Read Caribbean Javanese Masmur 119 Bible Online

Masmur 119 - Caribbean Javanese bible

Masmur 119

¹Rahayu wong sing uripé apik mlakuné, sing uripé nurut angger-anggeré GUSTI.

²Rahayu wong sing pada nyekel pepéling-pepélingé Gusti lan nggolèki Panjenengané karo sak kabèhé ati,

³sing uga ora nglakoni duraka, nanging uripé nurut dalan sing diduduhké.

⁴Panjenengan déwé wis nggelarké pepakon Panjenengan, supaya dityekel karo temen.

⁵Supaya urip kula tetep miturut pernatan Panjenengan.

⁶Yèn mengkono kula ora bakal kewirangan, yèn kula ngewaské kabèh pepakoné Panjenengan.

⁷Kula bakal ngutyap maturkesuwun marang Panjenengan karo sak kabèhé ati, yèn nyinaoni marang katetepan Panjenengan sing adil.

⁸Pernatan Panjenengan bakal kula gondèli, aja nganti Panjenengan tinggal kula babar pisan.

⁹Karo tyara kepriyé wong nom-noman tetep resik mlakuné? Yèn njaga uripé karo tembung-Mu.

¹⁰Kula golèki Panjenengan karo sak kabèhé atiku, aja nganti Panjenengan ngejarké kula nyimpang sangka pepakon-Mu.

¹¹Janji Panjenengan kula simpen ing njeruhné ati, supaya kula aja nganti nggawé dosa marang Panjenengan.

¹²Duh GUSTI, Panjenengan sing kula puji, kula supaya Panjenengan wulangi pernatan Panjenengan;

¹³karo lambé kula, kula nyritakké kabèh katetepan sing Panjenengan préntahaké.

¹⁴Kula bungah ing bab pinuntun pepéling Panjenengan, kaya ing bab sak okèhé banda.

¹⁵Pepakoné Panjenengan bakal kula resep-resepi, lan ngawas-awasi marang dalan pinuntun Panjenengan.

¹⁶Kula bakal seneng ing pernatan Panjenengan, lan ora bakal lali marang tembungé Panjenengan.

¹⁷Panjenengan supaya gelem mbales sing apik marang abdi-Mu supaya kula urip, lan kula bakal nyekel tembungé Panjenengan.

¹⁸Mripat kula supaya Panjenengan melèké, supaya kula bisa nyawang mujijat angger-angger Panjenengan.

¹⁹Kula wong mantya ing bumi, pepakon Panjenengan supaya aja Panjenengan delikké kanggo kula.

²⁰Ati kula remuk awit sangka enggèn kula tansah kangen marang pernatan-pernatan-Mu.

²¹Panjenengan nundung para wong mursal; supaya kenènga bebendu wong sing nyimpang sangka pepakoné Panjenengan.

²²Wong tukang nyatyat lan tukang ngenyèk supaya Panjenengan singkirké sangka kula, awit kula netepi pepéling-pepéling Panjenengan.

²³Senajan para penggedé pada lungguhan komplotan nglawan kula, nanging abdi-Mu iki ngrasak-ngrasakké pernatan Panjenengan.

²⁴Dawuh pepélingé Panjenengan kuwi malah dadi kesenengan kula lan dadi juru rembuk kula.

²⁵Nyawa kula kelèt marang lebu, Panjenengan supaya nguripké kula miturut karo tembungé Panjenengan.

²⁶Urip kula wis kula tyritakké, lan Panjenengan terus nyauri. Panjenengan supaya mulangi bab pernatan Panjenengan marang kula.

²⁷Kula supaya mangertèni marang pinuntun pepakoné Panjenengan, supaya kula ngrasaké mujijat Panjenengan.

²⁸Nyawa kula nangis awit sedih, Panjenengan supaya nguwatké miturut tembungé Panjenengan;

²⁹kula supaya Panjenengan adohké sangka dalan sing nyasar, lan dikèki angger-angger Panjenengan.

³⁰Dalané kabeneran sing wis kula pilih, lan katetepan Panjenengan kula dèkèk ing ngarep kula;

³¹préntah pepélingé Panjenengan kula gondèli; duh GUSTI, kula supaya aja Panjenengan wirangké.

