Read Caribbean Javanese 1 Para Ratu 1 Bible Online

1 Para Ratu 1 - Caribbean Javanese bible

1 Para Ratu 1

¹Daved wis tuwa, wis okèh umuré lan senajan dikemuli, nanging piyambaké tetep krasa adem.

²Para abdiné terus pada ngomong marang piyambaké: “Apiké bendara ratu kula digolèkké botyah wadon prawan sing ngladèni lan njaga marang ratu supaya dadi anget.”

³Mulané terus pada nggolèki wadon sing ayu ing sak kabèhé Israèl, terus ketemu Abisag, prawan ing Sunem; kuwi terus diterké ing ngarepé ratu.

⁴Prawan kuwi pantyèn ayu banget lan terus njaga lan ngladèni ratu, nanging ora dituroni karo piyambaké.

⁵Kadung Adonia, anaké Hagit, awit sangka kepénginané terus ngomong: “Aku arep dadi ratu.” Terus nganakké tumpakané kréta lan suradadu jaran uga wong sèket sing pada mlayu ing ngarepé.

⁶Sakjeké uripé Adonia kuwi durung tau dinesoni karo bapaké, karo diomongi: “Kenèng apa kowé kok nandangi mengkono?” Dèkné kuwi ngganteng rupané tur anak nomer loro, ya kuwi sakwisé Absalom.

⁷Dèkné terus rembukan karo Yoab anaké Seruya lan karo imam Abyatar, kuwi terus pada ngetutké lan ngréwangi Adonia.

⁸Nanging imam Sadok lan Benaya anaké Yoyada lan nabi Natan lan Simèi lan Rei uga para suradadu abdiné Daved ora pada ngguyupi Adonia.

⁹Sakwisé mengkono Adonia terus masrahaké wedus gèmbèl, sapi lan kéwan lemu kanggo kurban ing sak tyedaké watu Sohélet sing pernahé ing sandingé En-Rogèl, terus ngulemi kabèh seduluré, para anaké ratu lan kabèh wong Yéhuda, pegawéné ratu,

¹⁰nanging nabi Natan lan Benaya lan para penggedéné suradadu lan Salomo, adiké ora diulemi.

¹¹Nabi Natan terus ngomong marang Bètsyéba, ibuné Salomo: “Apa sampéyan ora krungu, yèn Adonia, anaké Hagit wis dadi ratu, nanging bendara ratu kula Daved ora ngerti?

¹²Awit sangka kuwi lilanana kula ngomongi rembuk, supaya sampéyan bisa nylametaké nyawa sampéyan lan nyawané anakmu Salomo.

¹³Sampéyan kula njaluk teka ing ngarepé Daved lan kula njaluk ngomong marang piyambaké mengkéné: Duh ratu kula, sampéyan apa ora wis ngomong marang kula karo sumpah: Anakmu Salomo sing bakal ngadek dadi ratu ing sakwisé sampéyan lan dèwèké sing bakal nglungguhi dampar sampéyan? Kepriyé nanging saiki Adonia kok dadi ratu?

¹⁴Sak terusé njeruhné sampéyan ngomong ing ngarepé ratu, kula uga terus bakal mlebu lan ngréwangi enggèn sampéyan ngomong kuwi.”

¹⁵Mulané Bètsyéba terus mlebu nemoni menyang ing ngarepé ratu ing njeruh sentong. Waktu kuwi ratu wis tuwa banget lan Abisag, prawan sangka Sunem, sing ngladèni piyambaké.

¹⁶Bètsyéba terus sendeku sujut lan nyembah ing ngarepé ratu. Ratu takon: “Apa sing kok karepaké?”

¹⁷Bètsyéba terus ngomong marang ratu: “Bendara ratu kula wis sumpah déwé kanggo GUSTI, Gusti Allah sampéyan, marang kula: Anakmu Salomo bakal dadi ratu ing sakwisé sampéyan lan dèwèké bakal lungguh ing dampar sampéyan.

