Read Caribbean Javanese 1 Para Ratu 12 Bible Online

1 Para Ratu 12 - Caribbean Javanese bible

1 Para Ratu 12

¹Sakwisé mengkono Réhabéam terus lunga menyang Sikem, awit wong Israèl kabèh wis pada nglumpuk ing Sikem perlu ndadèkké ratu piyambaké.

²Bareng Yérobéam anaké Nébat krungu kabar bab kuwi; waktu semono piyambaké ijik ing Egipte, awit lunga mblayu mbrana, nglungani Salomo, terus gelis-gelis bali sangka negara Egipte.

³Wong-wong terus kongkonan ngundang, Yérobéam ya terus teka bebarengan karo wong Israèl sak pasamuan kabèh terus ngomong marang Réhabéam:

⁴“Bapakmu wis nggawé aboté tanggungan kita kabèh, mulané saiki sampéyan muga gelem ngèntèngké penggawéan sing abot sing ditanggungké karo bapakmu lan tanggungan sing abot sing dipikulaké marang kita kabèh, supaya kula terus pada ngabdi marang sampéyan.”

⁵Nanging pada nyauri mengkéné: “Pada muliha nganti mbésuk embèn, terus pada balia menèh marang aku.” Rayat kabèh terus pada mulih.

⁶Réhabéam terus njaluk pituduh marang para pinituwa sing sakjeké uripé Salomo, bapaké, tansah ngamping-ngampingi, tembungé: “Kepriyé apiké enggonku bakal ngekèki jawaban marang rayat kuwi?”

⁷Semauré: “Yèn ing dina kuwi sampéyan gelem ngekèki jawaban karo tembung sing apik, rayat mesti bakal ngabdi marang sampéyan sak lawasé.”

⁸Nanging ratu ora gelem nampa pituduhé para pinituwa mau, lan terus njupuk tetimbangan marang para wong nom-noman sing sak barakan karo piyambaké lan sing ngamping-ngampingi piyambaké,

⁹tembungé: “Kepriyé panemumu, kepriyé enggon kita bakal nyauri rayat sing pada ngomong marang aku: Sampéyan muga gelem ngèntèngké tanggungan sing ditanggungké karo bapakmu marang kita kuwi?”

¹⁰Para nom-noman sak barakané piyambaké mau terus pada ngomong: “Sampéyan supaya nyauri marang rayat, sing wis ngomong ing ngarepé sampéyan: Bapakku wis nggawé aboté sing kudu kok sangga kabèh, nanging sampéyan supaya gelem ngekèki èntèngé marang kita kabèh - sampéyan supaya gelem nyauri mengkéné: Jentikku luwih gedé tenimbangané bangkèkané bapakku.

¹¹Mulané saiki mengkéné: bapakku wis ngekèki tanggungan sing abot marang kowé kabèh, nanging aku bakal ngundaki tanggunganmu; bapakku wis ngajar kowé kabèh karo sabuk, nanging aku bakal ngajar kowé karo sabuk sing karo eri wesi.”

¹²Bareng let rong dina Yérobéam nemoni ing ngarepé Réhabéam karo rayat kabèh, netepi apa sing dipréntahké karo ratu: “Mbésuk embèn pada tekaa mréné menèh.”

¹³Ratu nyauri marang rayat karo nesu; ora perduli marang tembung pituduhé para pinituwa;

¹⁴sing diomongké marang rayat kuwi miturut rembukané para nom-noman: mengkéné tembungé: “Bapakku ndadèkké aboté kerjananmu kabèh, nanging aku bakal nambahi kuwajipanmu kuwi; bapakku wis ngajar kowé kabèh karo sabuk, nanging aku bakal ngajar kowé karo sabuk sing karo eri wesi.”

¹⁵Dadiné ratu ora gelem nuruti penjaluké rayat, awit bab kuwi pantyèn owah-owahan sing dikarepké karo GUSTI, supaya GUSTI bisa netepi tembungé lantaran nabi Ahia, wong Silo, marang Yérobéam anaké Nébat.

