Read Caribbean Javanese Yérémia 7 Bible Online

Yérémia 7 - Caribbean Javanese bible

Yérémia 7

¹Tembungé GUSTI marang Yérémia mengkéné:

²“Kowé ngadeka ing gapurané griyané GUSTI, ing kono kowé mbengoka banter, omongna tembung iki: Pada rungokna tembungé GUSTI, hé para wong Yéhuda kabèh sing mlebu ngliwati sak kabèhé gapura iki arep nyembah sujut marang GUSTI!

³Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Kowé nggawéa betyik tindak-tandukmu lan penggawému, Aku terus bakal gelem manggon ing kéné nunggal karo kowé.

⁴Aja pertyaya marang tembung goroh, sing mengkéné: Iki griyané GUSTI, griyané GUSTI, griyané GUSTI,

⁵kejaba yèn kowé pada temen-temen ngapikké tindak-tandukmu lan penggawému lan temen-temen nindakké keadilan ing sak tengahmu déwé-déwé,

⁶ora nindes wong mantya, botyah lola lan randa, ora ngutahké getihé wong sing ora salah ing panggonan kéné lan ora ngetutké allah liyané sing ndadèkké kasangsaranmu déwé.

⁷Aku terus bakal manggon ing kéné nunggal karo kowé, ing tanah sing wis Tak wènèhaké marang leluhurmu, wiwit jaman mbiyèn nganti sak lawas-lawasé.

⁸Nanging kowé manut marang tembung goroh, sing ora migunani.

⁹Lah kok kowé ijik nyolong, matèni, laku bédang lan ngetokké sumpah palsu, ngabekti nyembah marang Baal lan ngetutké allah liyané sing kowé ora kenal;

¹⁰nanging kowé terus teka ing ngarep-Ku, ing griya sing disebut nganggo asma-Ku, karo ngomong: Kita pada slamet, supaya bisa nindakké penggawé sing ala iki!

¹¹Griya sing disebut nganggo asma-Ku iki apa mbok anggep pondoké bégal? Lah Aku déwé wis weruh kuwi kabèh, mengkono tembungé GUSTI.

¹²Nanging apiké kowé menyanga ing panggonan-Ku ing Silo ndisik, sing mbiyèn dadi panggonané asma-Ku, pada titènana apa sing wis Tak tibakké awit sangka dosané umat-Ku Israèl!

¹³Lah awit kowé saiki wis nindakké kabèh penggawé kuwi uga, mengkono tembungé GUSTI, kowé emoh ngrungokké, senajan wis Tak omongi bola-bali, nanging kowé ora semaur, senajan Aku wis mbengok-mbengok marang kowé,

¹⁴mulané griya, sing disebut nganggo asma-Ku lan pada kok endelaké kuwi, lan panggonan sing Tak wènèhaké marang kowé lan leluhurmu kuwi, bakal Tak tibani kaya sing wis Tak tibakké marang Silo;

¹⁵Aku bakal ngguwak kowé sangka ngarep-Ku, kaya kabèh para sedulurmu ya kuwi kabèh turunané Efraim sing wis Tak buwang.”

¹⁶“Nanging kowé aja ndongakké bangsa iki; kowé aja masrahaké pesambat lan penjaluk uga kowé aja ndesek marang Aku kanggo wong-wong kuwi, awit Aku ora bakal ngrungokké kowé.

¹⁷Kowé apa ora weruh apa sing dadi penggawéné ing kuta-kutané Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm?

¹⁸Botyah-botyah pada golèk kayu, bapaké pada ngurupké geni lan sing wadon pada ngulet jladrèn kanggo masak panganan, kanggo sajèn bakal dipasrahké marang ratuné langit, lan wong pada masrahké sajèn ombèn-ombèn marang allah liyané, karo karep nggawé nesuné ati-Ku.

¹⁹Apa ati-Ku sing digawé lara, mengkono tembungé GUSTI, apa duduk atiné déwé sing digawé lara nganti terus pada kisinan?

²⁰Mulané mengkéné tembungé Gusti Allah: bebendu-Ku lan nesu-Ku bakal disokké ing panggonan kéné, marang manungsa, kéwan lan wit-witan ing ara-ara lan marang pametuné bumi: mulat-mulaté bebendu mau bakal ora sirep-sirep.”

²¹Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: “Kurbanmu obongan tambahana kurbanmu sing dibelèh lan panganen dagingé!

²²Tenan, ing waktu Aku nuntun leluhurmu metu sangka negara Egipte, Aku ora ngomong lan mréntahké apa-apa bab kurban obongan lan kurban sing dibelèh.

²³Mung perkara iki sing Tak omongké: Kowé pada rungokna tembung-Ku, nganti Aku bakal dadi Gusti Allahmu lan kowé dadi umat-Ku, uga kowé tansah mlakua ing dalan sing Tak duduhké marang kowé, supaya kowé pada nemu beja.

²⁴Nanging ora pada ngrungokké lan nggatèkké, malah pada nuruti kekarepané lan tékaté sing ala, uga pada mung ndelok mburi lan ora sing nang ngarep.

²⁵Wiwit waktu leluhurmu metu sangka negara Egipte tekan sepréné, saben dina ora mandek-mandek Aku ngutus para abdi-Ku, para nabi, marani dèwèké,

²⁶nanging pada ora gelem ngrungokké tembung-Ku lan ora nggatèkké, malah pada ngakokké gitoké; tumindaké ala banget tenimbang para leluhuré.

²⁷Senajan kowé ngomongké kabèh perkara iki marang wong-wong kuwi, nanging pada ora ngrungokké lan senajan kowé mbengok nanging ora pada nyauri.

²⁸Mulané pada tuturana mengkéné: Iki bangsa sing ora gelem ngrungokké swarané GUSTI, Gusti Allahé lan ora gelem nampani piwulang! Kejujurané wis entèk, wis utyul sangka tutuké.”

²⁹Rambuté sirahmu tyukuren lan buwangen! Nganakna petangisan ing gunung-gunung sing gundul, awit GUSTI wis nampik lan ngguwak bangsa sing kenèng bebenduné!

³⁰Awit wong Yéhuda wis pada nglakoni apa sing ala ing ngarep-Ku, mengkono tembungé GUSTI, lan wis pada ndèkèkké déwa-déwané sing najisaké omah, ing nduwuré asma-Ku ndadèkké regeté.

³¹Wong kuwi wis pada ngedekké puntuk pangurbanan sing diarani Tofet ing legokan Ben-Hinom kanggo ngobong anak-anaké lanang lan wadon, perkara sing ora tau Tak préntahaké lan ora tau tukul ing ati-Ku.

³²Préntah tembungé GUSTI: Mulané bakal teka waktuné, panggonan iki wis ora diarani “Tofet” lan “legokan Ben-Hinom” menèh, nanging “legokan Penyembelèhan”; wong bakal pada ngubur layoné ing Tofet, awit wis kentèkan kuburan,

³³malah layoné bangsa iki bakal pada dadi pakané manuk ing awang-awang lan kéwan galak ing bumi, ora ana sing ngganggu.

³⁴Ing kuta-kuta ing Yéhuda lan ing dalan-dalan ing Yérusalèm swarané kabungahan lan kesenengan, swarané pengantèn lanang lan wadon bakal Tak endek, awit kuta kuwi bakal dadi panggonan sing sepi suwung.