Read Caribbean Javanese Itungan 11 Bible Online

Itungan 11 - Caribbean Javanese bible

Itungan 11

¹Ing sakwijiné dina wong sak bangsa pada nggresula ing ngarepé GUSTI bab kahanané sing ora kepénak. Bareng GUSTI krungu bab kuwi, terus nesu; geniné GUSTI terus murup ing tengahé wong Israèl, lan ngobong ing pinggiré tarup-tarupé.

²Wong sak bangsa kuwi terus pada sambat marang Moses, lan Moses terus ndedonga marang GUSTI, nganti geniné sirep.

³Awit sangka kuwi panggonan kono mau diarani Tabera, awit geniné GUSTI murup ing sak tengahé.

⁴Awit ana bangsa liya sing mèlu lan ing antarané pada ketukulan pikiran srakah, sak nalika wong Israèl terus katut nggresula menèh, semauré: “Sapa sing bakal Wènèhi daging marang kita?

⁵Aku pada kèlingan yèn mangan daging ana negara Egipte tanpa tuku, uga timun lan semangka, prei, brambang lan bawang.

⁶Nanging saiki awakmu pada kuru garing, ora ana apa-apa kejaba mung manna iki.”

⁷Kanggo manna kuwi kaya tumbar lan rupané kaya blendok bedolah.

⁸Wong-wong pada mblayu rana-réné enggoné njikuki, terus digiling karo gilingan utawa dideplok ing lumpang, terus diolah ing wajan digawé roti bunder-bunder, rasané kaya glepung sing digorèng.

⁹Saben mbengi yèn ebun mudun ing tarupé wong Israèl, ing kono ya terus ketutupan manna.

¹⁰Bareng Moses krungu wong-wong Israèl pada nggresula ing lawangé tarupé, banget muntap nesuné GUSTI, lan Moses déwé ya nganggep bab kuwi ora apik.

¹¹Terus ngomong marang GUSTI: “Kenèng apa nganti Panjenengan nindakké ala marang abdimu mengkéné, apa kula ora olèh kawelasané ing ngarepé Panjenengan, nanging kula nganti Panjenengan ngekèki tanggung jawap kanggo wong sak bangsa kuwi kabèh?

¹²Apa kula sing mbobot bangsa kuwi kabèh, apa ya kula sing nglairké, nganti Panjenengan ngomongi: Kowé mboponga, kaya réwang enggoné mbopong botyah tyilik, digawa menyang negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah marang para leluhuré.

¹³Sangka ngendi enggèn kula olèh daging sing bisa kula kèkké menyang wong sak bangsa kuwi kabèh? Awit pada nangis marang kula lan tembungé: Kula njaluk sampéyan kèki daging, bakal kula pangan.

¹⁴Kula ora kuwat nyangga déwé tanggung jawap kanggo wong sak bangsa kuwi kabèh, awit kuwi kabotan kanggo kula.

¹⁵Nanging yèn Panjenengan nindakké terus marang kula kaya mengkéné, aluwung kula Panjenengan patèni waé, yèn kula tenan olèh kawelasané ing ngarepé Panjenengan, supaya kula ora nganti weruh tyilaka kula.”

¹⁶GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé nglumpukna ing ngarep-Ku wong lanang pitung puluh tunggalané para pemimpiné Israèl, sing pada kok ngertèni, yèn kuwi pada dadi pinituwané lan penggedéné bangsa; kuwi pada kok tekakna menyang ngarepé Tarup Kumpulan, lan pada ngadeka ing kono karo kowé.

¹⁷Terus Aku bakal medun lan bakal omongi karo kowé ing kono, terus Roh ing kowé kuwi bakal sak bagéan Tak jikuk, Tak kèkké marang wong-wong mau, terus bakal pada ngréwangi kowé mikul tanggung jawap kanggo bangsa kuwi, supaya aja kok pikul déwé.

¹⁸Nanging wong sak bangsa mau pada kok omongana mengkéné: Pada sutyèkké uripmu kanggo ing dina sésuk, terus kowé bakal pada mangan daging; awit kowé wis pada nangis ing ngarepé GUSTI, karo tembungmu: Sapa sing bakal ngekèki daging marang aku? Ing negara Egipte kahananmu kabèh wis apik ta? Sing kuwi GUSTI bakal ngekèki daging, sing bakal kok pangan.

