Read Caribbean Javanese Kidung Pesambat 3 Bible Online

Kidung Pesambat 3 - Caribbean Javanese bible

Kidung Pesambat 3

¹Aku iki wong lanang sing ngalami sangsara awit sangka gepuké nesuné Gusti.

²Panjenengané nundung lan nggawa aku ing pepeteng sing ora ana padangé.

³Aku ditibani karo tangan-Né bola-bali, nganti sedina muput.

⁴Daging lan kulitku digawé susut, balungku pada ditugeli.

⁵Gusti ngedekké témbok ngungkuli aku, ngubengi aku karo kasangsaran lan kasusahan.

⁶Aku dipapanaké ing panggonan sing peteng, kaya wong sing wis mati suwé.

⁷Aku dipèpèt, dalanku metu ditutup kabèh lan ditalèni nganggo ranté sing abot.

⁸Senajan aku sambat-sambat lan mbengok-mbengok njaluk tulung, pandongaku ora digatèkké.

⁹Dalan-dalanku pada dialang-alangi nganggo watu tatahan, didadèkké ora kena dilakoni.

¹⁰Panjenengané kaya waé bruwang sing nyegat aku, lan kaya waé singa ing pandelikan.

¹¹Dalan-dalanku diénggoké, aku disempal-sempal lan ndadèkké aku bingung.

¹²Gandéwané wis dipentèng lan aku sing dadi tujuané panahé.

¹³Panahé ing wadahé panah pada dipanahké kabèh, pada mantyep ing atiku.

¹⁴Aku dadi guyonané bangsaku kabèh, digawé nyanyian ngétyé nganti sedina muput.

¹⁵Aku diwareki karo sing pait lan diombèni kayu pait.

¹⁶Untuku diremuk lan aku dikèki mangan krikil, lan aku dibleseké ing lebu.

¹⁷Nyawa kula Panjenengan pisahké sangka katentreman, kula lali marang kabekjan.

¹⁸Ing kono pikiranku: Keluhuranku wis entèk, lan pengarep-arepku marang GUSTI wis ilang.

¹⁹“Panjenengan supaya éling kasangsaran lan enggèn kula kelunta-lunta, uga anané kayu pait lan ratyun.”

²⁰Nyawa kula tansah kèlingan marang perkara kuwi, lan nglemprek ing njeruh kula.

²¹Nanging iki sing tak rasakké, lan sing njalari aku nduwé pengarep-arep:

²²Kawelasané GUSTI kuwi tanpa mandek, lan pangayoman-Né ora ana entèkké.

²³Tansah terusan, ganti-gumanti saben ésuk. Tenan gedé kasetian Panjenengan kuwi!

²⁴Pikirané atiku: “GUSTI kuwi dadi pandumanku, mulané tak arep-arep.”

²⁵Gusti kuwi apik kanggo wong sing pada ngentèn-entèni, kanggo nyawa sing nggolèki Panjenengané.

²⁶Betyik yèn wong ngentèn-entèni marang pitulungané GUSTI karo sabar.

²⁷Betyik yèn wong lanang mikul pasangan waktu enomé.

²⁸Hayuk lungguha dèwèkan lan menenga, yèn ijik dimomoti karo GUSTI.

²⁹Ambruka lan tèmplèkna praupané ing lebu, menawa ijik ana pengarep-arep.

³⁰Pipiné dipasrahké marang sing napuk, nganti warek enggoné dipoyoki.

³¹Awit GUSTI enggoné nulak ora selawasé.

³²Awit senajan Panjenengan ngekèki kasusahan, ya terus ngekèki pangayoman, tyotyok karo kawelasan-Né.

³³Awit ora karo lila ati-Né ngekèki kasusahan lan kasangsaran marang para anaké manungsa.

³⁴Yèn ana wong sing ngidak-idak sak kabèhé wong tawanan ing sak lumahé bumi,

³⁵yèn wewenangé wong diénggoké ing ngarepé sing Mahaluhur,

³⁶yèn wong nindakké sing ora adil kanggo perkarané, kuwi apa ora dingertèni karo Gusti?

³⁷Sapa ta sing ngomong lan samubarang kabèh terus ana? Apa duduk Gusti sing mréntahké?

³⁸Sing ala lan sing betyik kuwi metuné apa ora sangka tutuké sing Mahaluhur?

³⁹Kenèng apa wong urip pada nggresah? Saben wong nggresaha awit sangka dosané!

⁴⁰Maraa, hayuk pada nliti lan mriksa urip kita, lan pada bali nemoni marang GUSTI.

⁴¹Maraa, hayuk pada ngunggahké ati lan tangan kita marang Gusti Allah ing swarga lan ngomong:

⁴²Kita wis nerak lan nglawan, nanging Panjenengan ora ngekèki ngapura.

⁴³Panjenengan nutupi piyambak karo bebendu, lan ngoyak kita, Panjenengan patèni tanpa kawelasan.

⁴⁴Panjenengan nutupi piyambak karo mendung, terus pandonga kita ora bisa nembus.

⁴⁵Kita pada Panjenengan dadèkké reget lan ala ing sak tengahé para bangsa.

⁴⁶Kabèh mungsuh kita, pada ngunèk-unèkké kita.

⁴⁷Kita katekan rasa wedi lan jiret, karusakan lan gempuran.

⁴⁸Luh kula mili kaya kali awit sangka rusaké anaké wadon bangsa kula.

⁴⁹Luh kula tansah trotyosan, tanpa ana mandeké;

⁵⁰nganti GUSTI weruh sangka nduwur lan weruh sangka swarga.

⁵¹Mripat kula nganti krasa perih awit sangka kahanané para anak wadon ing kuta kula.

⁵²Kula diuber-uber kaya manuk karo wong sing pada mungsuhi kula tanpa sebab.

⁵³Kula dityemplungké nang luweng urip-uripan, lan dibandemi watu.

⁵⁴Banyu mbanjiri sirah kula, kula ngira: “Mati aku saiki.”

⁵⁵“Duh GUSTI, kula nyebut asma Panjenengan sangka dasaré luweng sing jeru.

⁵⁶Panjenengan ngrungokké swara kula. Panjenengan aja nganti nutupi kuping Panjenengan kanggo aduh-aduh lan sambat kula.

⁵⁷Waktu kula sambat marang Panjenengan, Panjenengan tyedak lan ngomong: Aja wedi.”

⁵⁸“Duh GUSTI, Panjenengan wis mbélani perkara kula, lan wis ngluwari urip kula.

⁵⁹Duh GUSTI, Panjenengan wis weruh enggèn kula ditibani sing ora adil; Panjenengan supaya gelem ngekèki keadilan!

⁶⁰Panjenengan wis weruh nesuné wong-wong kuwi lan kabèh rantyamané marang kula.”

⁶¹“Duh GUSTI, Panjenengan wis ngrungokké sepata-sepatané, uga rantyamané marang kula;

⁶²uga omongané wong-wong sing pada nglawan marang kula, lan menèh angen-angené ala kanggo kula sedina muput!

⁶³Supaya Panjenengan ndelok ngadek-lungguhé, kula didadèkké nyanyian guyonané.”

⁶⁴“Duh GUSTI, Panjenengan bakal nindakké balesan marang wong-wong kuwi, miturut karo penggawéané.

⁶⁵Panjenengan bakal mangkotké atiné, supaya pada ditibani bebendu Panjenengan.

⁶⁶Duh GUSTI, Panjenengan bakal ngoyak wong-wong kuwi karo bebendu, lan pada bakal Panjenengan entèkké sangka sak ngisoré langit!”