Read Caribbean Javanese Wulang Bebasan 6 Bible Online

Wulang Bebasan 6 - Caribbean Javanese bible

Wulang Bebasan 6

¹Hé anakku, yèn kowé nanggung marang pepadamu, lan nggawé perjanjian karo wong liyané;

²yèn kowé kejiret karo tembungmu déwé, kena jiret karo tembungé tutukmu déwé,

³terus, tumindaka mengkéné, hé anakku lan luwarana awakmu, awit kowé wis tiba ing genggemané pepadamu, lungaa, jèngkènga, lan njaluka kawelasan tenanan marang pepadamu kuwi,

⁴mripatmu aja nganti ngliyep, lan tlapukanmu aja olèh ngantuk,

⁵awakmu luwarana kaya menjangan sangka tangané wong mbebedak, kaya manuk sangka tangané sing mikat.

⁶Hé wong males, maranana semut, mlakuné titènana lan dadia wityaksana.

⁷Senajan semut kuwi ora ana sing mimpin, ora ana sing nata lan ora ana sing nggedèni,

⁸ya pada nglumpukké rejekiné ing waktu panas, lan nyimpen pangan ing waktu panèn.

⁹Hé wong males, nganti pira suwéné enggonmu lèyèh-lèyèh, mbésuk kapan enggonmu tangi turu?

¹⁰“Turu sedilut engkas, ngantuk sedilut engkas, nekuk tangan arep nglèyèh sedilut engkas.”

¹¹Kowé terus bakal katekan kemlaratan kaya wong sing nyerang, lan kekurangan kaya wong sing nganggo gaman.

¹²Tanpa guna lan ala wong sing urip karo tutuk sing goroh,

¹³sing mripaté kedèp-kedèp, sing muter-muter sikilé lan nduding-nduding karo drijiné,

¹⁴sing atiné ngréka-ngréka sing ala, sing tansah ngrantyam-ngrantyam sing ala, lan sing njalari tukar padu;

¹⁵mulané terus dadakan katekan karo tyilaka, sedilut waé rusak lan ora bisa dipulihké menèh.

¹⁶Nem perkara iki sing disengiti karo GUSTI, malah pitung perkara sing dadi rereget kanggo ati-Né;

¹⁷ya kuwi mripat gemunggung, ilat goroh, tangan sing ngutahké getihé wong sing ora salah;

¹⁸ati sing ngrantyam-ngrantyam sing ala, sikil sing gelis-gelis marani sing ala,

¹⁹seksi palsu, sing ngutyapké tembung goroh, lan sing njalari tyonkrèhé sedulur.

²⁰Hé anakku, préntahé bapakmu gatèkna, lan aja ninggal piwulangé ibumu.

²¹Kuwi kabèh tansah talènana ing atimu, lan kalungna ing gulumu.

²²Yèn kowé mlaku, kowé bakal dipimpin, lan yèn kowé turu, dijaga, yèn kowé tangi, bakal diajak guneman.

²³Nanging pepakon kuwi dimar, lan piwulang kuwi pepadang, lan pamelèh sing isi piwulang kuwi dalané urip.

²⁴Bakal ngayomi kowé sangka wong wadon lonté, lan ilaté wong wadon liyané sing lunyu.

²⁵Aja kayuyun karo ayuné ing sak njeruhné atimu, aja nganti gandrung awit idepé.

²⁶Awit kanggoné wong wadon lonté, sing penting kuwi enggoné bisa olèh rejekiné, nanging bojo wadon liyané nguber nyawa sing gedé regané.

²⁷Apa bisa wong nggémbol geni ing klambiné lan ora kobong sandangané?

²⁸Utawa apa iya wong mlaku ing sak nduwuré mawa geni, kok ora kobong sikilé?

²⁹Mengkono uga wong sing nyedaki bojoné pepadané; ora ana wong siji-sijia sing nggepok wong wadon kuwi, kok utyul sangka paukuman.

³⁰Maling apa ora bakal dirèmèhké, yèn enggoné maling kuwi mung awit arep nuruti kepénginané, awit sangka kaliren?

³¹Lan yèn ketyekel, kudu ngijoli tikel pitu, apa sak isiné omahé dipasrahké.

³²Sapa sing mlaku bédang kuwi tanpa pikiran, sing nindakké mengkono kuwi ngrusak dèkné déwé.

³³Siksa lan kisinan dadi upahé, kewirangané ora bisa ilang.

³⁴Awit jalusu kuwi panasé atiné wong lanang, yèn mbales tanpa nduwé rasa welas.

³⁵Wong kuwi ora gelem nampani tebusan apa waé, senajan pira waé pawèhmu, tetep ora bakal ditampani.