Read Caribbean Javanese Juru Kotbah 3 Bible Online

Juru Kotbah 3 - Caribbean Javanese bible

Juru Kotbah 3

¹Samubarang kabèh kuwi ana waktuné, apa waé ing sak ngisoré langit ana waktuné.

²Ana waktuné nglairké, ana waktuné mati, ana waktuné nandur, ana waktuné mbedoli sing ditandur.

³Ana waktuné matèni, ana waktuné maraské; ana waktuné mbubrah, ana waktuné mbangun.

⁴Ana waktuné nangis, ana waktuné ngguyu; ana waktuné sambat, ana waktuné jejogètan.

⁵Ana waktuné mbuwang watu, ana waktuné nglumpukké watu; ana waktuné ngrangkul, ana waktuné menggak ngrangkul.

⁶Ana waktuné nggolèki, ana waktuné kélangan; ana waktuné nyimpen, ana waktuné mbuwang.

⁷Ana waktuné nyuwèk, ana waktuné ndondomi; ana waktuné meneng, ana waktuné ngomong.

⁸Ana waktuné nrésnani, ana waktuné nyengiti; ana waktuné perang, ana waktuné rukun.

⁹Apa ta upahé wong sing nindakké penggawéan sing ditandangi karo kangèlan?

¹⁰Aku wis weruh penggawéan sing dikèkké karo Gusti Allah marang para anak-anaké manungsa, supaya pada nggawé keselé awaké.

¹¹Gusti Allah nggawé samubarang kabèh apik ing waktu-Né, malah atiné pada dikèki kelanggengan, nanging manungsa ora bisa weruh penggawéané Gusti Allah sangka wiwitan nganti pungkasan.

¹²Aku weruh yèn kanggo para manungsa kuwi ora ana sing luwih apik kejaba seneng-seneng lan ngrasakaké kesenengan ing sak njeruhné uripé.

¹³Saben wong bisa mangan, ngombé lan ngrasakaké kesenengan ing sak njeruhné kangèlané kabèh, kuwi uga pawèhé Gusti Allah.

¹⁴Aku weruh yèn samubarang kabèh sing ditindakké karo Gusti Allah kuwi bakal tetep ing selawasé; kuwi ora bisa ditambahi utawa dilongi; Gusti Allah nandangi mengkono, supaya manungsa ngajèni marang Gusti.

¹⁵Sing saiki ana, kuwi mbiyèn wis ana, lan sing bakal ana, kuwi wis suwé ana; lan Gusti Allah mbalèkké apa sing wis kepungkur.

¹⁶Sak terusé aku weruh panggonan pengadilan ing sak ngisoré srengéngé: ing kono ketemu bab sing ora adil; lan panggonan pengadilan, ing kono uga ketemu bab-bab sing ora adil.

¹⁷Aku ngomong ing sak njeruhné atiku: “Gusti Allah bakal ngadili wong sing bener lan sing ora adil, awit kanggo kabèh penggawéan, kuwi ana waktuné déwé-déwé.”

¹⁸Aku mbatin ing sak njeruhné atiku mengkéné: “Sakjané manungsa kuwi bakal diuji karo Gusti Allah lan bakal dikèki weruh, yèn dèwèké kabèh kuwi mung kaya kéwan.”

¹⁹Awit wis pestiné kanggo manungsa kuwi pada karo kéwan, pestiné pada waé; sing siji mati, sijiné ya mengkono. Loro-loroné pada-pada ambekan, lan manungsa kuwi ora ngungkuli kéwan, awit samubarang kabèh kuwi tanpa guna.

²⁰Loro-loroné marani panggonan sing pada; loro-loroné dadiné sangka lebu lan loro-loroné bali menyang ing lebu.

²¹Sapa sing ngerti, yèn ambekané manungsa kuwi munggah menduwur, lan ambekané kéwan medun mengisor, menyang ing bumi?

²²Aku weruh yèn ora ana sing luwih apik ngungkuli kesenengan sak njeruhné penggawéané, awit kuwi kabekjané. Awit sapa ta sing bakal nduduhké apa sing bakal kelakon sakwisé dèwèké?