Read Caribbean Javanese Yérémia 12 Bible Online

Yérémia 12 - Caribbean Javanese bible

Yérémia 12

¹Duh GUSTI, Panjenengan pantyèn bener, yèn kula bantah-bantahan karo Panjenengan! Mung kula bakal ngomong marang Panjenengan bab keadilan. Kenèng apa uripé wong duraka kok beja, lan kabèh wong sing ora setia pada olèh kekuwatan?

²Panjenengan tukulké nganti pada ngoyot, uripé ngrembaka lan ngetokké woh uga. Asma Panjenengan diomongké ing lambéné, nanging batiné adoh sangka Panjenengan.

³Duh GUSTI, Panjenengan kenal lan weruh kula, lan Panjenengan njajal kepriyé ati kula marang Panjenengan. Wong kuwi supaya Panjenengan gèrèt metu kaya wedus-wedus belèhan, lan supaya Panjenengan dèwèkké kanggo ing dina sembelèhan.

⁴Nganti pira suwéné menèh negara kuwi dadi garing, lan suket ing ara-ara kabèh pada alum? Awit sangka dosané sing pada manggon ing kono kéwan galak lan manuk-manuk pada entèk resik, awit pada ngira: “Panjenengané ora bakal weruh tindak-tanduk kita!”

⁵“Yèn kowé wis mlayu mbarengi wong mlaku ing daratan, sing ndadèkké keselmu, kepriyé bisamu balapan karo jaran? Yèn ing tanah sing tentrem, kowé ora rumangsa ayem, kepriyé bakalé tumindakmu ing grumbulan ing pinggir laut Yordan?

⁶Awit sedulur-sedulurmu lan kulawargamu kuwi wis pada mblénjani kowé: kuwi uga bebarengan ing mburimu. Aja pada kok pertyaya, senajan tembungé alus marang kowé.

⁷Aku wis ninggalké omah-Ku, negara duwèk-Ku wis Tak buwang, jantungé ati-Ku wis Tak pasrahaké marang mungsuhé.

⁸Negara duwèk-Ku wis dadi kaya singa ing alas kanggo Aku. Dèwèké nggeruh nglawan Aku, mulané Tak sengiti.

⁹Negara duwèk-Ku wis dadi kaya manuk blentong kanggo Aku; manuk galak pada ngrubung. Hayuk, kabèh kéwan ing ara-ara pada klumpukna, giringen mréné bèn ngentèkké kuwi!

¹⁰Akèh pangon sing wis pada ngrusak kebon anggur-Ku, ngidak-idak lemah sing Tak senengi didadèkké ara-ara sing sepi nyenyet.

¹¹Pantyèn mengkono, negarané wis didadèkké sepi nyenyet, sepi nyenyet nyedihké ing ngarep-Ku. Sak ubengé negara kuwi sepi mamring, nanging ora ana wong sing nggatèkké.

¹²Para pengrusak wis pada teka ngliwati puntuk gundul ing ara-ara samun, awit pedangé GUSTI ngamuk mangan, sangka pojokané negara sing siji tekan ing pojok liyané ora ana katentreman kanggo sembarang sing urip.

¹³Wong wis pada nyebar gandum, nanging grumbulan eri sing dipanèn, enggoné nggarap nggawé karo rekasa, mung waé ora ana upahé, pada ngalami kisinan awit sangka olèh-olèhé penggawéané, wohé bebenduné GUSTI sing mulat-mulat.”

¹⁴Mengkéné tembungé GUSTI: “Kanggo para tangga-Ku sing dursila, sing wis ngrusuhi negara, sing wis Tak wènèhaké dadi tanah panduman marang umat-Ku Israèl, dèwèké bakal pada Tak jabut sangka negarané lan turunané Yéhuda bakal Tak jabut sangka antarané wong-wong mau.

¹⁵Nanging sakwisé Tak jabut, bakal Tak trésnani menèh, Aku bakal mbalèkké siji-sijiné menyang ing tanah pandumané lan negarané déwé-déwé.

¹⁶Nanging yèn pada sinau tyarané uripé umat-Ku lan terus ngutyapké sumpah atas asma-Ku: Kanggo asmané GUSTI sing urip, kaya waktu pada mulangi umat-Ku sumpah kanggo Baal, bangsa kuwi bakal Tak bangun ing antarané umat-Ku.

¹⁷Nanging yèn pada nulak ngrungokké, Aku mesti bakal njabut lan matèni bangsa sing kaya mengkono kuwi. Mengkono tembungé GUSTI.”