³²Kula bakal manut miturut pinuntun pepakoné Panjenengan, awit Panjenengan wis ngekèki jembaré ati kula.

³³Duh GUSTI, Panjenengan supaya nduduhké pinuntun bab pernatan Panjenengan marang kula, bakal kula turut tekan sak lawas-lawasé.

³⁴Kula supaya Panjenengan kèki ngerti, nganti kula terus bakal netepi pernatan Panjenengan, bakal kula tindakké karo sak kabèhé ati.

³⁵Kula supaya lakokké ing dalané pepakoné Panjenengan, awit kuwi sing kula senengi.

³⁶Ati kula supaya Panjenengan adepaké marang tembung pepélingé Panjenengan, aja marang mung nguber bati.

³⁷Mripat kula supaya Panjenengan énggoké sangka barang sing tanpa guna; kula Panjenengan uripké ing dalan pinuntun Panjenengan!

³⁸Abdi Panjenengan supaya dikuwatké karo perjanjiané Panjenengan, sing dikèkké marang wong sing ngabekti marang Panjenengan.

³⁹Tyiri kula sing kula kuwatérké, supaya Panjenengan singkirké sangka kula, awit angger-angger Panjenengan kuwi apik;

⁴⁰tenan sing kula kangeni kuwi pepakon Panjenengan; kula Panjenengan uripké karo keadilan Panjenengan.

⁴¹Duh GUSTI, supaya kula ditibani kawelasan Panjenengan, keslametan pawèh Panjenengan kuwi tyotyok karo janji Panjenengan;

⁴²supaya kula bisaa nyauri marang wong sing nyalahké kula, awit kula pertyaya marang tembungé Panjenengan.

⁴³Tembung kabeneran kuwi supaya aja nganti dijikuk sangka tutuk kula, awit kula ngarep-arep marang pernatan Panjenengan.

⁴⁴Kula tansah bakal nyekel pernatan Panjenengan ing sak terusé lan ing sak lawasé.

⁴⁵Kula bakal urip ing katentreman, awit pepakoné Panjenengan sing kula golèki.

⁴⁶Kula bakal ngutyapké tembung pepélingé Panjenengan ing ngarepé para ratu, lan kula ora bakal kewirangan.

⁴⁷Kula bakal nyenengi pepakon Panjenengan sing kula trésnani kuwi.

⁴⁸Tangan kula, kula unggahké marang pepakoné Panjenengan sing kula trésnani; kula bakal ngrasak-ngrasakké pernatan-pernatan Panjenengan.

⁴⁹Panjenengan supaya éling marang tembung sing Panjenengan omongké marang abdi Panjenengan, awit Panjenengan wis ngekèki pengarep-arep marang kula.

⁵⁰Kuwi sing dadi panglipuran kula ing njeruhné kasangsaran kula, namung perjanjian-Mu sing nguripké kula.

⁵¹Wong sing kurang ajar pada moyoki marang kula, nanging kula ora bakal nyimpang sangka angger-angger Panjenengan.

⁵²Duh GUSTI, angger-angger Panjenengan wiwit mbiyèn tansah kula élingi, mulané kula olèh panglipuran.

⁵³Kula nesu marang para wong duraka sing pada ninggalké angger-angger Panjenengan.

⁵⁴Pernatan Panjenengan kuwi kanggo kula kaya kidung masmur, ing omah, sing kula panggoni dadi wong mantya.

⁵⁵Duh GUSTI, ing wantyi wengi kula éling marang asma Panjenengan, kula bakal netepi angger-angger Panjenengan.

⁵⁶Kuwi berkah-Mu marang kula, ya kuwi yèn kula manut pepakoné Panjenengan.

⁵⁷GUSTI kuwi sing dadi panduman kula, kula wis janji kula bakal nyekel tembung-tembung-Mu.

⁵⁸Sak kabèhé ati enggèn kula njaluk kawelasan Panjenengan, supaya Panjenengan ngekèki kawelasan marang kula tyotyok karo janji Panjenengan.

⁵⁹Mlaku kula tansah kula rasakné, lan sikil kula, kula tujokké marang tembung pepélingé Panjenengan.

⁶⁰Kula gelis-gelis lan ora bakal ngrendetké enggèn kula nyekel pepakon Panjenengan.

