Read Caribbean Javanese Ayub 1 Bible Online

Ayub 1 - Caribbean Javanese bible

Ayub 1

¹Ing negara Us ana sakwijiné wong jenengé Ayub; Ayub kuwi jujur lan bener lan ngabekti marang Gusti Allah lan ngedohi sing ala.

²Anaké lanang pitu, sing wadon telu;

³bandané sing rupa wedus 7000, unta 3000, sapi 500 rakit, kimar wédok 500; baturé okèh banget, mulané kasugihané ngungkuli wong sak tanah wétan kabèh.

⁴Anaké sing lanang kuwi saben-saben pada nganakké pésta giliran ing omahé déwé-déwé, nanging seduluré wadon telu pada diundang diajak mangan lan ngombé bebarengan.

⁵Nanging saben dinané pésta wis rampung, Ayub terus nglumpukké anak-anaké perlu pada disutyèkké; ésuké, ijik mruput, Ayub wis tangi, terus masrahaké kurban obongan, tyatyahé miturut sak pira okèhé anaké kuwi, awit tembungé mengkéné: “Menawa anakku pada nggawé dosa lan nyepatani Gusti Allah ing sak njeruhné atiné.” Kaya mengkono kuwi ajek ditindakké karo Ayub.

⁶Ing sakwijiné dina dongé para anaké Gusti Allah[1] pada ngadep ing ngarepé GUSTI; terus sétan ya ngadep bebarengan.

⁷Ing kono GUSTI ngomong marang sétan: “Kowé sangka ngendi?” Semauré sétan marang GUSTI: “Sangka mubeng ndlajahi bumi.”

⁸GUSTI terus takon marang sétan: “Apa kowé nggatèkké abdi-Ku Ayub? Awit ing sak lumahé bumi ora ana wong sing madani bab enggoné jujur lan bener lan ngabekti marang Gusti Allah, uga enggoné ngedohi sing ala.”

⁹Semauré sétan marang GUSTI: “Apa tanpa upah Ayub anggèné ngabekti tetep wedi marang Gusti Allah?

¹⁰Piyambaké lan omah uga kabèh bandané, apa ora Panjenengan pageri kemput? Apa sing ditindakké wis Panjenengan berkahi lan bandané mundak okèh ing negara kono.

¹¹Nanging yèn Panjenengan ngelungké tangan nyerang marang kabèh barang duwèké, mesti bakal nyepatani Panjenengan ing ngarepé Panjenengan.”

¹²Préntahé GUSTI marang sétan: “apa sak duwèké wis ing tanganmu, mung waé aja nggepok marang awaké!” Sétan terus lunga sangka ngarepé GUSTI.

¹³Ing sakwijiné dina, waktu anaké Ayub lanang lan wadon pada mangan lan ngombé anggur ing omahé sing mbarep,

¹⁴terus ana kongkonan sing teka ing ngarepé Ayub lan nggawa kabar mengkéné: “Waktu sapi ijik digawé ngluku lan kimar wédok pada nyenggut suket ing sak kiwa-tengené,

¹⁵terus ana wong Syéba teka pada nyerang, sapi karo kimar pada direbut lan para pangoné pada dipatèni karo landepé pedang, mung kula déwé sing bisa utyul ngomongi marang sampéyan.”

¹⁶Nalika wong kuwi ijik ngomong, ana wong teka menèh lan ngomong: “Geniné Gusti Allah tiba sangka langit terus nyamber marang wedus gèmbèl uga para pangoné, kabèh entèk pada dipangan karo geni, mung kula déwé sing bisa utyul, ngomongi marang sampéyan.”

¹⁷Nalika wong kuwi ijik ngomong, ana wong teka menèh lan ngomong: “Wong Kasdim pada teka, ana telung grombolan, terus nyerang marang untané lan pada direbut, lan para pangoné dipatèni karo landepé pedang, mung kula déwé sing bisa utyul, ngomongi marang sampéyan.”

¹⁸Nalika wong kuwi ijik ngomong, ana wong teka menèh lan ngomong: “Anak sampéyan lanang wadon ijik pada mangan lan ngombé ing omahé seduluré mbarep,

¹⁹dadakan ana angin lésus teka sangka ara-ara samun terus nyerang omah mau ing pojok-pojoké papat; omahé ambruk ngembruki para wong enom mau, nganti pada mati kabèh, mung kula déwé sing bisa utyul ngomongi marang sampéyan.”

²⁰Ing kono Ayub terus nyuwèk-nyuwèk jubahé, nyukur rambuté lan sendeku sujut ing bumi,

²¹semauré: “Wuda enggonku metu sangka wetengé emakku, ya wuda enggonku bali mbrana. GUSTI sing ngekèki, GUSTI sing njupuk; pinujia asmané GUSTI!”

²²Sak njeruhné lelakon kuwi, Ayub ora nganti nggawé dosa lan ora pisan-pisan nyalahké marang Gusti Allah.