Read Caribbean Javanese Wiwitan 38 Bible Online

Wiwitan 38 - Caribbean Javanese bible

Wiwitan 38

¹Ing waktu semono Yéhuda lunga ninggal para seduluré lan mondok ing omahé wong Adulam, jenengé Hira.

²Ing kono Yéhuda weruh anaké wadon wong Kanaan jenengé Syua, kuwi terus diepèk bojo lan terus kumpul.

³Wong wadon mau nganti meteng lan nglairké anak lanang sing dijenengaké Er.

⁴Sakwisé bojoné mau terus nglairké anak lanang menèh dijenengaké Onan.

⁵Terus nglairké anak lanang sepisan engkas, anaké mau dijenengaké Selah. Enggoné nglairké mau waktu Yéhuda nalika ing Kesip.

⁶Sakwisé kuwi Yéhuda nggolèkké jodoné Er anaké mbarep, jenengé Tamar.

⁷Nanging Er mbarepé Yéhuda kuwi nandangi ala ing ngarepé GUSTI, mulané dipatèni karo GUSTI.

⁸Yéhuda terus ngomong marang Onan: “Kowé kumpula karo tilas bojoné kakangmu, kuwi pèken bojo, kowé dadia gantiné kakangmu, supaya kowé ngekèkana turunan kanggo kakangmu.”

⁹Nanging awit Onan ngerti yèn turunan mau ora bakal dadi duwèké déwé, mulané saben kumpul karo bojoné kakangé, wijiné dikutahké ing lemah, supaya aja nganti ngetokké turunan kanggo kakangé.

¹⁰Penggawé mengkono mau ora ndadèkké senengé GUSTI, mulané Onan uga dipatèni.

¹¹Yéhuda terus ngomong marang Tamar mantuné: “Enggonmu dadi randa kuwi manggona ing omahé bapakmu waé, nganti anakku Selah wis gedé,” awit mikiré mengkéné: “Aja nganti mati kaya kakangé loro pisan.” Tamar terus lunga manggon ing omahé bapaké.

¹²Ora let suwé bojoné Yéhuda anaké Syua ninggal ndonya. Bareng Yéhuda wis rampung kasusahan, terus lunga menyang Timna nunggoni wong-wong sing pada nyukur wedus, bebarengan karo Hira kantyané wong Adulam.

¹³Tamar terus dikabari mengkéné: “Bapakmu maratuwa arep lunga menyang Timna perlu nyukur wedus.”

¹⁴Tamar terus salin sandangané randa, lan kudungan nganti brukut, terus mapan lungguh ing gapura Enaim ing dalan sing tekan nang Timna, awit weruh yèn Sela wis gedé, nanging ora diomah-omahké dadi bojoné Sela.

¹⁵Yéhuda bareng weruh Tamar mau, dikira wong wadon lonté, awit ing praupané dikudungi.

¹⁶Yéhuda terus marani wong wadon ing pinggir dalan mau karo ngomong: “Hajuk, kowé arep tak ejak turu!” Awit ora ngerti yèn wong wadon kuwi mantuné déwé. Tembungé Tamar: “Kula bakal sampéyan kèki apa, yèn kula sampéyan ejak mèlu turu?”

¹⁷Semauré: “Kowé bakal tak kirimi tyempé siji.” Tembungé Tamar: “Nanging kula sampéyan kèki tanda tyekelan, sak durungé sampéyan ngirimké sing sampéyan janjèkké kuwi.”

¹⁸Pitakoné Yéhuda: “Tanggungan apa sing kudu tak wènèhaké kowé?” Tembungé Tamar: “Tyap ségel sampéyan lan kalungmu uga teken ing tanganmu kuwi.” Kuwi ya terus diwènèhké, terus dityampuri turu, nganti meteng awit sangka Yéhuda.

¹⁹Sakwisé mengkono Tamar terus ngadek lan lunga, ngutyuli kudungé lan nganggo sandangan randa menèh.

²⁰Yéhuda terus ngirimké tyempéné lantaran kantyané wong Adulam, digawé nebus barang tanggungan sangka tangané wong wadon mau, nanging ora ketemu.

²¹Terus takon marang wong sak tyedaké kono: “Wong wadon nakal sing sabené lungguh ana pinggir dalan menyang Enaim kéné kuwi, saiki ana ngendi?” Semauré sing ditakoni: “Kéné ora ana wong wadon nakal!”

²²Wongé terus bali nemoni Yéhuda, semauré: “Wong wadon sing nakal ora ketemu, malah semauré wong-wong ing sak tyedaké kono: Kéné ora ana wong wadon nakal!”

²³Yéhuda terus ngomong: “Ya wis bèn barangé tanggungan diepèk, angger ora gawé isinku waé! Tyempé iki nyatané wis tak kirimké, nanging kowé ora bisa nemokké wong wadon kuwi.”

²⁴Sakwisé udakara telung sasi Yéhuda dikabari: “Tamar, anak mantuné sampéyan mlaku bédang, malah wis meteng sangka nglonté kuwi.” Yéhuda terus ngomong: “Wongé gawanen metu, supaya diobong!”

²⁵Bareng digawa metu, wong wadon mau terus kongkonan wong omong marang maratuwané mengkéné: “Kula meteng kuwi karo wong lanang sing nduwé barang-barang iki.” Lan tembungé menèh: “Iki ta sampéyan préksa, sapa sing nduwé tyap ségel karo kalung lan teken iki?”

²⁶Yéhuda ora pangling marang barang-barang kuwi, terus ngomong: “Duduk aku, nanging wong wadon kuwi sing bener, awit pantyèn ora tak olèhké anakku Sela.” Lan sak terusé wong wadon mau wis ora tau dituroni menèh.

²⁷Bareng waktuné wis tekan enggoné nglairké anak, bayiné ing wetengé kuwi kembar.

²⁸Lan sak njeruhné nglairké, kelakon bayiné salah siji ngetokké tangané, kuwi terus dityekel karo dukuné, tangané ditalèni nganggo bolah abang tuwa; dukuné terus ngomong: “Iki sing lair ndisik!”

²⁹Nanging bareng tangané digèrèt mlebu menèh, terus seduluré sing lair, dukuné terus ngomong: “Pantyèn rosa tenan kowé, lan bisa ndisiki metu!” Mulané botyahé dijenengaké Pèrès.

³⁰Sakwisé mengkono adiké sing tangané ana bolah abang tuwa mau lair; lan kuwi dijenengaké Serah.