Read Caribbean Javanese Yérémia 11 Bible Online

Yérémia 11 - Caribbean Javanese bible

Yérémia 11

¹Tembungé sing dipréntahké GUSTI marang Yérémia mengkéné:

²“Rungokna isiné perjanjian iki lan kuwi préntahna marang wong Yéhuda lan sak isiné kuta Yérusalèm!

³Préntahna marang wong kuwi: Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Kenaa bebendu wong sing ora ngrungokké marang isiné perjanjiané iki,

⁴sing wis Tak omongké marang leluhurmu, waktu Tak luwari sangka negara Egipte, sangka pawon nglebur wesi, karo tembungé mengkéné: Rungokna tembung-Ku lan lakonana kabèh sing Tak omongké marang kowé, nganti kowé bakal dadi umat-Ku lan Aku dadi Gusti Allahmu,

⁵supaya Aku bisa netepi sumpah, sing Tak omongké marang para leluhurmu, yèn bakal Tak wènèhi tanah sing lubèr mèlek lan madu, kaya sing kelakon ing waktu iki.” Terus tembung semaurku: “Supaya kelakona mengkono, duh GUSTI!”

⁶Tembungé GUSTI marang aku mengkéné: “Kabarna sak kabèhé tembungé iki ing kuta-kutané Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm, mengkéné: Rungokna isiné perjanjian iki lan lakonana!

⁷Awit Aku wis wanti-wanti ngomongi marang para leluhurmu, waktu pada Tak luwari sangka negara Egipte, tekan sepréné Aku tansah ngélingké: Rungokna tembung-Ku!

⁸Nanging pada emoh ngrungokké lan nggatèkké, nanging déwé-déwé malah pada nékat nuruti atiné sing ala; Aku wis nekakké kabèh isiné perjanjiané iki, sing wis Tak omongké supaya digatèkké, nanging pada ora nggatèkké.”

⁹Tembungé GUSTI marang aku: “Tunggalé wong Yéhuda lan wong isiné kuta Yérusalèm ketemu pada komplotan nglakoni ala.

¹⁰Wong kuwi wis pada mbalèni penggawé alané para leluhuré, sing wis pada nulak ngrungokké tembung-Ku. Pada ngetutké mburi allah liyané lan dibektèni. Para turunané Israèl lan Yéhuda wis pada nyélaki perjanjian-Ku, sing Tak gawé karo para leluhuré.

¹¹Mulané mengkéné tembungé GUSTI: Aku bakal nibakké tyilaka marang bangsa iki, sing ora bisa diontyati lan yèn sambat marang Aku ora bakal Tak rungokké.

¹²Lan senajan kuta-kutané Yéhuda lan wong Yérusalèm pada sambat marang allahé sing disembah karo kurban obongan, nanging allah kuwi babar pisan ora bisa mitulungi, waktu pada kena tyilaka.

¹³Awit sak pira tyatyahé kuta-kutamu, ya semono tyatyahé allahmu, hé Yéhuda, lan sak pira tyatyahé dalan ing Yérusalèm, ya semono tyatyahé mesbèh gawéanmu kanggo allah sing ala kuwi, para mesbèh sing kanggo ngabekti marang Baal.

¹⁴Nanging kowé, kowé aja ndongakké bangsa kuwi, awit Aku ora bakal ngrungokké, yèn ana sambaté marang Aku awit sangka sangsarané kuwi.

¹⁵Apa urusané katrésnan-Ku ing omah-Ku, dèwèké apa ora wis nindakké rantyaman-rantyamané sing ala ta? Janji-janjimu lan daging sutyi apa bisa nyingkirké tyilaka sangka kowé, nganti kowé bisa bungah-bungah?

¹⁶Kowé tau disebut karo GUSTI, wit saitun sing ngrembuyung, apik disawang mripat. Nanging karo swara sing medèni Panjenengané nyumet geni ing godong-godongé, nganti pangé pada kobong.

¹⁷GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, sing nggawé kowé tukul, wis netepké tyilaka kanggo kowé, jalaran sangka duraka sing digawé karo tyedak turunané Israèl lan Yéhuda nggawé nesuné ati-Ku karo enggoné ngabekti marang Baal.”

¹⁸GUSTI wis ngekèki weruh marang aku, nganti aku ngerti; ing waktu kuwi Panjenengan, duh GUSTI, terus nduduhké penggawéané wong kuwi marang kula.

¹⁹Nanging kula mbiyèn kaya tyempé sing nurut sing digiring bakal dibelèh, kula ora ngerti, yèn pada komplotan ngarah nyawa kula, omongané: “Hayuk kita pada ngrusak wit iki lan woh-wohé pisan! Hayuk iki dientèkké sangka tanahé wong urip, nganti jenengé ora katyeluk menèh.”

²⁰Nanging, duh GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, sing dadi rèkter sing adil, sing njajal batin lan ati, kula supaya weruh balesan Panjenengan marang wong-wong kuwi, awit kula wis masrahké perkara kula ing ngarepé Panjenengan.

²¹Mulané mengkéné tembungé GUSTI kanggo wong-wong ing Anatot, sing ngarah nyawaku, karo omongé: “Aja nubuat kanggo asmané GUSTI, supaya kowé aja nganti mati karo tanganku!”

²²Mulané mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi: “Aku bakal ngukum wong-wong kuwi: para nom-nomané bakal pada mati karo pedang, anak-anaké lanang lan wadon bakal pada mati kaliren.

²³Ora ana sing tetep urip, awit Aku bakal nekakké tyilaka marang para wong lanang Anatot, ing taun tibané paukumané.”