Read Caribbean Javanese 1 Lelakoné Kraton 16 Bible Online

1 Lelakoné Kraton 16 - Caribbean Javanese bible

1 Lelakoné Kraton 16

¹Petiné Gusti Allah terus digawa mlebu, didèkèkké ing sak tengahé tarup, sing wis dityawiské karo Daved; sakwisé mengkono terus pada masrahaké kurban obongan lan kurban keslametan ing ngarepé Gusti Allah.

²Bareng Daved wis rampung enggoné pasrah kurban obongan lan kurban keslametan, terus mberkahi bangsa kuwi ing asmané GUSTI.

³Terus saben wong Israèl, lanang utawa wadon, dikèki roti siji, daging sak iris lan kuku kismis sak emplèk.

⁴Daved uga ngangkat wong Lèwi sak perluné didadèkké tukang ngladèni ing ngarepé petiné GUSTI, supaya ngluhurké GUSTI, Gusti Allahé Israèl lan nggawé kidung maturkesuwun lan pamuji kanggo Panjenengané.

⁵Sing dadi pemimpiné ya kuwi Asaf, nanging sing dadi wong sing kaping pindo Sakaria; terus Yeiel, Semiramot, Yehièl, Matitya, Eliab, Benaya, Obèd-Edom lan Yeiel sing kuwajipané ngunèkké terbangan lan siter, nanging Asaf kuwajipané ngunèkké ketyer,

⁶nanging imam Benaya lan imam Yahasiel kuwajipané tansah ngunèkké trompèt ing ngarepé peti perjanjiané Gusti Allah mau.

⁷Sakwisé mengkono ing dina kuwi uga, Daved ngekèki préntah sing sepisanan marang Asaf lan para seduluré sak brayaté, supaya pada nyanyèkké kidung maturkesuwun kanggo GUSTI:

⁸Pada pasraha maturkesuwun marang GUSTI, pada nyebuta Asmané, penggawéané pada kenalké ing antarané para bangsa!

⁹Pada memujia kidungan kanggo Panjenengané, pada ngidunga kidung kanggo Panjenengané, pada rembukana bab kabèh penggawéané sing nggumunaké!

¹⁰Gunggungen Asmané sing sutyi, bèn bungah-bungah wong sing pada nggolèki GUSTI!

¹¹Pada nggolèkana GUSTI lan kekuwatané, pada tansah nggolèkana praupan-Né!

¹²Pada élinga marang penggawéan-penggawéan nggumunaké sing ditindakké, mujijat-mujijat sing nggumunaké lan putusan-putusan sing diomongké,

¹³hé anak-putuné Israèl, abdiné, hé anak-anaké Yakub, para pilihané!

¹⁴Panjenengané kuwi GUSTI, Gusti Allah kita, pengadilané kuwi rata ing sak lumahé bumi.

¹⁵Panjenengané éling marang perjanjian-Né ing sak lawas-lawasé, marang tembung sing dipréntahké marang 1000 turunan,

¹⁶marang perjanjian sing digawé karo Abraham, lan sumpah marang Isak,

¹⁷sing digawé kanggo Yakub dadi katetepan, kanggo Israèl dadi perjanjian sing langgeng,

¹⁸tembungé: “Tanah Kanaan bakal Tak wènèhké marang kowé, kanggo tanah panduman sing ditemtokké kanggo kowé!”

¹⁹Waktu tyatyahé durung sak piraa, mung setitik ing kana dadi wong mantya,

²⁰lan nglembara sangka panggonané bangsa sing siji menyang ing panggonané bangsa sijiné, lan sangka kraton sing siji menyang ing negarané taleré bangsa sijiné,

²¹Panjenengané ora nglilani sapa waé nglarani marang wong-wong mau; para ratu pada diukum awit sangka dèwèké kabèh:

²²“Aja pada nggepok marang para sing Tak jebatani, lan aja nindakké sing ala marang para nabi-Ku!”

²³Memujia kidungan kanggo GUSTI, hé sak lumahé bumi, wartakna keslametan sangka Gusti ing sedina-dina.

