Read Caribbean Javanese Ayub 31 Bible Online

Ayub 31 - Caribbean Javanese bible

Ayub 31

¹“Aku wis nggawé perjanjian karo mripatku, mulané waktu aku nganti mandeng marang prawan!

²Awit apa ta sing dadi berkah sing ditemtokké karo Gusti Allah sangka nduwur, lan apa ta sing dadi panduman sing ditetepaké karo sing Mahakwasa sangka nduwur?

³Apa duduk tyilaka kanggo wong sing salah, lan tyilaka kanggo wong sing nindakké sing ala?

⁴Apa duduk Gusti Allah sing weruh dalanku, lan sing ngitung kabèh jangkahku?

⁵Yèn aku tau sesrawungan karo tembung goroh utawa sikilku gelis-gelis marani sing ala,

⁶supaya aku ditimbang karo timbangan sing tliti, ing kono Gusti Allah bakal ngerti, yèn aku ora nduwé kesalahan.

⁷Yèn mlakuku nyimpang sangka dalan, lan atiku nuruti mandengé mripatku, lan tanganku ketèmplèkan karo reget,

⁸apa sing tak sebar bèn dipangan wong liyané, lan apa sing tukul kanggo aku bèn dijeboli.

⁹Yèn atiku kepéntyut marang wong wadon, lan aku ngadang ing lawangé sak pepadaku,

¹⁰bojoku bèn nggilingké wong liyané, lan bèn diajak turu wong liyané.

¹¹Awit kuwi tumindak sing rusuh, malah kuwi sing ala sing pantes diukum karo rèkter.

¹²Kuwi sejatiné geni sing ngobong nganti entèk, lan nggosongké kabèh pametuku.

¹³Yèn aku tau ora mikir marang wewenangé peladènku lanang utawa wadon, waktu perkaran karo aku,

¹⁴apa daya-kekuwatanku, yèn Gusti Allah terus ngadek, yèn Panjenengané nganakké pamriksaan, aku nduwèni semaur kepriyé?

¹⁵Apa duduk Panjenengané sing nggawé aku ing wetengé ibuku lan sing uga nggawé wong mau? Apa ora mung Siji ta sing nganakké kita ing wetengé? Ya kuwi Gusti Allah sing pada.

¹⁶Yèn aku tau nampik kepénginané para wong tyilik, njalari mripaté randa dadi bengep

¹⁷utawa panganku tak pangan déwé, nanging anak lola ora mèlu mangan

¹⁸- malah kaya bapak enggonku nggedèkké botyah mau, lan enggonku nuntun wiwit ing wetengé ibuné -

¹⁹yèn aku weruh wong mati awit tanpa sandangan, utawa wong mlarat sing ora nduwé kemul,

²⁰lan bangkèkané ora njalukké berkah aku lan awaké ora diangetké nganggo wuluné wedusku;

²¹yèn aku tau ngatyungké tanganku nglawan marang botyah lola, awit aku weruh wong sing ngréwangi aku ing lawangé gapura,

²²bèn balung pundaku pisah sangka bauku, lan lengenku bèn tugel sangka ros-rosané.

²³Awit tyilaka sing sangka Gusti Allah ndadèkké wediku, lan aku tanpa kekuwatan ing ngarepé kaluhuran-Né.

²⁴Yèn sing tak pertyaya kuwi emas lan aku ngomong marang emas: kowé sing dadi pengandel-andelku

²⁵yèn aku bungah awit sangka gedéné kasugihanku lan awit tanganku ngekèki banda nganti okèh banget,

²⁶yèn aku tau nyawang srengéngé waktu semlorot, lan mbulan enggoné mlaku karo apiké,

²⁷terus meneng-meneng atiku ketalènan, lan terus ngekèki ambungan tangan,

²⁸kuwi uga dadi duraka sing pantes diukum karo rèkter, awit aku nyélaki Gusti Allah ing nduwur.

²⁹Yèn aku tau bungah awit mungsuhku tyilaka, lan surak-surak, yèn dèwèké katekan ing kasangsaran,

³⁰aku ora bakal nglilani tutukku nggawé dosa, mujèkké matiné karo sumpah.

³¹Yèn wong-wong ing tarupku ora ngomong: Sapa sing ora warek awit sangka lawuhé?

³²Malah senajan wong mantya ora tau ana sing nginep ing njaba, lawangku pada dibukak kanggo wong lelungan!

³³Yèn aku nutupi panerakku kaya Adam, karo ndelikké kesalahanku ing sak njeruhné atiku,

³⁴awit aku pekéwuh marang masarakat lan wedi yèn dityatyat sanak-sedulur, terus aku meneng waé lan ora metu sangka lawang!

³⁵Ah, mbok ana sing ngrungokké aku ya! - ya iki tanda-tanganku! sing Mahakwasa supaya gelem nyauri aku! - Lan mbok ya ana layang ndakwa sing ketulis karo mungsuhku!

³⁶Tenan, layang kuwi bakal tak panggul lan tak enggo kaya makuta.

³⁷Kabèh jangkahku bakal tak omongaké marang Panjenengané, aku bakal ngadep ing ngarepé kaya ratu.

³⁸Yèn kebonku sambat awit sangka aku, lan lukuné pada nangis,

³⁹yèn aku mangan pametuné nganti entèk tanpa bayaran lan nggawé susahé para sing nduwé,

⁴⁰sing tukul supaya duduk gandum nanging eri, lan duduk jewawut nanging alang-alang.” Tekan semono tembungé Ayub.