Read Caribbean Javanese Wiwitan 37 Bible Online

Wiwitan 37 - Caribbean Javanese bible

Wiwitan 37

¹Yakub manggon ing negara tilas panggonané bapaké sing dadi wong mantya, ya kuwi ing negara Kanaan.

²Iki lelakoné turunané Yakub. Yosèf waktu umur pitulas taun, dadi ijik nom, kulina angon wedus bebarengan karo sedulur-seduluré, anaké Bilha lan Silpa bojoné bapaké, lan Yosèf kuwi ngomongi marang bapaké bab penggawé alané para seduluré.

³Israèl enggoné trésna Yosèf ngungkuli para sedulur-seduluré liyané kabèh, awit Yosèf kuwi lairé waktu Yakub wis tuwa; lan Yosèf digawèkké jubah sing apik banget.

⁴Bareng sedulur-seduluré pada ngerti yèn bapaké enggoné trésna Yosèf ngungkuli karo liyané, nganti Yosèf disengiti lan ora gelem ngaruh-aruhi karo sumèh.

⁵Ing sakwijiné dina Yosèf ngimpi, impèné mau terus dityeritakké marang para sedulur-seduluré, nganti sedulur-seduluré saya mundak menèh sengité.

⁶Lan ngomong marang para seduluré: “Tyoba rungokna impèn sing tak impèkké iki:

⁷Aku lan kowé pada mbongkoki gandum ing kebon; bongkokanmu terus ngadek jejek, bongkokanmu terus pada teka ngubengi lan sujut nyembah marang bongkokanku.”

⁸Ing kono para seduluré pada ngomong: “Apa kowé kepéngin ngratoni kita?” Sak nalika saya mundak menèh sengité jalaran sangka impèné lan tembungé kuwi.

⁹Yosèf terus ngimpi menèh, kuwi ya dityeritakké marang para seduluré, tembungé: “Aku ngimpi menèh: Srengéngé, mbulan lan lintangé sewelas pada kétok sujut lan nyembah ana ngarepku.”

¹⁰Bareng bab iki dityeritakké marang bapaké lan para seduluré, nganti dinesoni karo bapaké: “Impèn apa ta impènmu kuwi? Mosok ta aku, ibumu lan para sedulurmu bakal pada sendeku ing bumi ing ngarepmu?”

¹¹Sedulur-seduluré dadi pada serik marang Yosèf, nanging bapaké nyimpen perkara kuwi ing sak njeruhné atiné.

¹²Ing sakwijiné dina para seduluré pada angon kéwan-kéwané bapaké ing Sikem.

¹³Israèl terus ngomong marang Yosèf: “Kakang-kakangmu ijik pada angon kéwan-kéwan ana Sikem. Mulané kowé tak kongkon niliki mbrana!” Tembungé Yosèf: “Ya bapak.”

¹⁴Terus tembungé menèh: “Kowé mbranaa, tilikana kahanané sedulur-sedulurmu lan kahanané kéwan-kéwané, mengko aku kabarana!” Mengkono Yakub enggoné kongkonan Yosèf sangka bawah Hébron lan terus wis tekan ing Sikem.

¹⁵Bareng Yosèf ijik mlaku mbrana-mbréné ing ara-ara, terus kepetuk sakwijiné wong lanang sing ngaruh-aruhi: “Sampéyan nggolèki apa?”

¹⁶Semauré Yosèf: “Kula nggolèki sedulur-sedulur kula, sampéyan bisa ngomongi kula ing ngendi anggèné pada angon?”

¹⁷Semauré wong mau: “Wis pada lunga sangka kéné, awit kula krungu anggèné pada rembukan: Hayuk pada menyang Dotan.” Dadi Yosèf terus nyusul para seduluré, lan pada ketemu ing Dotan.

¹⁸Sangka kadohan Yosèf wis disawang tekané, sak durungé nyedak para seduluré mau pada rembukan golèk akal supaya bisa matèni Yosèf.

¹⁹Gunemané mengkéné: “Wis kaé matké, tukang ngimpi kita teka!

²⁰Kuwi hayuk pada dipatèni lan dityemplungi ing salah sijiné sumur kuwi, terus mengko diomongké yèn dipangan kéwan galak; mengko kita bakal weruh kepriyé kedadiané impèné kuwi.”

²¹Bareng Rubèn krungu sing kaya mengkono, karepé arep nylametaké Yosèf sangka tangané para seduluré, semauré: “Aja nganti kita patèni ta!”

²²Tembungé Rubèn: “Aja nganti ngutahké getih, dityemplungké sumur ing ara-ara samun kono waé! Mung aja kok kapak-kapakké!” Kuwi sakjané supaya bisa ngluwari Yosèf sangka tangané para seduluré lan dibalèké marang bapaké.

²³Bareng Yosèf ijik waé tekan ing ngarepé para seduluré, terus diutyuli jubahé, ya jubah sing apik banget sing ijik dienggo kuwi.

²⁴Terus digawa lan dityemplungi ing sumur. Sumur mau asat, ora ana banyuné.

²⁵Sakwisé mengkono terus pada mangan kembulan. Bareng pada ndangak, weruh ing kadohan ana tukang dagang bangsa Ismaél sing teka sangka Giléad, untané pada momot bumbu-bumbu, balsem lan blendok kismis, arep digawa menyang negara Egipte.

²⁶Lan Yéhuda ngomong marang para seduluré: “Untungé apa yèn kita matèni adik kita lan ndelikké getihé?

²⁷Hayuk pada didol waé marang wong Ismaél kaé, nanging aja nganti kita apak-apakké, awit kuwi sedulur kita, kulit daging kita.” Seduluré pada setuju kabèh.

²⁸Ing waktu ana tukang dagang Midian liwat, Yosèf dientaské sangka njeruh sumur, lan didol marang wong Ismaél, payu rong puluh sèkel slaka; Yosèf terus digawa menyang ing negara Egipte.

²⁹Bareng Rubèn mbalèni sumur mau, Yosèf wis ora ing njeruh sumur, terus nyuwèk-nyuwèk sandangané.

³⁰Terus mbalèni para seduluré, tembungé: “Botyahé wis ora ana, lah aku menyang ngendi paranku?”

³¹Sakwisé mengkono terus pada njikuk jubahé Yosèf lan mbelèh wedus, lan jubahé dityelupké ing getihé.

³²Jubah sing apik banget mau dikirimké marang bapaké, karo diweling mengkéné: “Iki enggèn kula pada nemu. Bapak kula suwun nitik, iki apa jubahé anak sampéyan apa duduk?”

³³Bareng Yakub mriksa jubah mau, terus ngomong: “Iki jubahé anakku, mesti anakku wis dipangan kéwan galak lan wis disempal-sempal.”

³⁴Yakub terus nyuwèk-nyuwèk jubahé, lan nganggo salin kasusahan diubetké ing bangkèkané uga gawé petangisan nganti pirang-pirang dina, awit sangka anaké mau.

³⁵Para anaké lanang lan wadon pada nglipur, nanging ora gelem dilipur, tembungé: “Ora! Aku tetep sedih, nganti aku wis medun nyusul anakku menyang ing panggonané wong mati.” Mengkono Yakub enggoné nangisi Yosèf anaké.

³⁶Yosèf didol karo wong Midian mau menyang ing negara Egipte, marang Potifar, penggedéné Parao, penggedéné sing njaga ratu.