Read Caribbean Javanese Wulang Bebasan 20 Bible Online

Wulang Bebasan 20 - Caribbean Javanese bible

Wulang Bebasan 20

¹Ombèn anggur kuwi ndadèkké tukang memoyok, ombèn keras kuwi ndadèkké nggawé ramé, sapa sing mabuk awit sangka kuwi, dadi ora wityaksana.

²Nesuné ratu kuwi kaya nggeruhné singa nom, sapa sing nangèkké nesuné kuwi mbebayani kanggo dèwèké déwé.

³Sapa sing ngedohi tukaran kuwi pantes dihurmati, nanging saben wong bodo nguja nesuné.

⁴Ing waktu bediding wong males ora gelem ngluku, yèn ing waktu panèn tanpa nggawé enggoné golèk pametuné lemah.

⁵Rantyamané ing atiné manungsa kuwi kaya banyu sing jeru, nanging wong sing pinter bisa ngangsu.

⁶Akèh wong sing ngarani awaké déwé betyik, nanging wong sing setia kuwi sapa sing nemu?

⁷Wong bener sing mlakuné jujur, kuwi turunané pada rahayu.

⁸Ratu sing njagong ing kursi pengadilan, karo mripaté bisa weruh sak kabèhé sing ala.

⁹Sapa sing bisa ngomong: “Aku wis ngresiki atiku, wis lebur kabèh dosaku?”

¹⁰Bandul timbangan rong werna, lan takeran rong werna, loro-loroné kuwi ala kanggo GUSTI.

¹¹Senajan ijik botyah ya bisa dititèni ketitik sangka penggawéné, apa resik lan apa jujur kelakuané.

¹²Kuping sing krungu lan mripat sing weruh, kuwi loro-loroné GUSTI sing nggawé.

¹³Aja seneng turu, supaya aja dadi mlarat, mripatmu elèkna mesti warek enggonmu mangan.

¹⁴“Ora betyik, ora betyik,” semauré sing tuku, nanging ijik waé lunga, terus ngelem-elem awaké déwé.

¹⁵Senajan emas lan diaman okèh, nanging sing okèh banget regané kuwi lambé sing kanggonan kaweruh.

¹⁶Jupuken sandangané, awit wong kuwi nanggung wong liyané, lan wong kuwi ukumen kanggo tanggungan gantiné wong liyané mau.

¹⁷Roti olèhé ngapusi rasané énak, nanging tutuké terus kebak krikil.

¹⁸Rantyamané bisané kelakon awit sangka panimbang, mulané enggonmu perang nganggoa tyara.

¹⁹Sapa sing seneng nyatyat kuwi ora bisa nyimpen wewadi, mulané kowé aja sesrawungan karo wong sing tutuké botyor.

²⁰Sapa sing nyepatani bapaké utawa ibuné, kuwi dimaré bakal mati ing waktu peteng.

²¹Banda sing enggoné olèh karo gelis ing wiwitané, pungkasané ora diberkahi.

²²Aja nduwé tembung: “Aku arep mbales sing ala,” ngarep-arepa marang GUSTI, kuwi sing bakal ngluwari kowé.

²³Bandul timbangan rong werna kuwi ala kanggo GUSTI, lan timbangan sing goroh kuwi ora betyik.

²⁴Jangkahé wong kuwi ditemtokké karo GUSTI, nanging kepriyé manungsa enggoné ngerti marang dalané uripé?

²⁵Yèn wong tanpa pikiran ngomong: “Sutyi,” lan ijik nimbang-nimbang sakwisé nduwèni janji, kuwi jiret kanggo awaké déwé.

²⁶Para wong duraka dititèni karo ratu sing wityaksana, lan pada digiles bola-bali.

²⁷Rohé manungsa kuwi dimar pawèhé GUSTI, sing mriksa kabèh isiné atiné.

²⁸Sing ngayomi ratu kuwi katrésnan lan kasetian, lan karo katrésnan enggoné nguwatké damparé.

²⁹Rerégané wong nom-noman kuwi kekuwatané, lan sing dadi apiké wong tuwa kuwi uwané.

³⁰Bilur-bilur sing ana getihé kuwi ngresiki sing ala, lan gebukan kuwi ngresiki telengé ati.