Read Caribbean Javanese Yésaya 49 Bible Online

Yésaya 49 - Caribbean Javanese bible

Yésaya 49

¹Pada rungokna marang Aku, hé puluh-puluh pada gatèkna, hé para bangsa sing adoh! Aku wis dityeluk karo GUSTI wiwit ijik ing weteng, jenengku wis diomongké wiwit ijik ing wetengé ibuku.

²Tutukku digawé kaya pedang sing landep lan aku diayomi ing ngisoré tangan-Né. Aku didadèkké panah sing lintyip lan didelikké ing wadahé panah.

³Aku diomongi mengkéné: “Kowé kuwi abdi-Ku, Israèl, lan ing kowé enggon-Ku bakal nglairké kamulyan-Ku.”

⁴Nanging tembungku: “Enggèn kula kangèlan kuwi tanpa nggawé, lan tanpa ana entèkké lan tanpa guna enggènku ngesokké kekuwatan kula; nanging wewenangé kula kuwi dijamin karo GUSTI lan upahé kula kuwi ing Gusti Allahku.”

⁵Lah saiki tembungé GUSTI, sing nganakké aku didadèkké abdiné wiwit ing weteng, supaya mbalèkké Yakub marang Panjenengané, lan nglumpukké Israèl ing ngarepé - mulané aku diluhurké ing ngarepé GUSTI, lan Gusti Allahku dadi kekuwatanku. Mengkéné tembungé GUSTI:

⁶“Ora tyukup enggonmu mung dadi abdi-Ku yèn mung Tak karepaké nangèkké para taleré Yakub lan mbalèkké para wong Israèl sing ijik pada dijaga. Kowé Tak dadèkké pepadang kanggo para bangsa supaya keslametan sing sangka Aku kuwi tekan pungkasané bumi.”

⁷Mengkéné tembungé GUSTI, Juru Penebusé Israèl, Gusti Allahé sing Mahasutyi, marang sing dirèmèhké karo wong, sing dianggep njijiki karo para bangsa, baturé para pangwasa: “Para ratu bakal weruh penggawéan-Ku lan terus pada ngadek masrahaké hurmat, lan para penggedéné bakal pada sujut nyembah, awit sangka GUSTI sing setia awit sangka sing Mahasutyi, Gusti Allahé Israèl, sing wis milih kowé.”

⁸Tembungé GUSTI mengkéné: “Ing waktu Aku seneng, Aku bakal nyauri kowé, lan ing dinané Aku ngekèki keslametan, Aku bakal mitulungi kowé; kowé wis Tak pilih lan Tak dadèkké perjanjian kanggo umat manungsa, Tak karepaké mbangun bumi menèh lan ngedum tanah panduman sing wis sepi mamring.

⁹Tak omongké wartakna marang para wong sing diukum: Metua! marang para wong ing pepeteng: Ngétoka! Ing sak dalan-dalan pada nduwé pangan lan senajan ing kabèh puntuk sing gundul ya pada dityawisi suket.

¹⁰Mulané ora pada ngelih utawa ngelak; ora bakal pada katekan angin panas lan panasé srengéngé sing panas, awit pada ketuntun karo Sing ngekèki kawelasan pada digiring menyang sumber-sumberé banyu.

¹¹Kabèh gunung bakal Tak dadèkké dalan lan kabèh dalan-Ku bakal Tak rata.

¹²Lan ana wong sing pada teka sangka adoh, sangka lor lan sangka kulon, lan ana sing sangka tanah Sinim.”

¹³Surak-suraka, hé langit, surak-suraka, hé bumi, lan pada bungah-bungaha karo surak-surak, hé gunung-gunung! Awit GUSTI nglipur umaté lan trésna marang para wong sing dadi duwèké sing pada ditindes.

¹⁴Sion ngomong: “GUSTI wis ninggalké aku lan GUSTI wis lali marang aku.”

¹⁵Apa wong wadon bisa lali marang bayiné, nganti ora trésna marang anaké sangka wetengé? Senajan kuwi lali marang anaké, nanging Aku ora bakal lali marang kowé.

¹⁶Lah kowé wis Tak gambar ing èpèk-èpèké tangan-Ku, témbok-témbokmu kuwi tansah ing mripat-Ku.

¹⁷Para anakmu bakal gelis teka marang kowé, nanging sing pada mbubrah lan ngrusak kowé bakal pada lunga.

¹⁸Kowé ndangaka lan delengen ing sak ubengmu, wong kuwi pada nglumpuk lan marani kowé. Kanggo Aku sing urip, mengkono tembungé GUSTI, lah kuwi bakal pada kok engguh dadi rerékan, bakal kok ubetké, kaya tyarané matyakké pengantèn wadon.

¹⁹Awit panggonan-panggonanmu sing suwung lan sepi mamring lan negaramu sing dibubrah, saiki wis ketyiuten kanggo sing pada ngenggoni sing semono okèhé kuwi lan para wong sing arep ngentèkké kowé bakal pada ngedoh.

²⁰Malah anak-anakmu sing kok kira ilang bakal pada ngomong marang kowé: “Panggonan kuwi ketyiuten kanggo kita, mulané minggira, supaya kita pada bisa manggon ing kono!”

²¹Ing kono kowé bakal ngomong ing sak njeruhné atimu: “Sapa ta sing nglairké kuwi kabèh kanggo aku? Aku iki ora nduwé anak lan gabuk, lan terus digawa menyang pembuwangan lan disingkréhké? Nanging anak-anak iki sapa sing nggedèkké? Aku iki apa ora wis nyata ditinggal ijèn, nanging anak-anak iki kabèh, sangka ngendi tekané?”

²²Mengkéné tembungé Gusti GUSTI: “Lah Aku bakal ngetungké tangan-Ku kanggo tanda kanggo para bangsa lan manjer gendéra-gendéra-Ku kanggo para taleré bangsa, kuwi bakal pada nggéndong anak-anakmu lanang lan anak-anakmu wadon bakal pada dipanggul.

²³Para ratu bakal pada dadi pamongmu lan para ratu wadon sing nyusoni. Kuwi bakal pada nyembah kowé nganti sendeku tekan lemah lan pada ndilati lebuné sikilmu. Ing kono kowé bakal kenal, yèn Aku iki GUSTI, lan yèn para wong sing pada ngarep-arep marang Aku kuwi ora bakal pada kewirangan.”

²⁴Apa wong bisa ngrebut barang rayahan sangka tangané pahlawan utawa wong tawanan apa bisa luwar sangka tangané wong rosa?

²⁵Nanging mengkéné tembungé GUSTI: “Tawanané pahlawan ya bisa direbut, lan barang-barangé wong rosa-rosa bisa utyul, awit Aku déwé sing bakal nglawan wong sing nglawan kowé lan Aku déwé sing bakal ngluwari anak-anakmu.

²⁶Aku bakal meksa para wong sing nindes kowé supaya pada mangan dagingé déwé, lan wong kuwi bakal pada mendem waktu pada ngombé getihé déwé, kaya mendemé wong ngombé anggur anyar, kuwi supaya umat manungsa kabèh pada weruh, yèn Aku, GUSTI, kuwi Juruslametmu, lan Juru Penebusmu, sing Mahakwasa, Gusti Allahé Yakub.”