Read Caribbean Javanese Kidung Pesambat 4 Bible Online

Kidung Pesambat 4 - Caribbean Javanese bible

Kidung Pesambat 4

¹Oh kepriyé, emas kuwi kok buret temen, emas murni kok malih; watu-watu sutyi kuwi pada dibuwang ing pojoké saben dalan.

²Para anaké Sion sing aji, pada karo kaya emas tuwa, oh, kok dipadakaké karo kendi-kendi lemah gawéané tangané tukang kendi.

³Senajan asu alasan ya ngekèkké susuné nusoni anaké, nanging anaké wadon bangsaku wis dadi mentala, kaya manuk unta ing segara wedi.

⁴Ilaté botyah bayi sing nyusu kelèt ing tyetaké karo ngelak; botyah-botyah pada njaluk roti, nanging ora ana sing ngekèki.

⁵Wong sing kulina mangan sembarang sing énak, pada kaliren ing sak uruté dalan, sing kulina lungguh ing bantal bolah abang, pada nglémprak ing pawuhan lan nggolèk mangan.

⁶Dosané anaké wadon bangsaku ngungkuli dosané Sodom, sing diwalik sak njeruhné kedèpané mripat, tanpa dijotos karo tangan.

⁷Para pemimpiné resiké ngungkuli salju, lan luwih putih tenimbangané mèlek, abangé awaké ngungkuli inten, praupané kaya watu diaman;

⁸nanging saiki rupané ireng ngungkuli angus, ing dalan-dalan pada pangling, kulité kelèt karo balung-balungé, garing kaya kayu.

⁹Luwih beja sing mati karo pedang, tenimbangané sing mati kaliren, sing ngenes lan mati awit tegalé ora ana pametuné.

¹⁰Tangané wong wadon sing alus-alus wis pada ngolah anak-anaké, kanggo pangané waktu anaké wadon bangsaku rusak.

¹¹GUSTI wis ngebyuké sak kabèhé nesu-Né, ngesokké bebenduné sing mulat-mulat, lan wis nyumet geni ing Sion sing mangan dasar-dasaré.

¹²Para ratu sak jagat lan sak rupané wong isiné ndonya pada ora pertyaya yèn mungsuh lan satru bisa mlebu ing gapurané Yérusalèm.

¹³Kuwi kelakon mengkono awit sangka dosané para nabiné lan penggawé alané para imamé, sing pada ngutahké getihé wong sing ora salah, ing sak tengahé.

¹⁴Pada nunak-nunuk kaya wong lamur ing dalan-dalan, reget karo getih, nganti wong ora bisa nggepok marang sandangané.

¹⁵Pada dielokké: “Sumingkir, reget. Sumingkir, sumingkir, aja nggepok!”, terus pada lunga lan nglembara; para bangsa terus pada ngomong: “Kuwi pada ora kena manggon ing kéné menèh!”

¹⁶GUSTI déwé mbuyarké wong-wong mau, bakal ora nyawang menèh. Para imam pada ora diajèni uga para wong tuwa ya ora diwelasi.

¹⁷Mripat kita tansah ngarep-arep pitulungan, nanging tanpa guna; sangka menara penjagan kita ngarep-arep marang bangsa sing ora bisa mitulungi.

¹⁸Wong-wong mau pada ngindik mlaku kita, nganti kita pada ora bisa metu ing alun-alun kita; wis tyedak pati kita, wis genep urip kita, kita wis pada tekan ing pungkasané urip.

¹⁹Sing pada ngoyak-oyak kita banteré ngungkuli manuk garuda ing awang-awang, kita pada diuber ing gunung-gunung, lan diindik ing ara-ara samun.

²⁰Wong sing dijebati karo GUSTI, napasé urip kita dityemplungké ing juglangan wong-wong mau, wong sing tak kira: “Ing pangayomané kita bakal pada urip ing tengahé para bangsa.”

²¹Hé!, anaké wadon ing Edom, sing manggon ing negara Us, bungaha lan surak-suraka, mangkoké ombèn uga bakal tekan kowé, kowé bakal mendem nganti wuda.

²²Hé, anaké wadon ing Sion, kesalahanmu wis ilang; GUSTI ora bakal nglilani kowé dibuwang menèh, nanging kesalahanmu, hé anaké wadon ing Edom, bakal diwales lan dosa-dosamu bakal digelar.