¹⁹Ora mung sedina enggonmu pada mangan, ora mung rong dina, ora lima dina, ora sepuluh dina, ora rong puluh dina,

²⁰nanging nganti sesasi muput, nganti metu sangka irungmu lan nganti kowé pada unek-uneken, awit kowé wis pada nyingkur marang GUSTI ing tengahmu lan pada nangis ing ngarepé karo tembungmu: Apa ta perluné aku pada metu sangka negara Egipte?”

²¹Nanging tembungé Moses: “Bangsa sing kula tuntun kuwi tyatyahé 600.000 wong, nanging ana tembungé Panjenengan: Bakal pada Tak wènèhi daging sing dipangan nganti sesasi muput.

²²Apa bakal pada ana wedus utawa sapi sing nyukupi kanggo wong sak mono okèhé kuwi? Utawa apa bakal dijukukké kabèh iwak ing segara apa nganti bisa nyukupi?”

²³Nanging tembungé GUSTI marang Moses: “Apa kwasané GUSTI kuwi kurang kanggo nindakké sing mengkono kuwi? Saiki kowé bakal weruh apa sing Tak omongké kuwi bakal kelakon kanggo kowé kabèh!”

²⁴Moses terus metu lan ngandarké tembungé GUSTI marang wong sak bangsa, uga menèh nglumpukké wong pitung puluh tunggalané para pemimpiné umat, pada diomongi ngadek ing sak ubengé tarup.

²⁵GUSTI terus medun ing sak njeruhné mendung lan ngetokké tembung marang Moses; uga menèh Rohé sing manggon ing Moses kuwi sak bagéan dijikuk, dikèkké marang para pinituwané pitung puluh kuwi. Sak terusé bareng pada kanggonan rohé Gusti, terus pada nggelar kaweruh kaya nabi, nanging ora suwé sakwisé kuwi wis ora menèh.

²⁶Nanging ing tarup ijik ana wong loro sing kèri, sing siji jenengé Eldad, sijiné Medad, sing ya pada kanggonan rohé Gusti, kuwi ya mlebu tunggalané sing ketulis, nanging pada ora mèlu metu menyang tarup, mulané ya terus pada nggelar kaweruh kaya nabi ing tarup.

²⁷Terus ana sakwijiné wong nom mlayu ngomongi marang Moses, tembungé: “Eldad lan Medad pada nggelar kaweruh ing tarup.”

²⁸Yosua anaké Nun, sing wiwit nom dadi abdiné Moses, terus ngomong: “Duh bendara kula Moses, supaya sampéyan ngendek!”

²⁹Nanging terus diomongi karo Moses: “Kenèng apa nganti semono okèhé enggonmu mbélani aku? Sukur yèn umaté GUSTI kabèh pada dadi nabi, awit pada dikèki Rohé GUSTI!”

³⁰Moses terus lunga mulih menyang ing tarupé ditutké karo para pinituwané Israèl.

³¹Terus ana angin sing sangka segara awit GUSTI, sing nggawa manuk gemak sangka pinggiré segara terus nyebar ing sak nduwuré tarup lan ing sak ubengé, kéblat papat, nganti sedina, duwuré sangka lemah rong éluh.

³²Wong-wong terus pada tumandang nglumpukké manuk gemak mau nganti sedina muput lan sewengi muput, tekan ésuké ya sedina muput menèh; saben wong siji enggoné nglumpukké setitik-titiké sepuluh homèr, terus pada dipépé disebar ing sak ubengé tarup.

³³Waktu dagingé kuwi ijik ing tyangkem, durung nganti kemamah, terus muntap nesuné GUSTI marang wong sak bangsa, pada ditibani karo memala sing abot banget karo GUSTI.

³⁴Awit sangka kuwi panggonan kono diarani: Kibrot-Hatawa, awit ing kono enggoné pada ngubur wong-wong sing srakah.

³⁵Sangka Kibrot-Hatawa umat mau terus budal menyang Hazérot, terus manggon ing kono.