Read Caribbean Javanese Pangentasan 4 Bible Online

Pangentasan 4 - Caribbean Javanese bible

Pangentasan 4

¹Moses terus ngomong: “Kepriyé yèn wong-wong iki pada ora ngandel marang kula lan ora ngrungokké marang tembung-tembung kula, malah terus ngomong: GUSTI ora ngétok marang sampéyan?”

²Tembungé GUSTI marang Moses: “Kowé nyekel apa kuwi?” Semauré Moses: Iki teken.

³Préntahé GUSTI: “Teken kuwi untyalna ing lemah!” Terus kelakon diuntyalké ing lemah, terus malih dadi ula, Moses terus mlayu.

⁴GUSTI terus ngetokké tembung menèh marang Moses: “Tanganmu elungna, buntuté tyekelen!” Moses terus ngelungné tangané, buntuté dityekel, terus malih dadi teken menèh ing tangané.

⁵“Kuwi supaya pada ngandel, yèn GUSTI, Gusti Allahé para leluhuré, Gusti Abraham, Gusti Allahé Isak lan Gusti Allahé Yakub wis ngétok marang kowé.”

⁶GUSTI terus ngetokké tembung menèh marang Moses: “Tanganmu lebokna ing njeruhné jubahmu!” Terus ya kelakon tangané dilebokké ing njeruhné jubahé, bareng digèrèt, tangané ngalami lara lépra putih kaya salju.

⁷Sakwisé mengkono préntahé menèh: “Tanganmu lebokna menèh ing njeruhné jubahmu!” Moses terus nglebokké tangané menèh ing njeruhné jubahé, bareng digèrèt metu, tangané wis pulih menèh kaya mauné.

⁸“Yèn pada ora ngandel marang kowé lan ora ngrèwès marang tanda sing kaping pisan, mesti bakal pada ngandel marang tanda sing kaping pindo.

⁹Yèn meksa pada ora ngandel marang tanda loro mau lan ora ngrungokké tembungmu, kowé njupuka banyu sangka kali Nil, kowé ngesokna banyuné ing lemah sing garing, banyuné mau ing lemah sing garing bakal malih dadi getih.”

¹⁰Semauré Moses marang GUSTI: “Duh Gusti, kula iki ora pinter rembukan, wiwit disik mila, wiwit Gusti ngomongi, ya ora pinter ngomong, awit kula abot tutuk kanggo ngomong lan abot ilat.”

¹¹Nanging GUSTI ngetokké tembung: “Sapa sing nggawé ilaté manungsa, lan sapa sing nggawé wong bisu utawa budek, wong melèk utawa wong lamur? Apa duduk Aku, GUSTI?

¹²Awit kuwi kowé lungaa, Aku sing bakal ngwasani ilatmu lan mulangi marang kowé apa sing kudu kok omongaké.”

¹³Nanging semauré Moses: “Duh GUSTI, mbok Panjenengan gelem kongkonan sapa waé sing pantes Gusti utus!”

¹⁴Ing kono muntap nesuné GUSTI marang Moses, tembungé: “Apa Harun kakangmu wong Lévi kuwi ora ing kana? Aku ngerti, yèn kuwi wong pinter ngomong, malah wis budal metuki kowé, lan yèn ketemu karo kowé, bakal bungah atiné.

¹⁵Harun kuwi omongana lan tembung-tembung mau dèkèkna ing tutuké, lan Aku sing bakal ngwasani tutukmu lan tutuké Harun, lan kowé bakal Tak wulangi apa sing perlu kok lakoni.

¹⁶Harun kuwi sing bakal makili kowé ngomongi bangsa kuwi, lan mengkono Harun kuwi kanggo tutukmu lan kowé kaya sing dadi Allahé.

¹⁷Nanging teken kuwi kowé sing nggawa, kuwi kanggo enggonmu nindakké tanda-tanda mujijat.”

¹⁸Moses terus mulih nemoni imam Yitro maratuwané, lan tembungé: “Kula sampéyan lilani mulih nemoni sanak-sedulur kula sing ana Egipte, bakal kula éndangi, apa ijik pada urip?” Semauré imam Yitro: “Ya apik lungaa karo slamet!”

¹⁹Lan GUSTI ya wis ngetokké tembung marang Moses ing negara Midian: “Kowé bali menyang Egipte, awit sakkèhé wong sing arep matèni kowé kuwi wis pada mati.”

²⁰Moses terus ngajak bojoné lan anak-anaké, pada ditumpakké ing kimar mulih menyang ing negara Egipte; lan tekené Gusti Allah kuwi digawa.

²¹Préntahé GUSTI marang Moses: “Enggonmu bali menyang negara Egipte kuwi kudu tansah éling, supaya sakkèhé mujijat sing wis Tak pasrahaké marang kowé kuwi tandangana ing ngarepé Parao. Aku bakal ngatoské atiné Parao, nganti bakal ora nglilani lungané umat-Ku.

²²Kowé kudu ngomong marang Parao: ‘Préntahé GUSTI mengkéné: Israèl kuwi anak-Ku, ya anak-Ku mbarep;

²³awit kuwi Aku ngongkon marang kowé: anak-Ku kuwi lilanana lunga supaya ngabekti marang Aku; nanging yèn kowé ora nglilani lungané, Aku bakal matèni anak lanangmu, anak lanangmu mbarep.”

²⁴Bareng ing dalan, ing panginepan, Moses terus ditemoni karo GUSTI arep dipatèni.

²⁵Sipora terus njupuk péso watu, lan ngiris ikuté anaké disunati, irisané kuwi terus disénggolké ing sikilé Moses karo ngomong: “Tenan sampéyan kuwi pengantèn getih kanggo kula.”

²⁶Moses terus ora dikapak-kapakké karo GUSTI. Kanggo Sipora ing waktu nyebut “pengantèn getih”; Awit kuwi sangka perkara disunat mau.

²⁷GUSTI ngetokké tembung marang Harun, mengkéné: “Kowé metukana Moses menyang ara-ara samun.” Harun terus budal lan ketemu karo Moses ing gunungé Gusti Allah, terus diambungi.

²⁸Moses terus ngomong marang Harun bab sakkèhé tembungé GUSTI sing wis diwelingké lan sakkèhé tanda sing wis dipréntahké supaya ditindakké.

²⁹Moses lan Harun terus lunga lan nglumpukké sakkèhé tuwa-tuwané Israèl.

³⁰Harun terus ngomongké sakkèhé tembung sing wis dipréntahké karo GUSTI marang Moses, lan nindakké tanda-tanda ing ngarepé bangsa kuwi.

³¹Bangsa mau terus ngandel, lan bareng krungu yèn GUSTI wis nggatèkké marang wong Israèl lan wis weruh bab kasangsarané, nganti pada nyembah sujut.