lan turunanmu.

¹⁴Turunanmu bakal dadi kaya lebuné bumi lan kowé bakal tambah-tambah mengétan, mengulon, mengalor lan mengidul, lan sangka kowé lan turunanmu saben bangsa ing bumi bakal pada diberkahi.

¹⁵Aku bakal ngantyani kowé lan Aku bakal ngayomi kowé ing sak paran-paran lan kowé bakal Tak balèkké, menyang ing negara iki menèh, awit kowé ora bakal Tak tégakké, nganti Aku nindakké sembarang sing wis Tak janjèkké marang kowé.”

¹⁶Bareng Yakub nglilir sangka enggoné turu, terus ngomong: “Sak temené GUSTI ing panggonan kéné, lan aku ora ngerti.”

¹⁷Yakub wedi lan ngomong: “Tenan nggegirisi panggonan iki, iki ora liya omahé Gusti Allah lan iki gapurané swarga.”

¹⁸Esuké mruput Yakub njupuk watu sing dienggo bantalan lan didekké dadi tugu lan ing nduwuré diesoki lenga.

¹⁹Panggonan kono mau diarani: Bétel; mbiyèn kuta kuwi diarani: Lus.

²⁰Yakub terus nggawé janji: “Yèn Gusti Allah nunggal lan njaga aku ing sak uruté dalan sing tak lakoni, lan ngekèki roti sing tak pangan, apa menèh sandangan sing tak enggo,

²¹nganti aku mulih ing omahé bapakku lan slamet, mesti GUSTI bakal dadi Gusti Allahku.

²²Déné watu sing wis tak dekké dadi tugu iki bakal dadi omahé Gusti Allah. Apa menèh samubarang sing Gusti ngekèki marang aku iki sak prasepuluhé bakal kula pasrahké marang Gusti.”