⁶¹Jireté wong duraka pada nalèni kula, nanging kula ora lali marang angger-angger Panjenengan.

⁶²Ing wantyi tengah wengi kula nglilir memuji marang Panjenengan awit sangka pernatan-pernatan Panjenengan sing adil.

⁶³Kula dadi siji karo kabèh wong sing ngabekti marang Panjenengan, lan karo para wong sing pada nyekel préntah-préntah Panjenengan.

⁶⁴Duh GUSTI, bumi kuwi kebak karo kawelasan Panjenengan, kula supaya Panjenengan wulangi bab pernatan-Mu.

⁶⁵Duh GUSTI, Panjenengan wis nindakké kabetyikan marang abdi-Mu, miturut tembung-Mu.

⁶⁶Kula supaya Panjenengan wulangi bab kawityaksanan lan kaweruh sing apik, awit kula pertyaya marang pepakon-Mu.

⁶⁷Sak durungé kula ngalami sangsara, mlaku kula nyimpang, nanging saiki kula gondèlan marang janji-Mu;

⁶⁸Panjenengan kuwi apik lan nindakké sing betyik, kula supaya Panjenengan wulangi bab pernatan-Mu.

⁶⁹Wong kurang ajar pada nindakké ala marang kula karo goroh, nanging kula bakal nyekel préntah-Mu karo sak kabèhé ati.

⁷⁰Atiné para wong kuwi pada peteng kaya gajih, nanging kula, angger-angger-Mu kuwi dadi kebungahan kula,

⁷¹enggèn kula ditindes kuwi maédahi kanggo kula, ya kuwi ndadèkké kula terus nyinaoni pernatan-Mu.

⁷²Torèt sing Panjenengan kèkké kuwi apik kanggo kula ngungkuli emas utawa slaka blébékan.

⁷³Tangan Panjenengan sing nggawé lan nganakké kula, kula supaya Panjenengan kèki pangertèn, supaya kula bisa nyinau pepakon-Mu.

⁷⁴Para wong sing ngabekti marang Panjenengan, pada nyawang kula karo bungah, awit kula ngarep-arep marang tembung-Mu.

⁷⁵Duh GUSTI, kula ngerti yèn pernatan-pernatan Panjenengan kuwi adil, lan enggèn Panjenengan ndadèkké sangsara marang kula kuwi awit sangka kasetian-Mu.

⁷⁶Supaya kawelasan Panjenengan kuwi dadia panglipuran kula, kaya janji-MU marang abdi-Mu.

⁷⁷Kawelasané Panjenengan supaya teka marang kula supaya kula urip, awit angger-angger-Mu kuwi kesenengan kula.

⁷⁸Para wong kurang ajar pada kewirangan, nanging kula disiya-siya tanpa sebab; nanging pepakon-Mu bakal kula rasak-rasaké.

⁷⁹Para wong sing ngabekti marang Panjenengan, lan ngerti marang tembung pepéling-pepéling-Mu, kuwi pada ngguyupi marang kula;

⁸⁰ati kula supaya bisaa lestari mantep marang pernatan-Mu, supaya kula aja nganti ngalami kisinan.

⁸¹Nyawa kula kangen marang keslametan pawèh Panjenengan, tembungé Panjenengan sing kula arep-arep;

⁸²mripat kula bengep awit sangka anggèné ngarep-arep marang perjanjian-Mu; kula ngomong: “Kapan Panjenengan bakal nglipur kula?”

⁸³Awit kula wis kaya kantong digarang ing kebul, nanging kula ya ora lali marang pernatan-Mu.

⁸⁴Kari pira dina-dinané abdi-Mu iki? Apa mbésuk Gusti ngadili wong sing pada ngoyak kula?

⁸⁵Wong kurang ajar sing ora nuruti angger-angger-Mu, kuwi pada ngeduk juglangan kanggo kula.

⁸⁶Kabèh pepakon-Mu kuwi kenèng dipertyaya; kula diuyak-uyak tanpa sebab, kula supaya Panjenengan tulungi.

⁸⁷Kula mèh-mèh waé dientèkké sangka bumi, nanging kula ya ora ninggalké tembung-Mu.

