Read Caribbean Javanese 2 Samuèl 22 Bible Online

2 Samuèl 22 - Caribbean Javanese bible

2 Samuèl 22

¹Daved ngomongké kidung maturkesuwun iki marang GUSTI, waktu GUSTI wis ngluwari Daved sangka tangané kabèh mungsuhé lan sangka tangané Saul.

²Tembungé: “Duh GUSTI, gunung watuku, pager watu pangungsèn lan Juruslamet kula.

³Gusti Allah, gunung watuku, pangungsèn kula, tamèng kula, sunguné keslametan kula, kuta pager watu kula, panggonan pangungsèn kula, Juruslamet kula; Panjenengan sing ngluwari kula sangka penggawé ala.

⁴Kula mbengok: Pinujia GUSTI! Awit aku wis luwar sangka tangané mungsuhku.

⁵Ombaké pati wis ngepung aku, banjiré pati wis ngebyuki aku;

⁶tali-taliné ndonyané wong mati wis nggubet aku, jireté pati wis dipasang ing ngarepku.

⁷Waktu aku ngalami kangèlan, aku sambat marang GUSTI, marang Gusti Allahku enggonku sambat. Lan Panjenengané ngrungokké swaraku sangka omahé, sambatku njaluk tulung mlebu ing kupingé.

⁸Bumi terus horek gonjang-ganjing, dasaré langit geter lan horek awit sangka mulat-mulat nesuné.

⁹Kebul kemebul sangka irungé, geni mulat-mulat sangka tutuké, karo mawa murup metu sangka Panjenengané.

¹⁰Dèkné mentiungké langit, terus medun, petengé mendung ing sak ngisoré sikilé.

¹¹Panjenengané numpak kerup, terus mabur, lan kétok ing swiwiné angin.

¹²Lan Panjenengané nggawé pepeteng sak ubengé dadi tarupé, banyu udan sing peteng, mendung sing peteng.

¹³Awit padangé klélap ing ngarepé terus dadi mawa murup.

¹⁴GUSTI nekakké gluduk sangka nduwur, Sing Mahaluhur mbengokké swarané.

¹⁵Panah-panahé pada utyul, nganti musuhé pada pating plentyar, ya kuwi klélap bledèk, nganti pada buyar kabèh.

¹⁶Dasar-dasaré segara terus pada kétok, dasar-dasaré ndonya pada kétok, awit nesuné GUSTI lan sebulané napasé sangka irungé.

¹⁷Panjenengané ngelungké tangané sangka nduwur, nyandak aku lan ngentasaké aku sangka banjir.

¹⁸Panjenengané ngluwari aku sangka tangané mungsuhku sing rosa-rosa, sangka wong sing pada sengit marang aku, awit kekuwatané ngungkuli aku.

¹⁹Pada nyegat aku ing dinaku sing apes, nanging GUSTI dadi sèndènanku.

²⁰Panjenengané ngetokké aku menyang ing panggonan sing padang, Panjenengané nylametké aku, awit seneng marang aku.

²¹GUSTI nindakké marang aku apa sing tyotyok karo kebeneranku, Panjenengané mbales marang aku timbang karo resiké tanganku.

²²Awit aku nurut enggonku mlaku ing dalané GUSTI, lan ora nyingkur Gusti Allahku kaya wong ala.

²³Awit aku nggatèkké kabèh angger-anggeré, lan ora nyimpang sangka sing ditetepaké.

²⁴Tindak-tandukku aja nganti tyiri ing ngarepé, lan njaga aja nganti aku nandangi salah.

²⁵Awit GUSTI mbales marang aku miturut kebeneranku, lan kesutyianku ing mripaté.

²⁶Kanggo wong setia, Panjenengan nandangi setia, kanggo wong sing tanpa tyiri, Panjenengan nandangi tanpa tyiri,

²⁷kanggo wong sing sutyi Panjenengan nandangi sutyi, nanging kanggo wong sing nyimpang Panjenengan nandangi mbulat-mbulet.