¹⁸Nanging saiki, Adonia wis dadi ratu, nanging bendara ratu kula déwé ora weruh.

¹⁹Adonia wis mbelèh sapi okèh, kéwan lemu lan wedus gèmbèl, lan wis ngulemi kabèh anak sampéyan lan imam Abyatar lan Yoab, nanging abdimu Salomo ora diulemi.

²⁰Nanging kabèh wong Israèl, duh bendara ratu kula, pada mandeng marang sampéyan, supaya sampéyan ngekèki ngerti, sapa sing bakal nglungguhi dampar sampéyan, sakwisé sampéyan.

²¹Yèn ora mengkéné, mbésuk yèn bendara ratu kula wis dililani ngasuh bareng karo para leluhuré sampéyan, kula lan anak sampéyan Salomo mesti terus bakal didakwa kesalahan.”

²²Sakuntara Bètsyéba ngomong ing ngarepé ratu kuwi, nabi Natan mlebu nemoni.

²³Ratu diomongi: “Iki nabi Natan nemoni.” Bareng wis mlebu lan ing ngarepé ratu, nabi Natan nyembah lan sendeku, sujut nganti tekan ing lemah,

²⁴terus ngomong: “Duh bendara ratu kula kaya-kaya ratu déwé sing wis ngomong: Sakwisé sampéyan Adonia bakal dadi ratu lan nglungguhi dampar sampéyan!

²⁵Awit ing dina iki wis mbelèh sapi okèh, kéwan lemu lan wedus gèmbèl, para anak sampéyan kabèh, para penggedéné suradadu lan imam Abyatar pada diulemi, saiki ijik pada mangan lan ngombé ing ngarepé karo surak: Slamet kanggo Adonia!

²⁶Nanging abdimu, imam Sadok lan Benaya anaké Yoyada lan abdimu Salomo ora pada diulemi.

²⁷Menawa bab kuwi kedadian awit wis dikarepké karo ratu, sampéyan kok ora ngekèki ngerti marang para abdimu iki, sapa sing bakal nglungguhi damparé bendara ratu kula, sakwisé bendara ratu kula.”

²⁸Daved terus semaur, tembungé: “Bètsyéba tyeluken.” Terus mlebu nemoni lan ngadek ing ngarepé ratu.

²⁹Ratu terus sumpah tembungé: “Kanggo GUSTI sing urip, sing wis ngluwari nyawaku sangka kabèh kangèlan,

³⁰ing dina iki aku bakal nindakké apa sing wis tak janjèkké marang kowé kanggo GUSTI, Gusti Allahé Israèl, karo sumpah mengkéné: Anakmu Salomo bakal dadi ratu sakwisé aku, lan ya dèwèké sing bakal nglungguhi damparku, nggentèni aku.”

³¹Bètsyéba terus nyembah karo sendeku sujut nganti tekan ing lemah, lan sujut nyembah marang ratu lan ngomong: “Bendara ratu kula Daved muga slamet kanggo ing sak lawasé!”

³²Daved ngomong menèh: “Tyeluken imam Sadok, nabi Natan lan Benaya anaké Yoyada.” Kuwi pada mlebu nemoni ing ngarepé ratu,

³³terus pada diomongi mengkéné: “Para abdiné bendaramu pada gawanen, anakku Salomo tunggangna ing jaran tumpakanku déwé, terus gawanen menyang ing Gihon.

³⁴Imam Sadok lan nabi Natan terus nglengani dèwèké ing kana, didadèkké ratu ing Israèl; sakwisé mengkono, kowé pada ngunèkna trompèt karo pada surak-suraka: Slamet kanggo Salomo!

³⁵Yèn wis mengkono, terus pada balia karo ngetutké dèwèké; dèwèké terus mlebua lan lungguha ing damparku, awit dèwèké kuwi sing kudu lungguh ing dampar nggentèni aku lan ya dèwèké sing tak pilih supaya dadi ratu ing Israèl lan Yéhuda.”

