Read Caribbean Javanese Wulang Bebasan 30 Bible Online

Wulang Bebasan 30 - Caribbean Javanese bible

Wulang Bebasan 30

¹Tembungé Agur, anaké Yaké, sangka Masa. Semauré wong mengkéné: “Duh Gusti Allah, kula wis kesel banget, duh Gusti Allah kula wis kesel banget, nganti kentèkan kekuwatan.”

²Awit aku iki bodo ngungkuli wong liyané, aku ora kanggonan pikiran kaya sak lumrahé manungsa.

³Aku uga ora nyinau bab kawityaksanan, nganti ora bisa kenal marang sing Mahasutyi.

⁴Sapa ta sing wis munggah nang swarga terus medun? Sapa ta sing wis nglumpukké angin ing tangané? Sapa ta sing wis mbuntel banyu nganggo sandangan? Sapa ta sing netepaké sak kabèhé pojokané bumi? Kuwi jenengé sapa lan sapa jenengé anaké? Panjenengan mesti weruh!

⁵Kabèh pituturé Gusti Allah kuwi murni, Gusti Allah kuwi dadi tamèngé sak kabèhé wong sing ngayom marang Panjenengané.

⁶Aja nambahi tembungé, supaya kowé ora diwelèhké lan dianggep goroh.

⁷Rong perkara sing kula jaluk marang Panjenengan, supaya aja Panjenengan tampik, turutana sak durungé kula mati, ya kuwi:

⁸Sing ala lan ngapus supaya Panjenengan adohaké sangka kula, apa menèh aja Panjenengan kèki mlarat utawa kasugihan, mung dikèkana rejekiné sing dadi panduman kula.

⁹Supaya yèn kula warek, aja nganti sélak marang Panjenengan karo omongan: GUSTI kuwi sapa? Utawa yèn kekurangan aja nganti terus nyolong, terus ngregeti marang asmané Gusti Allah kula.

¹⁰Aja madulaké batur marang bendarané, supaya batur mau aja ngipat-ipati kowé, lan kowé terus kudu nanggung kesalahané kuwi.

¹¹Ana turunan sing nyepatani bapaké, lan ora mberkahi marang ibuné.

¹²Ana turunan sing nganggep marang awaké déwé resik, nanging durung dikumbah regetané déwé.

¹³Ana turunan sing watekké sombong, lan mblalak mripaté;

¹⁴ana turunan sing untuné rupa pedang, lan gusiné rupa péso, kanggo mangan para wong sing ditindes nganti entèk sangka buminé, para wong mlarat ing antarané manungsa.

¹⁵Lintah kuwi nduwé anak wadon loro, loro-loroné pada ngomong: “Kanggo aku!” lan “Kanggo aku!” Ana telung perkara sing ora bisa warek, malah patang perkara sing ora tau muni: “Wis tyukup!”

¹⁶Ndonyané wong mati lan weteng sing gabuk, lan bumi sing ora bisa warek banyu, lan geni sing ora tau ngomong: “Wis tyukup!”

¹⁷Mripat sing ora ngajèni marang bapak, lan emoh manut marang ibu, kuwi bakal ditotol karo manuk gagak ing pinggir kali lan dipangan karo anaké manuk garuda.

¹⁸Ana telung perkara sing tak nggumuni, malah patang perkara sing ora tak ngertèni;

¹⁹ya kuwi: dalané manuk garuda ing awang-awang, dalané ula ing watu, dalané kapal ing tengahé segara, lan dalané wong lanang karo prawan.

²⁰Dalané wong wadon bédang kuwi mengkéné: lekasé mangan, terus ngusapi tutuké, terus ngomong: Aku ora nglakoni ala.

²¹Ana telung perkara sing ndadèkké bumi horek, malah patang perkara sing ndadèkké ora betah:

²²batur yèn dadi ratu, wong bodo yèn kewareken,

²³wong wadon sing ora disenengi yèn olèh bojo, abdi wadon sing ngrebut lungguhané bendarané wadon.

²⁴Ing bumi ana kéwan papat sing tyilik déwé, nanging sing tyepet banget:

²⁵semut kuwi golongan sing ora rosa, nanging sak suwéné waktu panas pada nyimpen pangan,

²⁶kantyil kuwi golongan sing ringkih, nanging enggoné nggawé omah ing sak njeruhné watu,

²⁷walang kuwi ora nduwé ratu, nanging pada maju karo ketata,

²⁸tyityak kuwi kena dityekel karo tangan, nanging ing kratoné para ratu ya ana.

²⁹Ana kéwan telu sing gagah jangkahé, malah papat sing jangkahé bregas, ya kuwi:

³⁰singa sing rosa-rosa déwé ing antarané kéwan, lan ora mundur ngadepi apa waé.

³¹Pitik jago sing sombong, utawa wedus lanang, lan ratu sing mlaku ing ngarepé rayaté.

³²Yèn kowé ngumukké awakmu déwé, karo tyara tanpa pikiran, sing kok karepké, tanganmu tutupna ing tutukmu.

³³Awit susu kuwi yèn dipenyèt-penyèt metu mertégané, yèn irung dipijet-pijet metu getihé, yèn nesu dipijet ndadèkké gelut.