Read Caribbean Javanese 1 Lelakoné Kraton 21 Bible Online

1 Lelakoné Kraton 21 - Caribbean Javanese bible

1 Lelakoné Kraton 21

¹Sétan ngadek nglawan wong Israèl lan mbujuk marang Daved supaya ngitung wong Israèl.

²Daved terus ngomong marang Yoab lan marang para penggedéné rayat: “Kowé pada lungaa, itungen wong Israèl wiwit ing Bèrsyéba nganti tekan ing Dan lan olèh-olèhé pasrahna marang aku, supaya aku mangertèni tyatyahé.”

³Semauré Yoab: “Supaya GUSTI nambahi kaping 100 karo sing ana kuwi. Duh bendara kula ratu, apa kabèh kuwi duduk abdi sampéyan? Apa sebabé nganti bendara kula kok nduwé karep mengkéné? Apa jalaran nganti wong Israèl kudu nanggung kesalahan awit sangka perkara iki?”

⁴Senajan mengkono préntahé ratu ya kepeksa ditindakké karo Yoab; mulané Yoab terus lunga ndlajahi pangwasané Israèl kabèh, terus bali menyang ing Yérusalèm.

⁵Yoab terus masrahaké olèh-olèhé tyatyahé rayat. Ing antarané wong Israèl kabèh ana 1.100.000 wong sing bisa nyekel pedang, lan wong Yéhuda ana 470.000 wong sing bisa nyekel pedang.

⁶Nanging wong Lèwi lan Bényamin ora dilebokké ing tyatyah jiwa, awit préntahé ratu kuwi dianggep ala karo Yoab.

⁷Nanging perkara iki ala ing ngarepé Gusti Allah, mulané wong Israèl terus diajar karo Gusti Allah.

⁸Daved terus ngomong marang Gusti Allah: “Kula dosa banget; jalaran kula nandangi mengkéné iki; mulané saiki Panjenengan supaya gelem ngedohké kesalahané abdi-Mu, awit penggawé kula kuwi bodo banget.”

⁹Nanging GUSTI terus ngomong marang Gad, wong tukang ndelok Daved:

¹⁰“Kowé lungaa, ngomonga marang Daved: Mengkéné tembungé GUSTI: Aku ngajokké telung perkara ing ngarepmu; kowé miliha salah siji, kuwi bakal Tak tibakké marang kowé.”

¹¹Gad terus nemoni Daved lan terus ngomong: “Mengkéné tembungé GUSTI: Sampéyan miliha:

¹²telung taun pailan utawa telung sasi suwéné mblayu sangka ngarepé mungsuhmu, tur kowé kesusul karo pedangé mungsuhmu, apa ing sak njeruhné telung dina pedangé GUSTI, ya kuwi lara pès, ing negara kéné lan mulékaté GUSTI nganakké kematian ing sak kabèhé negarané wong Israèl kabèh. Mulané saiki sampéyan kula njaluk mikir, semaur apa sing kudu kula omongké marang sing ngutus kula.”

¹³Daved terus ngomong marang Gad: “Atiku susah banget, mbok dililani kula tiba ing tangané GUSTI, awit gedé banget kawelasané; nanging aja nganti kula tiba ing tangané manungsa.”

¹⁴Ing kono GUSTI terus nekakké lara pès ing antarané wong Israèl, wong Israèl sing ninggal ndonya 70.000 wong.

¹⁵Gusti Allah uga ngutus mulékat menyang ing Yérusalèm supaya nganakké kematian, nanging bareng arep nandangi, GUSTI weruh bab kuwi nganti terus melas nanging arep nekakké kasangsarané kuwi, terus ngomong marang mulékaté pati mau: “Wis tyukup! Saiki tanganmu undurna!” Ing waktu kuwi mulékaté GUSTI ijik ngadek ing sak tyedaké penggilingané gandum Oman, wong Yébus.

¹⁶Bareng Daved ndangak, ngerti mulékaté GUSTI ngadek ing antarané bumi lan langit, tangané nyekel pedang tanpa rangka, sing diatyungké ing duwuré Yérusalèm, Daved lan para pinituwa, karo nganggokké salin kasusahan, terus pada sujut.

¹⁷Daved ngomong marang Gusti Allah: “Apa ora kula iki sing ngongkon ngitung rayat, lan kula piyambak sing dosa lan sing nindakké ala, nanging wedus-wedusé kuwi pada nandangi apa? Duh GUSTI, Gusti Allah kula, tangan Panjenengan muga ditibakké kula lan kulawargané kula, nanging aja nganti ditibakké marang umat Panjenengan.”

¹⁸Sakwisé mengkono mulékaté GUSTI terus kongkonan Gad ngomong marang Daved, yèn Daved dikongkon lunga lan nggawé mesbèh kanggo GUSTI ing panggonan penggilingané gandum Oman, wong Yébus.

¹⁹Daved terus lunga miturut tembungé Gad sing diomong kanggo asmané GUSTI.

²⁰Oman ijik nutu gandum, bareng ménguh weruh mulékaté mau; anaké papat, sing mèlu piyambaké, pada ndelik.

²¹Bareng Daved teka ing panggonané Oman, Oman ndangak lan bareng weruh Daved, terus metu sangka panggonan penggilingané gandum lan terus sujut ing ngarepé Daved, praupan tekan ing lemah.

²²Daved ngomong marang Oman: “Panggonan penutoné gandum iki pasrahna marang aku, arep tak deki mesbèh kanggo GUSTI. Apiké pasrahna marang aku karo rega sak mestiné, supaya bebendu iki lèrèn enggoné nyerang rayat.”

²³Semauré Oman marang Daved: “Mangga sampéyan jikuk, bendara kula ratu supaya gelem nindakké apa sing dianggep apik. Kula masrahaké sapi kuwi kanggo kurban obongan, lan kayu penutoné gandum kuwi kanggo kayu obongan, déné gandum kuwi kanggo kurban panganan, kabèh kuwi kula pasrahaké.”

²⁴Nanging Daved ngomong marang Oman: “Ora mengkono, kuwi arep tak jikuk karo rega sak mestiné, awit aku ora gelem jikuk duwèkmu kanggo GUSTI lan ora gelem pasrah kurban obongan, sing ora karo mbayar apa-apa.”

²⁵Daved terus ngekèki marang Oman emas boboté 600 sèkel, kanggo mbayar panggonan kuwi.

²⁶Daved terus nggawé mesbèh kanggo GUSTI ing kono, terus pasrah kurban obongan lan kurban keslametan lan nyebut marang GUSTI. GUSTI ya terus nyauri marang piyambaké karo geni sing mudun sangka langit marang ing nduwuré mesbèh kurban obongan mau.

²⁷GUSTI terus ngongkon marang mulékat mau supaya nglebokké pedangé menyang rangkané.

²⁸Ing waktu kuwi uga Daved masrahaké kurban obongan ing kono, bareng ngerti, yèn GUSTI wis nyauri marang piyambaké ing panggonan penggilingané gandum Oman wong Yébus mau.

²⁹Tarup sutyi sing digawé karo Moses ing ara-ara samun lan mesbèh kurban obongan ing waktu kuwi ing puntuk pangurbanan ing Gibéon.

³⁰Nanging Daved ora wani lunga mbrana, nemoni ing ngarepé Gusti Allah njaluk pituduhé awit wedi marang pedangé mulékaté GUSTI mau.