³⁶Benaya anaké Yoyada terus ngomong marang ratu: “Amin! Ya mengkono préntahé GUSTI Allahé bendara ratu kula.

³⁷Kedadiané anggèné GUSTI nunggal karo bendara ratu kula, mengkéné uga Panjenengané ya nunggal karo Salomo; muga Panjenengané gelem nggawé damparé Salomo ngungkuli gedéné tenimbangané damparé Daved.”

³⁸Terus pada budalan, ya kuwi imam Sadok, nabi Natan lan Benaya anaké Yoyada, karo ditutké karo wong-wong Krèti lan Plèti. Salomo ditumpakké jaran tumpakané Daved lan diarak menyang ing Gihon.

³⁹Imam Sadok wis nggawa sungu isi lenga sangka tarup, Salomo terus dijebatani. Sakwisé mengkono trompèt terus diunèkké lan rayat pada surak: “Slamet kanggo Salomo!”

⁴⁰Salomo terus ditutké karo rayat kabèh, karo pada ngunèkké sulingan karo pada seneng-seneng ramé, swarané nganti kaya metyah bumi.

⁴¹Nanging bab kuwi krungu karo Adonia lan sakkèhé para uleman sing pada mèlu, waktu ijik waé rampung enggoné pada manganan. Bareng Yoab krungu uniné trompèt, terus mikir: “Ana apa ta nanging kuta kok ramé temen?”

⁴²Waktu ijik mikir kuwi, Yonatan anaké imam Abyatar teka. Adonia terus ngomong: “Mlebua, awit kowé kuwi satria lan mesti nggawa kabar apik.”

⁴³Nanging Yonatan ngomong marang Adonia: “Ora! Bendara ratu kita Daved wis ngangkat Salomo dadi ratu.

⁴⁴Ratu wis ngongkon, supaya imam Sadok, nabi Natan lan Benaya anaké Yoyada, lan suradadu Krèti lan Plèti pada ngetutké Salomo, ditumpakké jarané ratu.

⁴⁵Imam Sadok lan nabi Natan pada nglengani Salomo ing Gihon didadèkké ratu; sangka kana terus pada mulih karo bungah-bungah, terus kuta terus ramé banget. Kuwi swara sing kok rungokké kuwi.

⁴⁶Salomo saiki njagong ing dampar kraton;

⁴⁷para pegawéné ratu uga wis pada nemoni Daved pada mbagèkké slamet, karo ngomong: Muga Gusti Allahé bendara ratu kula gelem nggawé luhuré asmané Salomo ngliwati asma sampéyan lan damparé muga ngliwati gedéné dampar sampéyan. Sak terusé ratu ya wis sendeku sujut ing ambèné lan ngomong mengkéné:

⁴⁸Pinujia asmané GUSTI, Gusti Allahé Israèl, ing dina iki wis ngekèki wong sing lungguh ing damparku, nanging aku déwé ijik dililani weruh.”

⁴⁹Ing kono sakkèhé ulemané Adonia pada kagèt, terus pada ngadek lan lunga pisah-pisahan.

⁵⁰Adonia wedi marang Salomo, mulané terus gelis-gelis lunga lan nyekel sungu-sunguné mesbèh.

⁵¹Salomo terus dikabari bab kuwi: “Nyatané Adonia wedi marang Salomo lan terus nyekel sungu-sunguné mesbèh karo ngomong: Salomo bèn sumpah ndisik ing bab aku, yèn ora bakal matèni abdiné iki karo pedang.”

⁵²Salomo terus ngomong: “Yèn tumindaké netepi perjanjian, rambuté sakeler waé ora bakal ana sing gogrok ing bumi, nanging yèn konangan nduwé kekarepan ala, mesti dipatèni.”

⁵³Salomo terus kongkonan metuki ing mesbèh. Bareng Adonia nemoni terus sujut lan nyembah ing ngarepé Salomo; Salomo terus ngomong marang Adonia: “Wis muliha.”