Read Caribbean Javanese Para Imam 19 Bible Online

Para Imam 19 - Caribbean Javanese bible

Para Imam 19

¹GUSTI ngetokké tembung marang Moses:

²“Kowé mréntaha marang kabèh pasamuané wong Israèl lan ngomonga: Tembungé GUSTI mengkéné: Kowé pada sutyia, awit Aku GUSTI Allahmu kuwi sutyi.

³Saben wong ing sak tengahmu padaa ngajèni marang ibuné lan bapaké, lan pada netepana dina sabat-Ku; Aku iki GUSTI Allahmu.

⁴Kowé aja pada ngadep marang brahala lan aja nggawé sesembahan retya tyitakan; Aku iki GUSTI Allahmu.

⁵Yèn kowé masrahaké kurban keslametan marang GUSTI, enggonmu masrahaké kurban kuwi ndadèkna senengé GUSTI marang kowé kabèh.

⁶Kuwi kudu dipangan tunggal dina karo enggonmu masrahaké; uga olèh ing dina ésuké, nanging turahé ing dina kaping teluné kudu diobong nganti entèk.

⁷Yèn uga dipangan ing dina kaping teluné, kuwi reget lan ora ndadèkké senengé GUSTI marang wong kuwi.

⁸Sapa sing mangan kudu nyangga kesalahané déwé, awit ora ngajèni kesutyiané kurban sutyi marang GUSTI. Wong mengkono kuwi kudu dientèkké sangka sak tengahé bangsané.

⁹Yèn kowé pada panèn pametuné lemahmu, kuwi aja kok panèni nganti entèk nganti tekan ing pinggir, lan gogrokané panènanmu ya aja kok jukuki.

¹⁰Mengkono uga kebonmu anggur ya aja kok unduhi balèni kaping pindo, lan woh sing ketyètyèr ing lemah aja kok kukupi, kuwi tinggalen kanggo wong mlarat lan wong mantya; Aku iki GUSTI Allahmu.

¹¹Kowé aja nyolong, kowé aja goroh lan aja apus-apusan.

¹²Kowé aja sumpah goroh nganggoké asma-Ku, supaya aja sembrana marang kesutyiané asmané Gusti Allahmu; Aku iki GUSTI.

¹³Kowé aja nindes marang pepadamu lan aja ngrebut barang duwèké. Upahé wong nyambutgawé dinan aja kok endek nganti tekan ésuké.

¹⁴Wong budek aja kok sepatani lan aja masang watu sandungan ing ngarepé wong lamur; nanging kowé wedia marang Gusti Allahmu; Aku iki GUSTI.

¹⁵Kowé aja ngénggak-ngénggoké pengadilan, aja mbélani wong tyilik karo ora sak mestiné, aja kegowa para wong gedé, sing sak mestiné enggonmu ngadili marang pepadamu.

¹⁶Kowé aja nyebar tembung goroh mbrana-mbréné ing antarané bangsamu, lan aja ngantyam keslametané marang pepadamu; Aku iki GUSTI.

¹⁷Kowé aja ngendem sengit marang sedulurmu, marang pepadamu, élingna karo apa-anané, lan kowé aja njalari dosamu déwé awit sangka wong kuwi.

¹⁸Kowé aja mbales ala lan aja nesu marang pada bangsamu; malah kowé trésnaa marang pepadamu kaya marang awakmu déwé; Aku iki GUSTI.

¹⁹Kowé netepana pernatan-Ku. Kowé aja njodohké kéwanmu karo sing duduk jodoné. Lemahmu sak panggonan aja kok sebari bibit rong rupa. Kowé aja nganggo sandangan sing bakalé rong rupa.

²⁰Yèn ana wong lanang sing tyampur turu karo sakwijiné wong wadon, ya kuwi baturé wong lanang liyané, sing ora tau ditebus lan ya ora diwènèhi layang tanda merdéka, penggawé mengkono kuwi kudu diukum, mung loro-loroné aja nganti dipatèni, awit botyah wadon kuwi durung dimerdikakké.

²¹Wong lanang kuwi mau kudu masrahaké kurban denda ngadep marang GUSTI ing lawangé Tarup Kumpulan, rupa wedus gèmbèl lanang kanggo kurban denda.

²²Nanging imam terus nganakké rukunan kanggo wong kuwi, ing ngarepé GUSTI, awit sangka dosané karo wedus gèmbèl lanang kurban denda kuwi, nganti dosané sing wis digawé mau bakal dingapura.

²³Yèn kowé wis mlebu ing negara kuwi lan wis nanduri werna-werna, wohé sing wiwitan sak njeruhné telung taun lawasé kuwi aja kok unduhi lan aja kok pangan.

²⁴Nanging ing taun kaping papat sakkèhé woh pada dadia pisungsung pamuji ngadep marang GUSTI.

²⁵Ing taun sing kaping lima kowé dililani mangan wohé, sing mengkono kuwi supaya ndadèkké tambah pametuné; Aku iki GUSTI Allahmu.

²⁶Kowé aja mangan sembarang apa sing ijik ana getihé. Kowé aja pada nindakké ngèlmuné pétungan utawa ramalan.

²⁷Kowé aja nyukur rambuté sirahmu mubeng turut pinggir lan aja ngrusak pinggiré jénggotmu.

²⁸Kowé aja nggarèt-nggarèti awakmu awit kepatèn lan kowé aja nggawé tato-tato ing awakmu; Aku iki GUSTI.

²⁹Kowé aja ngrusak marang kesutyiané anakmu wadon karo tyara kowé ndadèkké wong nakal, supaya wong sak negara aja nganti pada laku bédang, nganti negara kuwi kebak penggawé sing ala.

³⁰Kowé pada netepana dina sabat-Ku, lan ngajènana marang omah sutyi-Ku; Aku iki GUSTI.

³¹Kowé aja pada madep marang rohé wong sing wis ninggal ndonya utawa rohé para préwangan; kowé aja nggolèki marang kuwi, nganti pada dadi najis awit sangka kuwi kabèh; Aku iki GUSTI Allahmu.

³²Ing ngarepé wong uwanen kowé ngadeka, lan wong sing wis tuwa ajènana, lan wedia marang Gusti Allahmu; Aku iki GUSTI.

³³Yèn ana wong mantya sing manggon barengan karo kowé ing negaramu, kuwi aja pada kok tindes.

³⁴Wong liya bangsa sing manggon tyampur karo kowé, kuwi ing panggonanmu dadia kaya wong Israèl, kuwi trésnanana kaya nrésnani awakmu déwé, awit mbiyèn kowé ya pada dadi wong mantya ing negara Egipte; Aku iki GUSTI Allahmu.

³⁵Kowé aja laku goroh ing pengadilan, mengkono uga kanggo ukurané, timbangan lan takeran.

³⁶Kowé pada nggunakké timbangan sing bener, watu timbangan sing bener, takeran éfa sing bener lan takeran hin sing bener; Aku iki GUSTI Allahmu sing wis ngentasaké kowé sangka negara Egipte.

³⁷Kaya mengkono enggonmu kudu pada gondèlan marang sakkèhé pernatan-Ku lan katetepan-Ku, lan pada nandangana kuwi kabèh; Aku iki GUSTI.”