Read Caribbean Javanese 2 Samuèl 18 Bible Online

2 Samuèl 18 - Caribbean Javanese bible

2 Samuèl 18

¹Daved nitipriksa prajurité suradadu sing mèlu dèkné, terus ngangkat penggedéné suradadu 1000 lan penggedéné suradadu 100.

²Terus ngabani suradaduné maju perang, sing sak pratelon dipimpin karo Yoab, sing sak pratelon karo Abisai anaké Seruya, seduluré Yoab lan sak pratelon menèh sing dadi penggedéné Itai, wong Gat. Daved terus ngomong marang wong okèh: “Aku déwé uga bakal maju perang bareng karo kowé.”

³Nanging semauré wong okèh: “Sampéyan aja nganti maju perang, awit yèn kita nganti mlayu, wong-wong kuwi ora bakal perduli marang kita, malah senajan pada mati sing separo, mesti pada ora perduli marang kita, nanging bendara ajiné pada karo sedulur 10.000. Mulané luwih apik, yèn sampéyan tata-tata ngréwangi kita sangka kuta.”

⁴Terus ngomong marang wong okèh kuwi: “Apa sing kok pikir kuwi apik, bakal tak lakoni.” Ratu terus ngadek ing sandingé gapura lan suradaduné kabèh pada metu budal karo kumpulan 100 lan 1000.

⁵Lan ratu terus mréntah marang Yoab, Abisai lan Itai, tembungé: “Tindakna marang Absalom, wong enom kuwi, sing alus, awit sangka aku.” Lan suradaduné pada krungu kabèh, waktu ratu mréntah marang para penggedéné suradadu kanggo Absalom kuwi.

⁶Suradaduné terus budal menyang ing ara-ara ngluruk marang suradadu Israèl lan kedadiané perang ing alas Efraim.

⁷Suradadu Israèl nganti pada kalah ing perang ing kono karo suradadu-suradaduné Daved lan ing dina kuwi kutahé getih medèni banget: wong sing mati 20.000.

⁸Kedadiané perang tambah-tambah rata ing sak kabèhé panggonané lan alas kuwi nekakké pati luwih okèh tenimbang karo sing mati dipangan karo pedang.

⁹Dadakan Absalom kepregok karo suradadu-suradaduné Daved. Nanging Absalom numpak jaran, waktu jaran kuwi liwat ing sak ngisoré grumbul pangé wit terbantin sing gedé, sirahé ketyantol ing wit éla kuwi, nganti gumandul ing antarané langit lan bumi, nanging jaran sing ditumpaki mbedal terus.

¹⁰Bareng ènèng wong weruh terus dilaporké marang Yoab, tembungé: “Kula weruh Absalom gumandul ing wit éla.”

¹¹Yoab terus ngomong marang wong sing weruh kuwi: “Apa? Yèn kowé weruh, kenèng apa ora kok banting ing lemah ing kono. Wis sak pantesé yèn aku terus ngekèki kowé duwit sèkel slaka sepuluh sèkel lan sabuk siji.”

¹²Nanging wong mau ngomong marang Yoab: “Senajan kula dikèki slaka 1000 sèkel, kula ora bakal nggepok anaké ratu, awit kula pada krungu déwé, tembungé ratu marang sampéyan, Abisai lan Itai, préntahé: Wong enom Absalom kuwi ayomana awit sangka aku.

¹³Sak baliké, yèn kula nganti matèni dèkné, ora ana perkara kuwi sing ora dingertèni karo ratu lan sampéyan mesti bakal ngedohké sampéyan déwé.”

¹⁴Nanging Yoab ngomong: “Aku ora arep kesuwèn ing ngarepmu kaya mengkéné.” Terus njupuk tumbaké telu lan dijojohké ing dadané Absalom, waktu ijik urip gumantung ing sak tengahé pangé wit éla mau.

¹⁵Terus ana suradadu-suradaduné Yoab wong sepuluh, sing nggawa gamané Yoab, terus pada ngepung Absalom, ngroyok lan dipatèni.

¹⁶Yoab terus ngunèkké trompèt, dadiné para suradadu-suradaduné Yoab pada mandek enggoné ngoyak-oyak marang suradadu Israèl, awit Yoab ngendek suradadu-suradaduné.

¹⁷Terus pada ngedunké layoné Absalom lan dityemplungké ing juglangan sing gedé ing alas kono, terus dideki tumpukan watu sing gedé banget. Sakkèhé suradadu Israèl mblayu mulih marang tarupé pisah-pisahan.