⁸⁸Kula supaya Panjenengan uripké awit sangka kawelasan-Mu, supaya kula manut marang tembung pepéling-pepéling-Mu.

⁸⁹Duh GUSTI, tembungé Panjenengan tekan sak lawas-lawasé tetep kuwat ing swarga.

⁹⁰Kasetian Panjenengan kuwi turun-temurun, Panjenengan ngedekké bumi, nganti tetep ana.

⁹¹Kabèh ana nganti saiki kuwi miturut pernatan-Mu, awit sak kabèh-kabèhé kuwi pada ngladèni Panjenengan.

⁹²Yèn angger-angger-Mu ora dadi kesenengan kula, kula mesti wis suwé mati ing kasangsaran kula.

⁹³Kula ora bakal lali marang préntah-Mu tekan sak lawas-lawasé, awit kuwi dalané enggèn Panjenengan nguripké marang kula.

⁹⁴Kula kuwi duwèk-Mu, kula supaya Panjenengan tulungi, awit kula kuwi nggolèki préntah-préntah-Mu.

⁹⁵Wong duraka pada ndingkik kula, bakal ngentèkké kula, nanging kula bakal nggatèkké pepéling-pepéling-Mu.

⁹⁶Kula weruh wates-watesé kasampurnan, nanging préntah Panjenengan kuwi jembar banget.

⁹⁷Kula kuwi trésna banget marang angger-angger-Mu, sedina muput kula resep-resepi.

⁹⁸Pepakon-Mu kuwi ngekèki kawityaksanan marang kula, ngungkuli satru kula, awit ing sak lawasé ana ing kula.

⁹⁹Akal pikiran kula kuwi ngliwati para guru kula, awit tembung pepéling-pepéling-Mu kula resep-resepi.

¹⁰⁰Kula luwih ngerti tenimbang wong-wong sing wis tuwa, awit kula nyekel préntah-préntah-Mu.

¹⁰¹Sikil kula, kula endek sangka kabèh dalané ala, supaya manut tembung-Mu.

¹⁰²Kula ora nyimpang sangka pernatan-pernatan-Mu awit Panjenengan sing mulangi kula.

¹⁰³Janji Panjenengan kuwi legi banget ing tyetak kula, ngungkuli leginé madu ing tutuk kula.

¹⁰⁴Tembung-Mu ngolèhké kapinteran marang kula, mila kula sengit marang kabèh dalané goroh.

¹⁰⁵Pitutur-Mu kuwi dimar ing ngarepé sikil kula lan pepadang kanggo dalan kula.

¹⁰⁶Kula wis sumpah lan kula bakal netepi, bakal nuruti pernatan-pernatan-Mu sing adil.

¹⁰⁷Duh GUSTI, banget enggèn kula ditindes, supaya Panjenengan nguripké tyotyok karo tembung-Mu.

¹⁰⁸Duh GUSTI, kurban kebungahan rupa kidung pamuji kuwi, supaya bisaa nyenengké Panjenengan lan kula wulangana bab pernatan Panjenengan.

¹⁰⁹Kula tansah nanggungké nyawa kula, nanging kula ora lali marang angger-angger-Mu.

¹¹⁰Wong duraka pada masang jiret kanggo kula, nanging kula ora nyimpang sangka préntah-préntah-Mu.

¹¹¹Tembung pepéling-Mu kuwi dadi panduman kula sak lawas-lawasé, awit kuwi dadi kebungahané ati kula.

¹¹²Ati kula, kula adepaké supaya nandangi pernatan-Mu, ing sak lawasé nganti tekan ing pungkasan.

¹¹³Kula sengit marang wong sing mangga-mara, nanging sing kula trésnani kuwi angger-angger-Mu.

¹¹⁴Panjenengan kuwi pangungsèn lan tamèng kula, tembung-Mu sing kula entèn-entèni.

¹¹⁵Hé para wong duraka pada minggira sangka aku, supaya aku nyekel pepakoné Gusti Allahku.

¹¹⁶Kula supaya Panjenengan kuwatké tyotyok karo perjanjian-Mu supaya kula urip, lan aja nganti kisinan awit pengarep-arep kula.

¹¹⁷Kula supaya Panjenengan tulungi supaya slamet, kula tansah bakal bungah-bungah awit sangka pernatan-Mu.