¹⁶Bareng wong Israèl kabèh weruh, yèn ratu ora gelem nuruti penjaluké, rayat terus pada nyauri marang ratu mengkéné: “Kita pada nampa panduman apa sangka Daved? Kita ora olèh warisan sangka anaké Isai kuwi! Pada balia menyang tarupmu, hé wong Israèl! Saiki, Daved, kita njaluk ngurus sampéyan déwé!” Wong Israèl terus pada mulih menyang ing tarupé,

¹⁷Réhabéam mung ngadek dadi ratuné para wong Israèl sing manggon ing kuta-kuta Yéhuda.

¹⁸Sakwisé mengkono Réhabéam terus ngutus Adoniram, penggedéné wong sing dadi kerja peksa nanging kuwi terus dibandemi watu karo wong Israèl kabèh nganti mati, malah Réhabéam arep waé ora bisa numpak krétané mlayu menyang ing Yérusalèm.

¹⁹Kaya mengkono wiwitané enggoné wong Israèl pada nglawan marang tyedak turuné Daved nganti tekan ing dina iki.

²⁰Bareng wong Israèl kabèh pada krungu, yèn Yérobéam wis bali, terus kongkonan ngundang supaya nekanana kumpulan pasamuan, terus diangkat dadi ratuné wong Israèl kabèh. Ora ana sing mèlu tyedak turuné Daved, kejaba taler Yéhuda.

²¹Bareng Réhabéam wis teka ing Yérusalèm, terus nglumpukké wong turunané Yéhuda kabèh lan taler Bényamin, tyatyahé 180.000, kabèh wong nom-noman sing saguh perang nglawan turunané Israèl, karepé arep mbalèkké kraton kuwi marang Réhabéam, anaké Salomo.

²²Nanging terus ana tembungé Gusti Allah marang nabi Semaya, abdiné Gusti Allah, mengkéné:

²³“Kowé ngomonga marang Réhabéam, anaké Salomo, ratu ing Yéhuda, lan marang bangsa kuwi:

²⁴Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé aja pada maju perang lan aja nglawan sedulur-sedulurmu, wong Israèl. Pada muliha menyang ing omahmu déwé-déwé, sebab Aku sing nggawé lelakoné bab iki.” Wong kabèh pada nggatèkké préntahé GUSTI terus pada mulih miturut préntahé GUSTI.

²⁵Sakwisé mengkono Yérobéam terus nguwati kuta Sikem ing pegunungan Efraim, manggon terus ing kono lan lunga menèh sangka kono nguwati Pnuèl.

²⁶Yérobéam ngomong ing sak njeruhné ati: “Saiki mbok menawa kraton bakal bali marang tyedak turuné Daved.

²⁷Yèn bangsa kuwi lunga pasrah kurban sing dibelèh ing griyané GUSTI nang Yérusalèm, bangsa iki atiné mesti bakal mbalik marang bendarané, ya kuwi Réhabéam, ratu Yéhuda.”

²⁸Sakwisé dipikir-pikir, terus nggawé pedèt emas lanang loro terus ngomong marang wong kabèh: “Wis tyukup suwé enggonmu pada lunga menyang Yérusalèm. Hé Israèl, saiki delengen allah-allahmu, sing wis nuntun kowé metu sangka negara Egipte.”

²⁹Sapi sing siji terus dipapanaké ing Bétel, nanging sijiné ana Dan.

³⁰Bab kuwi njalari wong terus nglakoni dosa, awit rayat terus pada menyang Bétel perlu nyembah marang retya sing siji, lan menyang ing Dan nyembah marang retya liyané.

³¹Piyambaké uga nggawé omah-omah kanggo ngabekti ana puntuk-puntuk pangurbanan lan ngangkat wong-wong didadèkké imam sangka golongané rayat sing duduk turunané Lèwi.

³²Sakwisé mengkono Yérobéam nentokké dina gedé ing tanggal sing kaping limalas sasi wolu, kaya dina gedé Yéhuda, lan dèkné déwé munggah ing undak-undakané mesbèh. Kaya mengkono sing ditindakké ing Bétel: dèkné pasrah kurban marang pedèt-pedèt sing wis digawé mau, terus ngekèki kuwajipan marang para imam puntuk pangurbanan sing wis didekké.

³³Piyambaké munggah ing undak-undakané mesbèh gawèané ing Bétel, ing tanggal sing kaping limalas ing sasi kaping wolu, ing sasi sing wis dirantyam ing sak njeruhné atiné piyambak; piyambaké nentokké dina gedé kanggo wong Israèl lan munggah ing undak-undakané mesbèh mau perlu ngobong kurban.