¹⁸Waktu Absalom ijik urip wis ngedekké tugu kanggo dèkné déwé, sing tekan saiki ijik ing legokan ratu, awit tembungé: “Aku ora nduwé anak lanang, sing nerusaké kanggo jenengku.” Lan tugu kuwi dijenengaké miturut asmané déwé, mulané tugu kuwi nganti sepréné dijenengké: tugu pengéling-élingé marang Absalom.

¹⁹Ahimaas anaké Sadok terus ngomong: “Kula muga supaya dililani mlayu ngekèki kabar sing apik kuwi marang ratu, yèn GUSTI wis ngekèki adil marang ratu, ya kuwi ditulungi sangka tangané mungsuh-mungsuhé ratu.”

²⁰Nanging Yoab ngomong: “Ing dina iki aja kowé sing nggawa kabar, mung dina liyané kowé sing nggawa kabar, nanging ing dina iki kowé aja ngomongké kabar, yèn anaké ratu mati.”

²¹Yoab terus ngomong marang sakwijiné wong Etiopia: “Lungaa, ngomonga marang ratu, apa sing wis kok deleng.” Wong Etiopia kuwi sujut nyembah marang Yoab, terus budal karo mlayu.

²²Ahimaas anaké Sadok terus ngomong marang Yoab: “Apa waé sing bakal klakon, kula ya supaya dililani budal mlayu, nyusul wong Etiopia kuwi.” Nanging Yoab ngomong: “Kenèng apa kowé kok uga arep budal, anakku? Apa kowé nggawa kabar sing ana upahé?”

²³Semauré: “Apa waé sing bakal klakon, kula bakal mlayu budal.” Yoab terus ngomong: “Yèn mengkono ya wis mblayua!” Ahimaas terus mlayu metu dalan sing sangka legokan Yordan, nganti ndisiki wong Etiopia kuwi.

²⁴Daved ijik njagong ing antarané gapura loro, nanging suradadu jaga munggah ing putyuké gapura kuwi, ing nduwuré témbok. Waktu suradadu kuwi nyawang, weruh wong teka mblayu ijèn waé,

²⁵terus mbengok marang ratu, terus diomongi: “Yèn tekané ijèn waé, mesti nggawa kabar apik.” Waktu wong mau mundak tyedak,

²⁶suradadu kuwi weruh wong liyané, terus mbengok ngekèki weruh marang sing njaga gapura: “Kuwi ana wong malih sing mlayu dèwèkan waé.” Ratu terus ngomong: “Kuwi mesti nggawa kabar apik.”

²⁷Sakwisé kuwi sing njaga ngomong: “Wong sing teka ndisik kuwi tyarané mlayu kaya tyarané Ahimaas anaké Sadok.” Tembungé ratu: “Kuwi wong apik, tekané mesti nggawa kabar apik.”

²⁸Ahimaas terus mbengok, semauré marang ratu: “Slamet!” Terus sujut nyembah marang ratu, rainé sujut ing lemah lan ngomong: “Pinujia GUSTI, Gusti Allah sampéyan sing wis masrahaké para wong sing pada ngagakké tangané marang bendara ratu kula.”

²⁹Ratu terus takon: “Absalom, botyah enom kuwi apa slamet?” Semauré Ahimaas: “Waktu iki kula weruh kahanané sing ramé banget, waktu Yoab mréntah kula budal nemoni menyang ngarepé ratu, nanging abdimu ora ngerti kuwi apa.”

³⁰Ratu terus ngomong: “Minggira menyang ing sandingku, ngadeka ing kéné.” Terus minggir nisih lan ngadek terus.

³¹Wong Etiopia teka, terus ngomong mengkéné: “Duh gusti kula ratu, olèh kabar apik, awit GUSTI wis ngekèki adil marang sampéyan ing dina iki, wis ngluwari bendara kula sangka tangané kabèh wong sing nglawan marang bendara kula.”

³²Nanging ratu takon marang wong Etiopia kuwi: “Absalom wong enom kuwi apa slamet?” Semauré wong Etiopia kuwi: “Muga mungsuh-mungsuhé ratu kula pada dadia kaya wong enom kuwi lan kabèh wong sing pada nglawan marang bendara kula sing ngarah nandangi ala.”

³³Ratu nganti kagèt lan kasusahan banget, terus munggah menyang lotèngé gapura, terus nangis. Karo mlaku tembungé mengkéné: “Oh anakku Absalom, anakku, anakku Absalom! Mbok luwung aku waé sing mati dadia gantimu. Oh Absalom, anakku, anakku!”