Read Caribbean Javanese Ayub 20 Bible Online

Ayub 20 - Caribbean Javanese bible

Ayub 20

¹Sofar wong Naama terus nyauri, tembungé:

²“Mulané aku kepeksa nyauri, lan atiku wis ora sabar menèh.

³Aku mentas krungu tuduhan sing mirang-mirangké aku, nanging sing nyauri aku kuwi kepinteran tanpa pangertèn.

⁴Apa kowé durung weruh kuwi kabèh wiwit jaman mbiyèn mula, wiwit waktu manungsa dipapanaké ing bumi,

⁵yèn senengé wong ala kuwi ora awèt, lan kesenengané wong sing nyingkur Gusti Allah kuwi mung sedilut?

⁶Senajan enggoné ngegul-ngegulké kaluhurané nganti sundul langit, lan sirahé nganti sundul mendung,

⁷nanging bakal lebur ing selawasé kaya tainé déwé; wong sing tau weruh dèwèké pada takon: Ana ngendi wong kuwi?

⁸Bakal entèk kaya impèn tanpa tilas, ilang kaya wong weruh ing wayah mbengi,

⁹ora kétok menèh ing mripaté sing weruh, lan panggonané ora bakal weruh menèh.

¹⁰Anak-anaké kepeksa golèk kawelasan marang wong mlarat, lan tangané déwé kudu ngelungké barang duwèké.

¹¹Senajan balung-balungé kebak kekuwatané wong enom, nanging kuwi ya bakal mèlu semèlèh ing lebu.

¹²Senajan rasané sing ala kuwi legi ing tyangkemé, lan didelikké ing ngisoré ilaté,

¹³diiwit-iwit ora dilepèh-lepèh, malah diemut waé nèmplèk ing tyetaké,

¹⁴nanging pangané kuwi terus malih ing sak njeruhné ususé, dadi ratyuné ula upas ing wetengé.

¹⁵Banda diuntal nanging terus diutahké menèh, Gusti Allah sing ngetokké sangka wetengé.

¹⁶Ratyuné ula upas bakal disesep, mulané ya bakal dipatèni karo ilaté ula.

¹⁷Wis ora dililani olèh kesenengan sangka kali-kali lan sangka kali-kali sing mili madu lan mèlek.

¹⁸Kudu mbalèkké apa-apa sing wis kena digayuh mulané ora nganti ngrasakaké olèh-olèhé kuwi; ora bisa ngrasaké untungé enggoné dedagangan.

¹⁹Mulané mengkono awit wis nggawé sangsarané wong mlarat, terus ditinggal glanggang; ngrampas omah sing terus ora dibangun.

²⁰Atiné tenan-tenan ora tau tentrem, dèwèké ora bakal bisa utyul karo nggawa banda-bandané.

²¹Ora ana barang sing bisa utyul sangka ngamuké, mulané kabekjané ora bisa tetep.

²²Senajan sugih nganti lubèr-lubèr nanging atiné kebak rasa wedi; kasangsarané sing ditibakké medèni banget.

²³Kanggo ngisèni wetengé Gusti Allah nibakké bebenduné sing mulat-mulat sing diudanké kanggo pangané.

²⁴Senajan bisa ngéndani gaman wesi, nanging terus kena ditembus karo panah tembaga.

²⁵Panah mau didudut lan metu sangka gegeré lintyipé panah kétok meling metu sangka rempelané. Wong mau terus wedi banget.

²⁶Pepeteng wis tata-tataa kanggo dèwèkné, sing terus dipangan karo geni, geni sing ora didamoni sing terus nglebur apa sing ijik kèri ing tarupé.

²⁷Kesalahané dibèbèr karo langit, lan bumi terus gembrégah nglawan marang dèwèké.

²⁸Olèh-olèhé upayané ing omahé pada diboyong nganti entèk kabèh ing dina bebenduné Gusti Allah.

²⁹Ya kuwi ganjarané Gusti Allah marang wong duraka, panduman sing dijanjèkké karo Gusti Allah marang wong mau.”