Read Caribbean Javanese Pangentasan 21 Bible Online

Pangentasan 21 - Caribbean Javanese bible

Pangentasan 21

¹“Iki pernatan-pernatan sing perlu kok préntahaké marang wong-wong kuwi.

²Yèn kowé tuku batur wong Ibrani, kuwi enggoné kerja kanggo kowé suwéné nem taun, ing taun kaping pitu lilanana metu lan dadi wong merdéka tanpa mbayar tebusan.

³Yèn mlebuné ijèn, metuné ya ijèn; yèn nggawa bojoné, bojoné mau ya lilanana mèlu metu.

⁴Yèn bendarané sing ngekèki bojo, lan bojoné mau nduwé anak lanang utawa wadon, sing wadon kabèh anak-anaké tetep duwèké bendarané, lan sing lanang metu mung dèkné déwé.

⁵Nanging yèn baturé mau karo temen-temen ngomong: Kula wis trésna marang bendara kula, lan marang anak lanang kula, kula ora bakal metu dadi wong merdéka,

⁶terus bendarané masrahké ing ngarepé Gusti Allah, lan digawa tyedak lawang utawa kusèné, terus kupingé dityubles nganggo untyek karo bendarané, terus tetep kerja sakjeké urip.

⁷Yèn ana wong ngedol anaké wadon dadi batur, kuwi metuné, tyarané ora kaya batur lanang.

⁸Yèn baturé wadon mau ora disenengi bendarané, nanging mbiyèn wis dityawiské kanggo awaké déwé, bendarané kudu nglilani baturé mau ditebus, ora kena didol marang wong mantya, awit bendarané wis mblénjani marang batur wadon kuwi.

⁹Nanging yèn bendara mau nyawiské kanggo anaké lanang, ya dianggep kaya sing wis dadi anaké wadon déwé.

¹⁰Yèn bojoné mau ngepèk wong wadon liyané, sing ndisik ora kena disuda pangané, sandangané lan enggoné nuroni.

¹¹Yèn bendarané ora nindakké telung perkara kuwi, wong wadon mau kudu dililani metu, ora usah mbayar tebusan apa-apa.”

¹²“Sapa sing mentung wong, nganti ndadèkké patiné, kuwi mesti diukum pati.

¹³Nanging yèn matèni mau karo ora disengaja, awit tangané mau dikanggokké karo Gusti Allah nindakké kuwi, Aku bakal nduduhké sakwijiné panggonan sing kena kanggo ngungsi.

¹⁴Nanging yèn ana wong sing muntap nesuné lan matèni sak pepadané karo tyara-tyara ngapusi, wong kuwi kudu dijukuk sangka mesbèh-Ku lan dipatèni.

¹⁵Sapa sing mentung bapak utawa ibumu, kuwi mesti diukum pati.

¹⁶Sapa sing nyolong sak pepadané, terus didol utawa ijik ketemu ana panggonané, kuwi mesti diukum pati.

¹⁷Sapa sing nyepatani bapak utawa ibuné, kuwi mesti diukum pati.

¹⁸Yèn ana wong pada tukaran, sing siji ngantem karo watu utawa ngantem karo tangané, nanging ora ndadèkké patiné, mung kepeksa nggluntung ing peturon,

¹⁹yèn kelakon bisa tangi menèh lan mlaku nganggo teken ing njaba, sing mentung utawa ngantem mau utyul sangka ukuman, mung kudu mbayar ruginé sing tatu, awit kepeksa nganggur, lan ngragati enggoné nggolèk tamba nganti sak mariné.

²⁰Yèn ana wong sing nggebuki baturé tukon lanang utawa wadon nganggo kayu nganti ndadèkké patiné, kuwi kudu dibales.

²¹Nanging yèn baturé mau ijik bisa urip sedina utawa rong dina, kuwi ora dibaleské, awit baturé mau duwèké déwé.

²²Yèn ana wong sing ijik gelut, salah siji ana sing nubruk wong wadon sing ijik meteng, nganti kluron bayiné, nanging tyilakané mau ora ndadèkké patiné, wong sing nubruk mau didenda kaya penjaluké bojoné wong wadon mau, manut putusané rèkter.

²³Nanging yèn wong wadon sing tyilaka kuwi nganti mati, kowé kudu ngekèki nyawa gantiné nyawa,

²⁴mripat gantiné mripat, untuné gantiné untuné, tangan gantiné tangan, sikil gantiné sikil,

²⁵mlityèt gantiné mlityèt, tatu gantiné tatu, abuh gantiné abuh.

²⁶Yèn ana wong nyabet baturé tukon lanang utawa wadon, kena mripaté nganti rusak, kuwi nglilanana baturé mau metu dadi merdéka kanggo gantiné mripat.

²⁷Utawa yèn enggoné nyabet baturé tukon lanang utawa wadon mau nganti ompong untuné, ya lilanana metu dadi merdéka kanggo gantiné untuné.

²⁸Yèn ana sapi nyundang wong lanang utawa wadon, nganti ndadèkké patiné, sapi mau kudu dibenturaké watu nganti mati lan dagingé aja nganti dipangan, nanging sing nduwé sapi utyul sangka ukuman.

²⁹Nanging yèn sapi mau mbiyèn wis kerep nyundang lan sing nduwé ya wis diélingké, nanging ora gelem njaga, nanging sakwisé kuwi sapi mau nyundang menèh wong lanang utawa wadon, lan njalari patiné, ing kono sapiné kudu dibandemi watu, lan sing nduwé ya diukum pati.

³⁰Yèn mung dijaluki duwit tebusan, kuwi enggoné nebus nyawa manut sak pira sing kudu dibayar.

³¹Yèn sing disundang kuwi botyah lanang utawa wadon, tyarané ngadili ya pada karo sing disebut mau.

³²Nanging yèn sapi mau nyundang baturé tukon lanang utawa wadon, sing nduwé sapi kudu mbayar telung puluh sèkel slaka marang bojoné baturé mau, lan sapiné kudu dibandemi watu nganti mati.

³³Yèn ana wong mbukak utawa ngeduk sumur, nanging ora ditutupi, terus ana sapi utawa kimar ketyemplung ing kono,

³⁴sing nduwé sumur kuwi kudu mbayar sing nduwé kéwan rupa duwit sak pira regané, nanging kéwan sing mati mau dadi duwèké sing wis mbayar.

³⁵Yèn ana wong nduwé sapi, sapiné nyundang sapiné liyané, nganti mati, sapi sing ijik urip kuwi kudu didol, payuné diparo, mengkono uga sapi sing mati mau ya didum dadi loro.

³⁶Nanging yèn wis pada weruh yèn sapi mau mbiyèn wis kerep nyundang, nanging sing nduwé ora njaga, kuwi kudu mbayar karo sapi sing urip, lan kéwan sing mati kuwi dadia duwèké sing mbayar kuwi.”