Read Caribbean Javanese Wulang Bebasan 15 Bible Online

Wulang Bebasan 15 - Caribbean Javanese bible

Wulang Bebasan 15

¹Semauran sing alus ngleremké nesu, nanging tembung sengak nukulké nesu.

²Ilaté wong wityaksana ngetokké kapinteran, nanging tutuké wong bodo nglubèrké kebodoan.

³Mripaté GUSTI kuwi nyawang ing sak enggon-enggon, weruh wong ala lan wong betyik.

⁴Ilat sing alus kuwi wité panguripan, nanging ilat goroh nggawé tatuné ati.

⁵Wong bodo nampik piwulangé bapaké, nanging sing gelem nampani pamelèh kuwi wityaksana.

⁶Ing omahé wong bener ana banda okèh, nanging upahé wong duraka kuwi nekakké karusakan.

⁷Lambéné wong wityaksana nyebar kaweruh, nanging atiné wong bodo kuwi ora jujur.

⁸Kurbané wong duraka kuwi reget ing ngarepé GUSTI, nanging pandongané wong temen ndadèkké senengé Gusti.

⁹Dalané wong duraka kuwi reget ing ngarepé GUSTI, nanging wong sing nggolèki kabeneran kuwi ditrésnani.

¹⁰Piwulang sing atos, kanggo wong sing nyimpang sangka dalan sing bener, nanging sing sengit marang pamelèh bakal mati.

¹¹Ndonyané wong mati lan karusakan kuwi ora ketutupan ing mripaté GUSTI, luwih-luwih atiné para anaké manungsa.

¹²Wong seneng memoyok emoh diwelèhké, ya ora gelem marani wong wityaksana.

¹³Ati seneng nyumringahké praupan, nanging ati sing sedih ngendokké semangat.

¹⁴Atiné wong pinter nggolèki kaweruh, nanging tutuké wong bodo ramé karo kabodoané.

¹⁵Wong sing ngalami kasusahan kuwi dinané ala kabèh, nanging atiné wong seneng kuwi kaya waé ajek pésta.

¹⁶Luwih apik barang setitik sing dibarengi wedi lan ngajèni marang GUSTI, tenimbangané karo kasugihan okèh sing dibarengi sumelang.

¹⁷Luwih betyik janganan sepiring karo katrésnan, tenimbangané sapi lemu karo sesengitan.

¹⁸Wong brangasan ndadèkké tukaran, nanging wong sabar ngendek wong sing padu.

¹⁹Dalané wong males kuwi kaya pager eri, nanging dalané wong jujur kuwi rata.

²⁰Anak sing wityaksana ndadèkké bungahé bapaké, nanging wong sing bodo ngrèmèhké ibuné.

²¹Kebodoan kuwi dadi kesenengané wong sing tanpa pikiran, nanging wong pinter mlaku ing dalan sing bener.

²²Rantyamané bakal ora kelakon, yèn tanpa tetimbangan, nanging bakal kaleksanan yèn dibarengi juru rembuk okèh.

²³Wong bakal bungah sangka semauran sing metu, lan tenan betyiké tembung sing titis ing waktu sing tyotyok.

²⁴Dalané uripé wong nduwé pikiran kuwi nuju menduwur, supaya bisa ngedohi ndonyané wong mati ing ngisor.

²⁵Omahé wong gemunggung bakal diembrukké karo GUSTI, nanging watesé lemahé randa kuwi ditetepaké.

²⁶Rantyamané wong ala kuwi sing njijiki kanggo GUSTI, nanging tetembungan sing alus kuwi dianggep sutyi.

²⁷Sapa sing murka marang pengasilané peteng kuwi mbingungké brayaté déwé, nanging sing sengit marang besel kuwi bakal urip.

²⁸Atiné wong bener nimbang-nimbang semauré, nanging tutuké wong duraka mbludak sing ala.

²⁹GUSTI kuwi adoh sangka wong duraka, nanging pandongané wong bener digatèkké.

³⁰Semloroté mripat mbungahké ati, lan kabar sing betyik nyegeraké balung.

³¹Wong sing ngrungokké pamelèh sing ndadèkké urip, kuwi bakal manggon ing tengahé para wong wityaksana.

³²Sapa sing nglalèkké piwulang kuwi mbuwang awaké déwé, nanging sing ngrungokké pamelèh kuwi olèh kapinteran.

³³Wedi lan ngajèni marang GUSTI kuwi piwulang sing nuntun marang kawityaksanan, lan andap asor kuwi wiwitané kajèn.