¹¹⁸Kabèh wong sing nyimpang sangka pernatan-Mu kuwi pada Panjenengan tampik, awit tandang-gawéné tanpa guna.

¹¹⁹Kabèh wong duraka pada Panjenengan untyalké kaya reget, mila kula seneng marang pernatan-pernatan-Mu.

¹²⁰Awak kula gemeter awit wedi marang Panjenengan, lan kula wedi marang pengadilan-Mu.

¹²¹Kabeneran lan keadilan sing wis kula lakoni, kula aja dipasrahké marang wong sing nglarani marang kula.

¹²²Panjenengan supaya nanggung abdi-Mu ing bab kabetyikan, wong kurang ajar aja nganti pada nindes kula;

¹²³mripat kula kangen marang keslametan pawèh-Mu lan perjanjian-Mu sing adil.

¹²⁴Abdi-Mu supaya kerumat sing tyotyok karo kawelasan-Mu, lan Panjenengan wulangi bab pernatan-Mu.

¹²⁵Kula kuwi abdi-Mu, supaya Panjenengan kèki pangertèn, supaya kula weruh tembung pepéling-pepéling-Mu.

¹²⁶Saiki wis waktuné kanggo GUSTI nandangi penggawé; wong-wong wis pada mbubrah angger-angger-Mu.

¹²⁷Mila kula seneng marang pepakon-Mu, ngliwati emas, senajan sing murni pisan.

¹²⁸Kuwi sebabé kula urip karo jujur, tyotyok karo kabèh tembung-Mu, kabèh dalan goroh kula sengiti.

¹²⁹Tembung pepéling-pepéling-Mu kuwi nggumunaké, mila nyawa kula nggatèkké kuwi,

¹³⁰kebukaké tembung-Mu kuwi madangi, ngekèki pangertèn marang para wong sing bodo;

¹³¹tutuk kula, kula bukak amba lan mangap-mangap, awit ngelak marang pepakon-pepakon-Mu.

¹³²Panjenengan supaya weruh kula lan gelem ngekèki kawelasan, miturut sak pantesé kanggo wong sing pada trésna marang asma-Mu.

¹³³Jangkah kula jejekké miturut janji-Mu, lan kabèh ala aja nganti ngwasani kula.

¹³⁴Kula supaya Panjenengan owalké sangka panganiayané wong, supaya kula nyekel préntah-préntah-Mu.

¹³⁵Padangé praupan Panjenengan supaya njloroti abdi-Mu, lan wulangi kula bab pernatan-pernatan-Mu.

¹³⁶Luh kula trotyosan kaya iliné banyu, awit wong pada ora nyekel angger-angger-Mu.

¹³⁷Duh GUSTI, Panjenengan kuwi adil, lan pernatan Panjenengan kuwi bener;

¹³⁸pepéling-pepéling-Mu wis Panjenengan préntahaké karo adil lan kasetian gedé.

¹³⁹Kula diobong karo urupé katrésnan kula, awit satru kula pada nglalèkké kabèh tembung-Mu.

¹⁴⁰Perjanjian-Mu kuwi murni banget, abdi-Mu seneng banget.

¹⁴¹Kula kuwi wong tyilik lan ala, nanging ora lali marang tembung-Mu.

¹⁴²Keadilan-Mu kuwi adil tekan sak lawasé, lan angger-angger-Mu kuwi bener.

¹⁴³Kula ketiban karo kangèlan lan kasusahan, nanging pepakon-Mu pada dadi kebungahan kula.

¹⁴⁴Pepéling-pepéling-Mu kuwi adil tekan sak lawasé, kula dikèki ngerti supaya kula urip.

¹⁴⁵Kula sambat karo sak kabèhé ati; duh GUSTI, supaya Panjenengan nyauri! pernatan-Mu bakal kula gondèli.

¹⁴⁶Kula sambat marang Panjenengan; supaya ngluwari kula! Kula bakal nyekel pepéling-pepéling-Mu.

¹⁴⁷Esuk mruput kula tangi lan sambat njaluk tulung, tembung-Mu sing kula arep-arep.

¹⁴⁸Tangi kula ndisiki waktuné jaga mbengi perlu nggilut-nggilut piwulang-Mu.

