Read Caribbean Javanese Yésaya 26 Bible Online

Yésaya 26 - Caribbean Javanese bible

Yésaya 26

¹Ing waktu kuwi kidungan iki bakal dipujèkké ing negara Yéhuda: “Kita kanggonan kuta sing kuwat, kanggo nylametaké kita GUSTI wis masang témbok lan bèntèng.

²Gapurané pada bukaken, supaya mlebua bangsa sing bener lan sing tetep setia!

³Sing atiné kuwat Panjenengan kèki tentrem rahayu, awit pertyaya marang Panjenengan.

⁴Pada pertyayaa marang GUSTI selawasé, awit GUSTI, GUSTI kuwi gunung watu sing langgeng.

⁵Awit Panjenengané sing wis ngasorké sing pada manggon ing panggonan sing duwur; kuta bèntèng wis diendèkké, diendèkké nganti tekan lemah terus diglimpangké ing lebu.

⁶Terus bakal diidak-idak karo sikilé para wong sangsara lan tlapakané sikilé para wong sing ringkih.”

⁷Dalané wong bener kuwi lurus, awit Panjenengan sing miwiti ngluruské dalané.

⁸Duh GUSTI, kita uga pada ngentèn-entèni waktuné enggèn Panjenengan nindakké pengadilan; kepénginan kita nyebut asma Panjenengan lan ngéling-éling Panjenengan.

⁹Karo sak kabèhé nyawa enggèn kula kangen marang Panjenengan ing wantyi wengi, uga karo sak kabèhé ati enggèn kula nggolèki Panjenengan ing wantyi ésuk; awit yèn Panjenengan teka ngadili bumi, sing manggon ing ndonya pada bakal sinau kabeneran.

¹⁰Yèn wong duraka dikèki kawelasan, ora bakal blajar apa sing bener; dèwèké bakal nindakké sing ala ing negara sing nggunakké angger-angger, lan ora bakal weruh kamulyané GUSTI.

¹¹Duh GUSTI, tangan-Mu diunggahné, nanging pada ora ngerti. Ya bèn pada ngerti mèri-Mu awit sangka umat-Mu lan ya bèn pada ngalami kisinan! Ya bèn pada dipangan nganti entèk karo geni sing ngentèkké mungsuh-Mu!

¹²Duh GUSTI, kita pada Panjenengan tyawisi tentrem rahayu, awit samubarang sing kita lakoni, kabèh pada Panjenengan tandangi kanggo kita.

¹³Duh GUSTI, Gusti Allah kita, bendara-bendara liyané tau ngwasani kita, nanging mung asma Panjenengan sing kita kabaraké.

¹⁴Wong-wong sing wis pada mati, ora pada bakal urip menèh, wis pada dadi roh, ora bakal tangi menèh; sakjané wis pada Panjenengan ukum lan Panjenengan entèkké, uga kabèh pengéling-éling marang wong-wong iki wis Panjenengan ilangi.

¹⁵Duh GUSTI, bangsa kuwi wis Panjenengan nggawé okèh banget, umaté kamulyan Panjenengan wis Panjenengan nggawé mundak okèh; negarané wis Panjenengan jembarké banget.

¹⁶Duh GUSTI, ing njeruhné kangèlan pada nggolèki Panjenengan; waktu bebendu Panjenengan nibani marang wong-wong iki, terus pada sambat ing njeruhné pandonga.

¹⁷Kaya wong wadon sing meteng sing wis tekan waktuné mbayi, terus ngolang-ngaling lara, ngaduh-aduh awit lara-mbayi, ya mengkéné kuwi kahanané kita ing ngarepé Panjenengan, duh GUSTI.

¹⁸Kita pada meteng, terus ngolang-aling lara, nanging kaya-kaya kula pada nglairké angin, kula pada ora bisa nganakké keslametan ing bumi, lan sing manggon ing ndonya ora lair.

¹⁹Para wong Panjenengan sing mati pada bakal urip menèh, layoné pada bakal tangi menèh. Hé wong-wong sing wis pada dikubur ing lemah, tangia lan surak-suraka! Awit ebuné kuwi, ebuné pepadang, lan bumi bakal nglairké roh-roh kuwi menèh.

²⁰Hé bangsaku, mlebua ing kamarmu, sakwisé mlebu lawangé kantyingen ndelika sedilut tekan sak rampungé bebendu.

²¹Awit tenan, GUSTI bakal metu sangka omahé arep nibakké paukuman marang para sing manggon ing bumi awit sangka kesalahané, lan bumi ora bakal ndelikké menèh getih sing dikutahké ing kono, ora nutupi menèh wong-wong sing pada mati dipatèni ing kono.