Read Caribbean Javanese Ayub 34 Bible Online

Ayub 34 - Caribbean Javanese bible

Ayub 34

¹Elihu terus ngomong:

²“Hé para wong wityaksana pituturku pada rungokna. Hé wong sing kanggonan kepinteran, pada kèkana kuping marang aku,

³awit kuping kuwi nguji tetembungan, kaya tyetak ngrasakaké pangan.

⁴Apiké kita netepaké déwé apa sing adil, netepké bebarengan apa sing betyik.

⁵Awit Ayub ngomong: Aku bener, nanging Gusti Allah njupuk wewenangku;

⁶senajan aku bener ya dianggep goroh, senajan tanpa kesalahan, tatuku ora bisa waras.

⁷Ngendi ana wong kaya Ayub, sing enggoné seneng ngèlèk-èlèk marang Gusti Allah kaya wong ngelak sing terus ngombé banyu,

⁸sing komplotan karo para wong ala lan sesrawungan karo wong duraka?

⁹Awit ana tembungé: Ora maédahi apa-apa kanggo manungsa, yèn ndadèkké kesenengané Gusti Allah.

¹⁰Mulané hé para wong sing kanggonan kepinteran, pada rungokna pituturku: adoha sangka Gusti Allah nindakké sing ala, utawa yèn sing Mahakwasa nandangi lityik,

¹¹nanging manungsa mesti nampa balesan kanggo penggawéné, lan nggawé supaya saben wong nemoni sing timbang karo tumindaké.

¹²Sejatiné Gusti Allah kuwi ora nandangi salah, sing Mahakwasa ora mbéngkongké keadilan.

¹³Sapa sing masrahké bumi marang Panjenengané? Sapa sing nggawé ndonya iki kabèh?

¹⁴Yèn mikir marang manungsa, lan terus njupuk roh lan napasé mulih sing wis dikèkké,

¹⁵wis mesti kabèh sing urip bebarengan pada pedot nyawané, lan manungsa bali dadi lebu.

¹⁶Mulané yèn kowé nduwé pangertèn, tembungku iki rungokna, pasangen kupingmu marang tembungku.

¹⁷Wong sing sengit marang keadilan apa bisa nyekel pangwasa, lan apa kowé gelem nyalahké Panjenengané sing Adil lan sing Mahakuwat;

¹⁸sing ngomong marang ratu: Hé, wong dursila, lan marang para luhur: Hé, wong duraka;

¹⁹Panjenengané sing ora nuruti karepé para penggedé, lan ora mbédakké wong luhur karo wong tyilik, awit kuwi kabèh penggawéané tangané?

²⁰Ing sak kedèpé mripat kuwi pada mati, ing wayah tengah wengi wong pada digawé gègèr lan terus entèk; wong sing kuwat pada dientèkké ora karo tangané wong.

²¹Awit mripaté ndeleng mlakuné manungsa, uga weruh jangkahé sikilé kabèh.

²²Ora ana pepeteng utawa peteng ndedet, sing dadi delikané wong ala.

²³Awit Panjenengané ora netepaké waktuné wong enggoné bakal nemoni ing ngarepé Gusti Allah supaya diadili,

²⁴wong rosa-rosa pada diremuki tanpa dipréksa, lan wong liyané pada diangkat kanggo gantiné.

²⁵Dadi nyata yèn Gusti Allah kuwi ngerti sembarang tindak-tanduké, lan ing wayah mbengi pada digulingké nganti pada lebur,

²⁶pada digebuki awit sangka dosané ing ngarepé wong okèh,

²⁷awit pada ninggal Panjenengané lan ora ana sing perduli marang karepé,

²⁸njalari jeritané wong mlarat tekan ngarepé, lan Panjenengané kuwi gelem ngrungokké jeritané wong sangsara.

²⁹Yèn Panjenengané mandek, sapa sing bakal nibakké ukuman? Yèn ndelikké praupané, sapa sing bakal weruh Panjenengané, senajan bangsa utawa saben wong?

³⁰Kuwi supaya wong ala aja dadi ratu, sing mesti terus dadi jireté wong okèh.

³¹Nanging yèn ana tunggalé sing ngomong marang Gusti Allah: Kula wis nyombongaké awak kula, nanging sak terusé ora bakal nandangi ala malih.

³²Kula supaya dikèki piwulang bab sing kula durung ngerti; yèn kula wis nandangi lityik, kula ora bakal nandangi mengkono menèh.

³³Miturut pangrasamu apa Gusti Allah kudu nibakké balesan? Awit kowé sing wis nulak. Dadiné ya kowé sing kudu mutusi, duduk aku; omongna apa sing kok ngertèni!

³⁴Wong sing pada kanggonan kepinteran lan wong sing wityaksana sing ngrungokké gunemanku kuwi bakal ngomong marang aku:

³⁵Ayub iki enggoné ngomong tanpa kaweruh lan tembung-tembungé ora isi pangertèn.

³⁶Ah, Ayub kuwi supaya bisa tutuk enggoné dityoba, awit enggoné nyauri kaya wong dursila,

³⁷lan nambahi dosané karo panerak, ing tengahku kabèh ngepelaké tangané lan okèh ngomongé marang Gusti Allah.”