¹⁴⁹Duh GUSTI, ngrungokké sambat kula, awit sangka kawelasan-Mu; kula supaya Panjenengan uripké miturut pernatan-Mu.

¹⁵⁰Wong sing ngoyak-oyak kula wis tyedak arep nindakké ala, wong-wong iki pada ngedohi angger-angger-Mu.

¹⁵¹Nanging duh GUSTI, Panjenengan tyedak, lan kabèh pepakon-Mu kuwi bener.

¹⁵²Wis wiwit mbiyèn kula ngerti sangka pepéling-pepéling-Mu, yèn kuwi wis Panjenengan tetepké kanggo sak lawasé.

¹⁵³Panjenengan weruh kasangsaran kula lan Panjenengan luwari, awit kula ora lali marang angger-angger-Mu.

¹⁵⁴Panjenengan supaya gelem ngurus perkara kula, supaya Panjenengan luwari, apa malih kula supaya Panjenengan uripké miturut perjanjian-Mu.

¹⁵⁵Keslametan kuwi adoh sangka para wong duraka, awit pada ora nggolèki pernatan-Mu.

¹⁵⁶Duh GUSTI, kawelasan-Mu kuwi lubèr, Panjenengan nguripké kula tyotyok karo angger-angger-Mu.

¹⁵⁷Okèh wong sing ngoyak lan sing nglawan kula, nanging kula ora nyimpang sangka pepéling-pepéling-Mu.

¹⁵⁸Enggèn kula ndelok wong sing mlaku goroh nganti jelèh, awit kok pada ora nggatèkké janji-Mu.

¹⁵⁹Lah kula seneng banget marang préntah-préntah-Mu! Duh GUSTI, kula supaya Panjenengan uripké awit sangka kawelasan-Mu.

¹⁶⁰Dasaré tembung-Mu kuwi kabeneran lan kabèh angger-anggeré keadilan-Mu kuwi kanggo sak lawasé.

¹⁶¹Kula dioyak-oyak tanpa sebab karo para penggedé, nanging ati kula mung wedi marang tembung-Mu.

¹⁶²Kula bungah karo bab janji-Mu, kaya waé wong sing olèh rayahan okèh.

¹⁶³Kula geting lan rumangsa mukok marang wong tukang ngapus, nanging seneng marang angger-angger-Mu.

¹⁶⁴Kula memuji-Mu kaping pitu sedina, awit sangka keadilané pernatan-pernatan-Mu.

¹⁶⁵Wong sing pada seneng marang angger-angger-Mu kuwi kanggonan katentreman sing gedé, lan ora ana sandungané.

¹⁶⁶Duh GUSTI, keslametan pawèh-Mu sing kula arep-arep, lan kula nandangi pepakon-Mu.

¹⁶⁷Kula nggatèkké marang tembung pepéling-pepéling-Mu, banget enggèn kula seneng,

¹⁶⁸préntah lan pepéling-pepéling-Mu pada kula gondèli, awit sak mlaku-mlaku kula ing ngarep-Mu.

¹⁶⁹Duh GUSTI, supaya sambat kula tekan ing ngarep-Mu, kula supaya dikèki pangertèn sing tyotyok karo tembung-Mu.

¹⁷⁰Sambat kula supaya ketampa ing ngarep-Mu, kula supaya diluwari miturut janji-Mu.

¹⁷¹Lambé kula ya bèn ngetokké pamuji, awit Panjenengan mulangi pernatan-Mu marang kula.

¹⁷²Ilat kula ya bèn ngidungké janji-Mu, awit kabèh pepakon-Mu kuwi bener.

¹⁷³Tangan-Mu supaya dadia pitulungan kula, awit préntah-Mu sing kula pilih.

¹⁷⁴Duh GUSTI, keslametan pawèh-Mu kula arep-arep, lan angger-angger-Mu dadi kebungahan kula.

¹⁷⁵Nyawa kula supaya bisaa urip, memuji marang Panjenengan, lan pernatan-pernatan-Mu supaya dadia pitulungan kula.

¹⁷⁶Kula kuwi kesasar kaya wedus gèmbèl sing kesasar, abdi-Mu supaya Panjenengan golèki, awit kula ora lali marang pepakon-Mu.