Read Caribbean Javanese Yésaya 14 Bible Online

Yésaya 14 - Caribbean Javanese bible

Yésaya 14

¹Awit GUSTI bakal ngekèki kawelasan marang Yakub lan bakal milih Israèl menèh lan bakal nglilani pada manggon ing negarané, terus bangsa mantya bakal pada tyampur lan dadi siji karo tyedak turunané Yakub.

²Bangsa-bangsa mantya bakal pada ngeterké Israèl mulih menyang panggonané, turunané Israèl terus bakal nduwèni bangsa-bangsa kuwi didadèkké batur lanang lan batur wadon ing negarané GUSTI. Kaya mengkono dadiné bakal pada nyekel wong-wong sing mbiyèn pada nyekel lan bakal ngwasani sing mbiyèn pada nindes.

³Ing dinané GUSTI mungkasi kasangsaranmu lan kabingunganmu lan enggonmu pada nindakké penggawéan karo peksa sing abot sing kudu pada kok tindakké,

⁴ing kono kowé bakal ngomongké pemoyok kanggo ratu ing Babèl lan ngomong: “Wah, wis tekan ing pungkasané wong sing nindes, wis tekan ing pungkasané wong sing seneng nindes kuwi!

⁵GUSTI wis nugel teken para wong duraka, lan gadané para wong sing ngwasani,

⁶sing nggebuki para bangsa karo nesu, tanpa mandek; sing ngidak-idak para bangsa karo bendu tanpa lèrèn.

⁷Sak lumahé bumi wis ayem lan tentrem; wong-wong pada bungah-bungah lan surak-surak.

⁸Uga wit beros lan wit tyemara ing Libanon pada bungah awit kowé wis ambruk, semauré: ‘Wiwit waktuné kowé ambruk gemblundung; ora ana wong menèh sing munggah negor kita kabèh!’

⁹Ndonyané wong mati ing ngisor karo gemeter enggoné mapak tekamu; roh-roh peteng pada digugah awit sangka kowé, ya kuwi sak kabèhé tilas penggedéné ing bumi; sak kabèhé tilas ratuné para bangsa pada ditangèkké sangka damparé.

¹⁰Kuwi kabèh wiwit pada aruh-aruh lan ngomong marang kowé: ‘Kowé ya wis dadi apes kaya kita kabèh, wis dadi pada kaya kita kabèh!

¹¹Kaluhuranmu wis didunké ing ndonyané wong mati karo swarané siter-sitermu; kowé turu lèmèk uler, lan kemulmu sèt.’”

¹²“Oh, kowé wis tiba sangka langit, hé lintang panjer-esuk, anaké ésuké wétan, kowé wis dipetyah lan tiba ing bumi, hé, kowé sing ngalahké para bangsa!

¹³Kowé sing mbiyèn mbatin: Aku arep munggah menyang langit, aku arep ngedekké damparku ing sak nduwuré lintang-lintangé Gusti Allah, lan aku arep lungguh ing gunungé pasamuan, ing sisih lor adoh.

¹⁴Aku arep mumbul nganti ngungkuli mendung, arep madani sing Mahaluhur!

¹⁵Nanging sak baliké, kowé didunké ing panggonan sing jeru déwé ing juglangan kuburan.

¹⁶Wong-wong sing weruh kowé bakal pada nggatèkké lan mandeng kowé karo ngomong: Apa iki sing wis nggawé gemeteré bumi, lan sing nggontyangké kraton-kraton,

¹⁷sing wis ndadèkké ndonya kaya ara-ara samun, lan sing nglebur kuta-kutané, sing ora nguléhké para wong tawanan?

¹⁸Sak kabèhé tilas ratuné para bangsa pada dikubur karo mulya, ing tangané déwé-déwé.

¹⁹Nanging kowé iki wis dibuwang, adoh sangka kuburanmu, kaya trubusan sing nggilani, sing ketutupan layoné para sing disuduk karo pedang lan ambruk tiba ing watu-watuné juglangan kuburan, kaya batang sing dipidek-pidek.

²⁰Kowé ora bakal ing kuburan bebarengan karo para ratu, awit kowé wis ngrusak negaramu lan matèni rayatmu. Anak putuné wong sing nindakké sing ala ora bakal katyeluk ing sak lawas-lawasé.

²¹Ngedekna panggonan penyembelèhan kanggo anak-anaké, awit sangka kesalahané leluhuré, supaya aja pada gembrégah lan ngwasani bumi lan ngebaki ndonya karo kuta-kuta.”

²²“Aku bakal ngadek nglawan wong-wong kuwi,” mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, “Aku bakal ngentèkké jenengé Babèl lan turahé, anak putuné lan buyuté,” mengkono tembungé GUSTI.

²³“Aku bakal ndadèkké Babèl dadi duwèké landak lan dadi rawa lan kuta kuwi bakal Tak saponi karo sapu,” mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.

²⁴GUSTI sing ngwasani langit lan bumi wis sumpah, tembungé: “Tenan, kaya sing Tak karepaké, ya mengkono bakal kelakoné, lan kaya sing Tak rantyam, ya mengkono bakal kedadian:

²⁵Aku bakal ngentèkké wong Asyur ing negara-Ku pada Tak idak-idak ing gunung-Ku; pasangan sing dipasang ing umat-Ku karo wong-wong mau bakal dibuwang mengkono uga momotan sing ditumpangké ing pundaké.”

²⁶Ya kuwi rantyamané sing wis digawé kanggo sak lumahé bumi, lan ya kuwi tangan sing diangkat marang sak kabèhé bangsa.

²⁷GUSTI sing ngwasani langit lan bumi wis ngrantyam, sapa sing bisa murungké? Tangané wis diangkat, sapa sing bisa ngundurké?

²⁸Ing taun matiné Akas ana utyapané Gusti sing mengkéné iki:

²⁹Aja bungah-bungah, hé negara Filistèn kabèh, awit senajan pentungé wong sing nggebuk kowé wis tugel, nanging ula kuwi bakal nurunké ula upas, lan anaké bakal dadi ula kobra sing bisa mabur.

³⁰Tunggalé umat-Ku sing asor déwé bakal olèh pangan lan para wong mlarat bakal manggon karo tentrem, nanging turunanmu bakal Tak patèni karo pailan, lan turah-turahanmu bakal Tak tumpes.

³¹Ngaduh-ngaduha, hé gapura! Njerit-njerita, hé kuta! Gemetera, hé negara Filistèn sak kabèhé! Awit ing sisih lor wis ana kemebulé perang sing kemebul, lan prajurité mungsuh maju, ora ana sing mundur.

³²Lan kepriyé semauré marang para kongkonané bangsa kuwi? “GUSTI sing masang dasaré Sion, lan para wong sing ngalami sangsara tunggalané umaté Gusti bakal pada olèh pengayoman ing kono.”