²⁸Bangsa sing ditindes Panjenengan mitulungi, nanging mripat Panjenengan nglawan wong-wong sombong, bakal Panjenengan asoraké.

²⁹Awit Panjenengan kuwi dimar kula, duh GUSTI, lan GUSTI madangi pepeteng kula.

³⁰Ing kumpulan Panjenengan kula wani metuki grombolan, lan yèn karo Gusti Allah kula, kula wani nglumpati témbok.

³¹Nanging Gusti Allah kuwi dalané sampurna, pitutur-pituturé GUSTI kuwi murni, Panjenengané kuwi dadi tamèng kanggo kabèh wong, sing ngiyup marang Panjenengané.

³²Awit sapa ta sing dadi Gusti Allah kejaba mung GUSTI, lan sapa ta sing dadi gunung watuku kejaba Gusti Allah kita?

³³Mung Gusti Allah déwé sing dadi pangungsènku sing kuwat, lan ngrata dalanku;

³⁴sing ndadèkké sikilku kaya waé sikil menjangan, lan ngedekké aku ing gunung;

³⁵sing mulangi tanganku kanggo perang, nganti tanganku bisa mentèng gendéwa tembaga.

³⁶Kula uga Panjenengan kèki tamèngé keslametan kula, lan katrésnan Panjenengan wis nggedèkké kula.

³⁷Panjenengan ngekèki panggonan jembar kanggo jangkah kula, lan polok kula ora téklok.

³⁸Mungsuh kula, kula oyak-oyak terus kula entèkké, lan ora pisan-pisan mbalik sak durungé pada kula entèkké;

³⁹kula entèkké lan kula ejur, nganti ora tangi menèh, lan pada ambruk ing ngisoré taleré kula.

⁴⁰Panjenengan wis nyingseti bangkèkané kula karo karosan kanggo perang. Wong-wong sing ngadek nglawan kula, Panjenengan telukké ing ngisoré pangwasané kula.

⁴¹Mungsuh kula Panjenengan dadèkké mlayu sangka kula, wong sing nyengiti kula, pada kula entèkké.

⁴²Pada sambat njaluk pitulungan, nanging ora ana sing mitulungi, pada ngaduh-aduh marang GUSTI, nanging ora dikèki semaur.

⁴³Pada kula giles nganti kaya lebuné lemah, kula kalahké lan kula idak-idak kaya blétokan ing dalan.

⁴⁴Lan Panjenengan ngutyuli kula sangka rétyoké bangsa kula, Panjenengan njaga marang kula kaya déné penggedéné para bangsa; bangsa sing ora kula kenal pada ngabdi marang kula.

⁴⁵Wong mantya pada teluk ndilat marang kula, ijik waé kupingé krungu, terus pada sujut marang kula.

⁴⁶Wong mantya pada putyet alum, lan gemeter metu sangka pageré.

⁴⁷GUSTI kuwi sing urip! Pinujia gunung watuku, diluhurna Gusti Allah watuné keslametanku.

⁴⁸Gusti Allah sing mbales aku, lan nelukné para bangsa ing sak ngisoré pangwasaku,

⁴⁹lan wis ngluwari aku sangka tangané mungsuhku. Lan Panjenengan wis ngluhurké kula ngungkuli sing tandang nglawan kula; Panjenengan wis ngluwari kula sangka para tukang penggawé ala.

⁵⁰Mulané kula bakal ngidungké maturkesuwun, ngadep marang Panjenengan, duh GUSTI, ing antarané para bangsa, lan kula bakal ngidungké kidung kanggo asma Panjenengan.

⁵¹Panjenengané ngekèki katentreman sing gedé marang ratu sing diangkat, lan nindakké katrésnan marang sing dijebatani, marang Daved lan anak putuné nganti sak lawas-lawasé.”