Read Caribbean Javanese Itungan 13 Bible Online

Itungan 13 - Caribbean Javanese bible

Itungan 13

¹GUSTI ngetokké tembung marang Moses, mengkéné:

²“Kowé ngutusa wong sing ngindik menyang negara Kanaan, sing bakal Tak wènèhké marang wong Israèl; saben taleré pilihen wong siji, sangka para penggedéné.”

³Moses terus ngirimké wong sing bakal pada ngindik mau sangka ara-ara samun Paran, miturut préntahé GUSTI, kabèh kuwi penggedéné wong Israèl.

⁴Lan jeneng-jenengé ya kuwi: Sangka taler Rubèn: Syamua anaké Sakur;

⁵sangka taler Siméon: Safat anaké Hori;

⁶sangka taler Yéhuda: Kalèb anaké Yéfuné;

⁷sangka taler Isakar: Yigal anaké Yosèf;

⁸sangka taler Efraim: Hoséa anaké Nun;

⁹sangka taler Bényamin: Palti anaké Rafu;

¹⁰sangka taler Sébulon: Gadiel anaké Sodi;

¹¹sangka taler Yosèf, ya taler Manasé: Gadi anaké Susi;

¹²sangka taler Dan: Amièl anaké Gemali;

¹³sangka taler Asyèra: Setur anaké Mikaèl;

¹⁴sangka taler Naftali: Nakbi anaké Wofsi;

¹⁵sangka taler Gad: Guel anaké Maki.

¹⁶Kuwi jenengé wong sing pada diutus karo Moses ngindik menyang negara kuwi; nanging Hoséa anaké Nun kuwi diganti jenengé: Yosua karo Moses.

¹⁷Nanging Moses enggoné ngutus wong mau ngindik negara Kanaan kuwi pada diweling mengkéné: “Lungaa, sangka kéné nujua tanah Negeb, lan pada munggaha ing pegunungan,

¹⁸deloken kahanané negara kuwi, mengkono uga bangsa sing ngenggoni, rosa apa ringkih, tyatyahé setitik apa okèh;

¹⁹lan negara sing dienggoni, apik apa ora; uga kuta-kutané sing dienggoni, pada manggon ing tarup apa omah-omah sing kuwat,

²⁰kepriyé kahanané negarané, subur apa ora, apa okèh wit-witané apa ora. Pada sing tatak lan nggawaa pametuné tanah kono.” Ing waktu kuwi mbeneri panèn miwiti ngunduh woh anggur.

²¹Wong-wong mau terus pada budal, ngindik negara kuwi wiwit sangka ara-ara samun Sin tekan ing Réhob, ing dalan sing tekan ing Hamat;

²²sing diliwati ndisik tanah Negeb, terus tekan ing Hébron; Ahiman, Sesai lan Talmai, turunané wong Enak pada manggon ing kono. Kanggo ngedekké Hébron kuwi luwih ndisik pitung taun tenimbangané Kuta ing negara Egipte.

²³Sak tekané ing panggonan Eskol, pada ngétok pangé wit anggur karo wohé sak dompol, terus dipikul wong loro; mengkono uga pada nggawa woh mulwa lan woh anjir.

²⁴Panggonan mau diarani legokan Eskol, awit sangka dompolan woh anggur sing diketok karo wong Israèl ing kono.

²⁵Sakwisé patang puluh dina enggoné ngindik negara kuwi terus pada bali,

²⁶terus pada nemoni marang Moses, Harun lan umat Israèl kabèh ing Kadès ing ara-ara samun Paran, ngomongi marang Moses lan marang wong Israèl kabèh, karo pada diduduhi pametuné tanah.

²⁷Tyeritakné mengkéné: “Enggèn kula pada sampéyan utus menyang ing negara kuwi ya wis klakon bisa mlebu, jan tenan negara kuwi lubèr mèlek lan madu, lah iki olèh-olèhé.

²⁸Mung waé bangsa sing ngenggoni negara kuwi wongé rosa-rosa, lan kuta-kutané kuwat-kuwat lan luwih gedé, apa menèh ing kono kula ya pada weruh turunané wong Enak.

²⁹Wong Amalèk sing ngenggoni negara Negeb, wong Hèt, wong Yébus lan wong Amori pada manggon ing pegunungan, malah wong Kanaan manggon ing sak uruté pinggirané segara lan sak uruté laut Yordan.”

³⁰Ing kono Kalèb terus ngupaya nentremaké atiné wong sak bangsa ing ngarepé Moses, tembungé: “Ora! Kita kabèh pada bakal maju ngluruk, ngenggoni negara kuwi, awit kita mesti bakal ngalahké!”

³¹Nanging para kantyané sing bebarengan mrana pada ngomong mengkéné: “Kita ora kuwat nyerang bangsa kuwi, awit luwih kuwat tenimbangané kita.”

³²Wong-wong mau pada ngekèki kabar sing ala marang wong Israèl bab negara sing wis diindik mau, lan ngomong: “Negara sing wis kula ndlajahi lan kula ngindik, kuwi negara sing mangan wong sing ngenggoni, lan kabèh wong sing wis pada kula ndelok ing kana kuwi dedekké duwur-duwur.

³³Ing kono kula ya pada weruh wong-wong sing gedé duwur nggegirisi, wong Enak sing asal-usulé sangka wong-wong awaké sak gunung, lan kula weruh awak kula déwé pada kaya walang, lan wong kuwi anggèné ndelok kita ya mengkono.”