Read Caribbean Javanese Wulang Bebasan 27 Bible Online

Wulang Bebasan 27 - Caribbean Javanese bible

Wulang Bebasan 27

¹Aja ngelem-elem awakmu déwé awit dinané sésuk, awit kowé ora weruh apa sing bakal kelakon ing dina kuwi.

²Bèn wong liyané sing ngelem kowé, aja tutukmu déwé, utawa sing duduk kenalanmu, aja lambému déwé.

³Watu pantyèn antep, wedi ya ana boboté, nanging sing luwih abot tenimbangané kuwi, ya kuwi ngalami lara ati awit sangka wong bodo.

⁴Panasé ati kuwi tegelan, lan nesu kuwi ngamuk, nanging sapa sing kuwat nyangga bab mèri?

⁵Betyik blaka sing nganti terang, tenimbangané katrésnan sing kependem.

⁶Kantya kuwi enggoné ngampleng karo tujuan sing betyik, nanging ambungané wong sengit kuwi nganti kliwat wates.

⁷Wong sing warek kuwi ngidak-idak madu, nanging kanggo wong ngelih, sembarang sing pait rasané legi.

⁸Wong sing nglembara ninggal omahé, kuwi kaya manuk sing mabur ninggal susuhé.

⁹Lenga lan ambuné wangi kuwi nyemringahké ati, nanging kasusahan kuwi nyuwing-nyuwing nyawa.

¹⁰Aja ninggal kantyamu lan kantyané bapakmu, lan ing dina kangèlanmu aja marani omahé sedulurmu, betyik nekani tangga sing tyedak tenimbang sedulur sing adoh.

¹¹Hé anakku, sing pinter, nggawéa bungahé atiku, supaya aku bisa nyauri marang wong sing nyepèlèkké aku.

¹²Yèn wong sing ati-ati weruh tyilaka, terus ndelik, nanging sing ora nduwé pengalaman terus waé, nganti tiba ing tyilaka.

¹³Sandangané wong sing nanggung wong liyané kuwi jupuken, lan ukumen, kanggo tanggungané wong liyané mau.

¹⁴Sapa ing wayah ésuk mruput mbagèkké keslametan marang sak pepadané karo swara banter, kuwi dianggep ipat-ipat.

¹⁵Bojo wadon sing seneng tukaran kuwi pada karo: trotyohé payon sing ora mandek-mandek ing waktu udan.

¹⁶Sapa sing bisa ngendek kaya waé ngendek angin, lan tangané tengen nggegem lenga.

¹⁷Wesi nglandepké wesi, wong nglandepké sak pepadané.

¹⁸Sapa sing ngrumati wit anjir kuwi bakal mangan wohé, lan sapa sing njaga marang bendarané kuwi bakal dihurmati.

¹⁹Kaya banyu dadi pangiloné praupan, mengkono uga atiné manungsa ya dadi pangiloné manungsa kuwi.

²⁰Ndonyané wong mati lan karusakan kuwi ora warek-warek, mengkono uga mripaté manungsa ya ora marem-marem.

²¹Pawon obongan kuwi kanggo nglebur slaka lan prapèn kanggo nglebur emas, mengkono uga wong kuwi diregani miturut pengalem sing ditujokké marang dèwèké.

²²Wong bodo kuwi senajan kok deplok karo alu ing lesung, tyampur karo gandum, kabodoané ora bakal entèk.

²³Kahanané wedus lan wedus gèmbèlmu dititènana lan kéwan kumpulan duwèkmu kuwi gatèkna.

²⁴Awit banda kuwi ora langgeng. Apa makuta kuwi bisa tetep turun-temurun?

²⁵Yèn suket ilang lan trubusané metu, lan suket ing gunung diklumpukké,

²⁶tyempéné wedus gèmbèl terus pada ngekèki sandangan kowé, lan wedus lanang kanggo tuku lemah,

²⁷uga menèh mèleké wedus tyukup kanggo panganmu lan brayatmu, lan kanggo panguripané réwang-réwangmu wadon.