²⁴Tyritakna kamulyané ing antarané para bangsa lan penggawéané sing nggumunaké ing antarané kabèh taleré bangsa.

²⁵Awit GUSTI kuwi gedé lan banget pinujiné, lan luwih medèni tenimbangané sak okèhé allah.

²⁶Awit sak okèhé allahé para bangsa kuwi brahala, nanging GUSTI sing nggawé langit.

²⁷Kaluhuran lan kamulyan ing ngarepé, kekuwatan lan kebungahan ing omahé.

²⁸Marang GUSTI, hé para taleré bangsa, mung marang GUSTI waé enggonmu pada masrahaké kamulyan lan kekuwatan.

²⁹Pada wènèhna kamulyané asmané marang GUSTI, nggawaa pisungsung lan mlebua nemoni menyang ing ngarepé. Pada sujuta lan nyembaha marang GUSTI karo nganggokké dandanan kesutyian.

³⁰Gemetera ing ngarepé, hé sak lumahé bumi; ndonya kuwi nyatané jejek, ora gonjing.

³¹Langit bèn bungah-bungah lan bumi surak-surak, wong bèn ngomong ing antarané para bangsa: “GUSTI kuwi ratu!”

³²Bèn ombaké segara sak isiné, bèn bungah-bungah lan kabèh ing kono,

³³wit-witan ing alas terus pada surak-surak ing ngarepé GUSTI, awit Panjenengané teka arep ngadili bumi.

³⁴Pada pasraha maturkesuwun marang GUSTI, awit Panjenengané kuwi apik! katrésnan-Né kuwi nyata langgeng ing selawasé.

³⁵Lan pada ngomonga: “Kita supaya pada Panjenengan tulungi, duh GUSTI Allah, Juruslamet kita, lan gelem nglumpukké kita apa uga gelem ngutyuli sangka antarané para bangsa, supaya kita terus pada ngunggahké maturkesuwun marang asma Panjenengan sing sutyi, lan supaya gedé ati kita ing njeruhné nggunggung-nggunggung marang Panjenengan.”

³⁶Pinujia GUSTI, Gusti Allahé Israèl, wiwit sangka kelanggengan tekan ing kelanggengan. Wong sak umat kabèh terus pada ngomong: “Amin! Pada ngluhurna GUSTI!”

³⁷Daved terus ninggalké Asaf lan para seduluré sak brayaté ing kono, ya kuwi ing ngarepé peti perjanjiané GUSTI, supaya tetep ngladèni ing ngarepé peti kuwi ing bab apa sing pantes ditindakké saben dina;

³⁸uga Obèd-Edom lan para seduluré tunggal kulawargané, sing tyatyahé suwidak wolu; Obèd-Edom anaké Yedutun lan Hosa kuwi sing pada njaga gapura.

³⁹Nanging imam Sadok lan para seduluré tunggal kulawargané, para imam, kuwi ditinggal ing ngarepé Tarupé Sutyi GUSTI ing puntuk pangurbanan ing Gibéon,

⁴⁰supaya ésuk lan soré ajek masrahaké kurban obongan marang GUSTI ing mesbèh kurban obongan lan supaya nindakké sakkèhé sing ketulis ing angger-anggeré GUSTI, sing dipréntahké marang wong Israèl.

⁴¹Nanging sing dadi kantyané kuwi Héman lan Yedutun lan sak luwihé wong-wong sing pada dipilih sing disebut jenengé supaya pada ngidungké: “Pamuji sukur kanggo GUSTI, awit katrésnan-Né kuwi langgeng ing selawasé.”

⁴²Héman lan Yedutun mau pada dipasrahi trompèt lan ketyer kanggo para sing kuwajipané ngunèkké, lan uga piranti-piranti musik, sing kanggo ngiringi kidungan kanggo Gusti Allah. Nanging para anaké Yedutun kuwi pada nunggu gapura.

⁴³Sakwisé mengkono wong sak bangsa kabèh terus pada mulih menyang ing omahé déwé-déwé, lan Daved ya mulih arep mbagèkké keslametan marang brayaté.