Read Caribbean Javanese Yérémia 3 Bible Online

Yérémia 3 - Caribbean Javanese bible

Yérémia 3

¹Tembungé Gusti: “Yèn ana wong megat bojoné, wong wadon mau terus lunga ninggal dèwèké lan dadi bojoné wong liyané, apa ya bojoné sing ndisik mau mbalèni wong wadon kuwi? Negara kuwi apa ora wis tetep reget? Kowé wis laku bédang karo bédangan okèh lan arep mulih menyang Aku? Mengkono tembungé GUSTI.

²Ndangaka marang puntuk-puntuk sing gundul lan sawangen! Ing ngendi kowé ora tau diajak sak peturon? Ing pinggir dalan-dalan kowé lungguh ngadang laku bédang, kaya wong Arab ing ara-ara samun Kowé wis najisaké negara karo enggonmu laku bédang lan karo penggawé alamu.

³Mulané deresé udan diendek lan udan kiriman ora tiba. Nanging batukmu kuwi batuké wong wadon lonté, kowé ora nduwé isin.

⁴Ijik waé kowé nyebut Aku: Bapak kula! Panjenengan kuwi kantya kula wiwit tyilik mila!

⁵Panjenengané ora bakal nesu selawasé utawa ngintyim-intyim aku ing selawasé? Mengkono tembungmu, nanging ing sak bisa-bisané kowé nindakké sing ala.”

⁶GUSTI ngomong marang aku, waktu jamané Yosia: “Apa kowé wis weruh apa sing dilakoni Israèl, wong wadon murtad kuwi, sing munggah menyang saben gunung sing duwur lan menyang sak ngisoré saben wit sing grumbul, terus laku bédang ing kono?

⁷Aku mikir: Sakwisé nglakoni kuwi mau kabèh, bakal mulih menyang Aku, nanging ora bali. Yéhuda weruh perkara kuwi, seduluré wadon sing ora setia.

⁸Weruh, yèn awit sangka enggoné laku bédang Aku wis misah Israèl, sing murtad kuwi lan Tak wènèhi layang pegatan; senajan mengkono Yéhuda, seduluré wadon sing ora setia kuwi, ora wedi, nanging malah uga terus laku bédang.

⁹Enggoné laku bédang sing awit sangka sembranané kuwi njalari negara dadi reget, malah terus nglonté karo nyembah watu lan kayu.

¹⁰Uga karo tumindaké kabèh sing mengkono kuwi Yéhuda, seduluré wadon sing ora setia kuwi, ora mbalèni Aku karo sak kabèhé atiné, nanging mung lamis, mengkono tembungé GUSTI.”

¹¹Lan GUSTI ngomong marang aku: “Israèl, wong wadon murtad kuwi sak temené luwih jujur tenimbangané Yéhuda, wong wadon sing ora setia kuwi.

¹²Kowé lungaa ngalor lan mbengok-mbengoka banter mengkéné: Hé Israèl, wong wadon sing murtad, muliha! mengkono tembungé GUSTI. Praupan-Ku ora bakal mangkel marang kowé, awit Aku iki kebak welas asih mengkono tembungé GUSTI, ora bakal mbendoni selawasé.

¹³Mung waé kowé ngakonana dosamu, yèn kowé wis goroh marang GUSTI, Gusti Allahmu, lan wis ngesokké katrésnanmu marang para wong mantya ing sak ngisoré saben wit sing nggrumbul, lan ora ngrungokké swara-Ku!, mengkono tembungé GUSTI.”

¹⁴Hé botyah-botyah sing pada murtad, muliha, mengkono tembungé GUSTI, awit Aku kuwi Gustimu! Aku bakal njupuk kowé sangka saben kuta wong siji, sangka saben brayaté wong loro lan bakal nuntun kowé menyang Sion.

¹⁵Aku bakal milih pangon-pangon sing tyotyok karo ati-Ku sing bakal ngengon kowé kabèh karo kaweruh lan pangertèn.

¹⁶Yèn ing waktu kuwi kowé tangkar tumangkar dadi okèh lan pada nduwé turunan ing negara kéné, mengkono tembungé GUSTI, peti perjanjiané GUSTI ora bakal diomongké menèh. Perkara kuwi ora bakal tukul ing sak njeruhné ati menèh lan wis ora bakal diéling-éling karo wong menèh; wong wis ora nggolèki lan nggawé menèh.

¹⁷Ing waktu kuwi Yérusalèm bakal disebut damparé GUSTI, lan kabèh bangsa bakal pada nglumpuk ing kono, kanggo asmané GUSTI, ing Yérusalèm lan bakal pada ora nandangi miturut atiné sing ala.

¹⁸Ing waktu kuwi tyedak turunané Yéhuda bakal marani turunané Israèl lan bakal pada teka bebarengan sangka negara lor menyang ing negara sing wis Tak wènèhaké marang para leluhurmu kanggo tanah pandumané.

¹⁹Mbiyèn Aku nduwé pikiran: “Sak temené Aku arep mernahké kowé ing tengah-tengahé para anak-Ku lan ngekèki kowé tanah sing apik, tanah panduman sing apik déwé sangka para bangsa. Pikiran-Ku: kowé bakal nyebut Aku: Bapak kula, lan ora bakal ninggal marang Aku.

²⁰Nanging sejatiné kowé pada ora setia marang Aku kaya wong wadon sing ora setia marang bojoné lanang, mengkono uga kowé pada ora setia marang Aku, hé turunané Israèl, mengkono tembungé GUSTI.

²¹Rungokna! Ing puntuk-puntuk sing gundul krungu tangis sambaté anak-anaké Israèl, awit pada milih dalan sing nyasar, lan wis pada lali marang GUSTI, Gusti Allahé.

²²Hé botyah-botyah sing murtad, pada balia, Aku bakal maraské sangka murtadmu.” “Lah iki kula, kula pada teka ing ngarepé Panjenengan, awit Panjenengan kuwi GUSTI, Gusti Allah kula.

²³Sejatiné puntuk-puntuk pangurbanan kuwi mung apus-apus, ya kuwi keraméan ing puntuk-puntuk kuwi! Sejatiné, mung GUSTI, Gusti Allah kita, sing nggawa keslametané Israèl.

²⁴Nanging brahala sing mirang-mirangké kuwi nguntal kabèh rekasané para mbah kita wiwit nom-noman kita; wedusé lan wedus gèmbèlé, lan sapi-sapiné, para anak-anaké lanang lan wadon.

²⁵Mulané bèn aku pada ungkap-ungkep karo rasa kisinan, lan sing njijiki bèn nutupi kita, awit aku wis pada nggawé dosa marang GUSTI, Gusti Allah kita, ya kuwi kita lan para mbah kita wiwit nom-noman kita tekan sepréné, lan kita ora ngrungokké tembungé GUSTI, Gusti Allah kita.”