Read Caribbean Javanese Ayub 32 Bible Online

Ayub 32 - Caribbean Javanese bible

Ayub 32

¹Ing kono wong telu mau terus ngendek enggoné nyauri Ayub, awit Ayub ngarani awaké déwé bener;

²nganti Elihu anaké Barakeel, wong Bus, sangka turunané Ram, nesu. Enggoné nesu marang Ayub kuwi awit nganggep awaké déwé luwih bener tenimbang Gusti Allah.

³Kantyané telu uga dinesoni, awit senajan wis ora bisa nyauri Ayub, nanging tetep nyalahké Ayub.

⁴Nanging Elihu ngentèni enggoné arep rembukan karo Ayub; awit kantya telu mau luwih tuwa tenimbangané dèwèké.

⁵Nanging bareng weruh yèn tutuké wong telu kuwi wis ora nyauri menèh, terus tukul nesuné.

⁶Mengkéné tembungé Elihu, anaké Barakeel, wong Bus mau: “Aku ijik nom, nanging kowé wis pada uwanen, mulané aku pekéwuh lan wedi ngomongké panemuku marang kowé.

⁷Pangrasaku mengkéné: Wong sing wis pada tuwa kuwi apiké pada ngekèki pitutur, lan sing wis okèh tyatyahé tauné kuwi pada ngomongké bab kawityaksanan.

⁸Nanging roh ing manungsa lan napasé sing Mahakwasa, kuwi sing ngekèki pangertèn.

⁹Duduk wong sing wis okèh umuré sing kanggonan kawityaksanan, duduk wong sing wis tuwa sing ngerti marang keadilan.

¹⁰Mulané rembukanku: Rungokna gunemanku, aku uga arep ngomongké panemuku.

¹¹Ngertia, aku wis ngentèn-entèni marang tembungmu, aku wis nggatèkké pikiranmu, nganti kowé pada bisa nemu tembung-tembung sing tyotyok.

¹²Karo tliti enggonku ngrungokké tembungmu, nanging sejatiné ora ana sing nyatakké salahé Ayub, kowé kabèh ora ana sing nglawan katerangané-katerangané.

¹³Saiki kowé aja pada ngomong mengkéné: Aku wis pada nemu kawityaksanan; mung Gusti Allah sing kwasa ngalahké Ayub duduk manungsa.

¹⁴Tembungé ora tumuju marang aku, lan aku ora bakal nyauri karo nggunakké bantahanmu.

¹⁵Wong mau pada delek-delek ora bisa nyauri menèh, ora bisa ngomong sak tembung-tembunga.

¹⁶Apa aku ijik kudu ngentèn-entèni, awit wong-wong kuwi wis ora nduwé tembung, awit wis mandek ora bisa nyauri menèh?

¹⁷Aku uga arep nyauri ing giliranku, aku ya arep ngomongké panemuku.

¹⁸Awit aku kebak tetembungan, semangat ing aku ndesek marang aku.

¹⁹Sak temené batinku kuwi kaya anggur sing ora ana dalané hawa, kaya kantong anyar sing arep bedah.

²⁰Aku kudu ngomong supaya lega, aku kudu mbukak lambéku lan ngekèki bantahan.

²¹Aku ora bakal mèlu-mèlu lan ora bakal ngelem sapa-sapa,

²²awit aku ora ngerti bab ngelem-elem; yèn tumindak mengkono, sing nggawé nyawaku mesti gelis-gelis njabut nyawaku.”