Read Caribbean Javanese Yoèl 2 Bible Online

Yoèl 2 - Caribbean Javanese bible

Yoèl 2

¹Pada ngunèkna trompèt ing Sion, lan pada surak-suraka ing gunung sing sutyi! Sak kabèhé wong isiné negara pada gemetera, awit dinané GUSTI teka, wis tyedak;

²sakwijiné dina sing peteng ndedet lan mendung ireng, dina sing mendung lan peteng lelimengan; ana bangsa sing gedé lan kuwat ngrata gunung-gunung kaya ésuk wétan, sing kaya mengkono kuwi durung tau ana wiwit mbiyèn; lan sak terusé ya bakal ora ana, turun-temurun, ing mbésuk mburiné.

³Ing ngarepé ana geni sing ngobong nganti ludes, lan ing mburiné ana urupé geni sing nggosongké. Negara ing ngarepé kaya taman Eden, nanging ing mburiné ara-ara samun sing mati; lan ora ana sing bisa ngéndani bangsa mau.

⁴Rupané kaya jaran, lan playuné ya kaya jaran mblandang.

⁵Enggoné pada mentyolot-mentyolot ngliwati putyuké gunung-gunung kaya swarané kréta, lan kaya gembrodoké geni sing ngobong damèn; kaya bangsa sing kuwat, suradaduné jaga-jaga ing perang.

⁶Adu-arep karo kuwi, bangsa-bangsa pada gemeter, praupan kabèh pada dadi putyet.

⁷Playuné kaya pahlawan, kaya suradadu enggoné ngunggahi bèntèng, siji-sijiné pada mlaku terus ora nganggo nyimpang sangka dalané;

⁸ora pada suk-sukan, siji-sijiné mlaku ing dalané déwé, nerjang barisan karo nganggo gaman tumbak, enggoné maju dijaga aja nganti pedot.

⁹Terus nyerang menyang ing njeruh kuta, ngunggahi bèntèng, pada mènèk mlebu ing omah-omah, mlebuné metu ing tyendéla kaya maling.

¹⁰Bumi gemeter ing ngarepé, langit gonjang-ganjing, srengéngé lan mbulan pada dadi peteng, lan lintang-lintang ilang padangé.

¹¹GUSTI terus ngetokké swarané, ing ngarepé suradaduné, nanging suradaduné kuwi luwih okèh, lan sing nindakké pitutur-pituturé kuwi kuwat awit ngidap-idapi dinané GUSTI kuwi lan medèni banget, sapa sing bisa ngadepi?

¹²Tembungé GUSTI mengkéné: “Nanging saiki uga, pada mertobata marang Aku karo sak kabèhé atimu, karo pasa lan nangis lan sambat-sambat.”

¹³Atimu suwèken, aja sandanganmu, lan mertobata marang GUSTI, Gusti Allahmu, nanging Panjenengané kuwi Maha trésna lan welas, gedé sabaré lan lubèr kawelasané, Panjenengané getun ing bab paukuman sing dirantyam.

¹⁴Sapa sing ngerti, menawa gelem mbalik lan getun, lan ninggali berkah, digawé kurban panganan lan kurban ombènan pasrah marang GUSTI, Gusti Allahmu.

¹⁵Pada ngunèkna trompèt ing Sion, nganakna pasa sing sutyi, nganakna kumpulan gedé.

¹⁶Bangsa iki klumpukna, pasamuané sutyèkna, nglumpukna para pinituwa, uga para botyah bayi sing ijik nyusu, pengantèn lanang supaya metu sangka kamaré, lan pengantèn wadon sangka kamar peturoné.

¹⁷Para imam, para abdiné GUSTI, pada nangisa ing antarané pendapa lan mesbèh, lan ngomonga: “Duh GUSTI, supaya gelem ngekèki kawelasan marang umat Panjenengan, bangsa duwèké Panjenengan piyambak aja nganti ditégakké dadi tyatyat, nganti dipoyoki karo para bangsa. Kenèng apa nganti ana tembungé wong ing antarané para bangsa: Gusti Allahé wong kuwi ing ngendi?”

¹⁸GUSTI mbélani negarané, lan welasi marang umaté.

¹⁹GUSTI terus nyauri, lan ngomong marang umaté: “Kowé bakal Tak kirimi jagung, anggur lan lenga, lan kowé bakal mangan nganti warek. Aku ora bakal ndadèkké kowé dadi tyatyatan menèh ing antarané bangsa-bangsa.

²⁰Sing teka sangka lor bakal Tak adohaké sangka kowé, lan bakal Tak buwang menyang negara sing mati lan garing, putyuké barisané suradaduné Tak tyemplungké ing segara wétan, lan buntuté barisané suradaduné ing segara kulon, terus mumbul ambuné sing bosok lan ambuné sing banger, awit wis nglakoni perkara sing gedé.

²¹Hé tanah, aja wedi, surak-suraka lan bungah-bungaha, awit GUSTI uga wis nindakké perkara sing gedé!

²²Hé, kéwan-kéwan ing ara-ara, aja pada wedi nanging pangonan ing ara-ara pada ijuh royo-royo, wit-witan pada metu wohé, wit anjir lan wit anggur pada ngekèkké kasugihané.

²³Hé, turunané Sion, pada surak-suraka, lan pada bungah-bungaha awit sangka GUSTI, Gusti Allahmu, awit kowé wis dikèki, udan wiwitan karo adil, ya udan wiwitan lan udan pungkasan kaya mbiyèn.

²⁴Penuton-penuton bakal pada kebak gandum lan peresané lubèr anggur lan lenga.

²⁵Aku bakal ngekèki marang kowé pulihé taun-taun sing pametuné entèk dipangan karo walang alihan, walang sing mlumpat, walang sing nggragas lan walang sing ngrikiti, suradadu-suradadu-Ku sing gedé sing Tak utus ing tengahmu.

²⁶Kowé bakal pada mangan okèh, nganti warek, lan kowé bakal memuji asmané GUSTI, Gusti Allahmu, sing wis nindakké mujijat marang kowé, uga umat-Ku ora bakal ngalami kisinan ing sak lawas-lawasé.

²⁷Lan kowé bakal pada weruh yèn Aku iki ing tengahé Israèl, Yèn Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu, ora ana menèh kejaba Aku, lan umat-Ku bakal ora ngalami kisinan menèh sak lawas-lawasé.”

²⁸“Sakwisé mengkono bakal kelakon, Aku bakal ngesokké Roh-Ku marang manungsa kabèh, sak nalika anakmu lanang lan wadon bakal pada nggelar nubuat; para pinituwamu bakal pada olèh impèn, lan wong nom-nomanmu pada medar wahyu.

²⁹Uga para abdimu lanang lan wadon, bakal pada Tak kebaki Roh-Ku ing dina kuwi.

³⁰Mengkono menèh Aku bakal nganakké mujijat ing langit lan ing bumi: getih lan geni lan kemebulé kebul.

³¹Srengéngé bakal malih dadi peteng ndedet lan mbulan dadi getih sak durungé tekané dinané GUSTI sing gedé lan medèni kuwi.

³²Lan sapa nyebut asmané GUSTI, kuwi bakal dislametké, awit ing gunung Sion lan ing Yérusalèm bakal ana keslametan, kaya sing wis ditembungaké karo GUSTI; lan saben wong sing dityeluk karo GUSTI, kuwi bakal dadi tunggalé sing dislametké.”