Read Caribbean Javanese Itungan 21 Bible Online

Itungan 21 - Caribbean Javanese bible

Itungan 21

¹Ratu ing negara Arad, klebu bangsa Kanaan sing manggon ing negara Negeb, bareng krungu kabar yèn wong Israèl pada teka sangka dalan ing Abarim, terus ngluruk perang nglawan wong Israèl, lan olèh tawanan wong sangka bangsa kuwi.

²Wong Israèl terus ngetokké janji marang GUSTI, tembungé: “Yèn bangsa iki kabèh Gusti pasrahaké marang tangan kita, kuta-kutané bakal pada kita gempur dadi ambruk.”

³GUSTI nuruti marang penjaluké Israèl, wong Kanaan kelakon dipasrahké; wong-wongé kabèh kuta-kutané pada dientèkké. Mulané panggonan kuwi dijenengaké Horma.

⁴Sakwisé mengkono terus pada budal sangka gunung Hor, metu ing dalan peneré segara Abang, arep ngubengi negara Edom; ing dalan bangsa mau wis ora bisa sabar menèh,

⁵terus nglawan marang Gusti Allah lan marang Moses, semauré: “Kenèng apa kula kok pada sampéyan lungakké sangka negara Egipte? Apa supaya kula pada mati ing ara-ara samun kéné? Ing kéné ora ana roti lan ora ana banyu, awit kula wis pada jelèh marang pangan sing ora ana rasané iki.”

⁶GUSTI terus nekakké ula mandi marang umat kuwi, sing terus pada nyokoti wong okèh, nganti bangsa Israèl okèh sing pada mati.

⁷Wong-wong terus pada nemoni marang Moses lan ngomong: “Kita wis pada nggawé dosa, awit nganti nglawan marang GUSTI lan marang sampéyan; sampéyan supaya gelem ndedonga marang GUSTI, supaya gelem ngentèkké ula-ula kuwi sangka kita”

⁸Moses terus ndongakké umat kuwi, lan GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé nggawéa rerékan ula mandi, terus edekna ing tyagak; ing kono saben wong sing dityokot, nanging terus mandeng marang rerékan ula kuwi, bakal tetep urip.”

⁹Moses terus nggawé rerékan ula tembaga lan ngedekké ing tyagak; sak terusé saben wong sing dityokot ula, nanging terus mandeng marang rerékan ula tembaga kuwi, wongé tetep urip.

¹⁰Wong Israèl terus pada budal lan lèrèn ing Obot.

¹¹Sakwisé budal sangka Obot terus pada nginep ing sak tyedaké jugrukan ing Abarim, ing ara-ara samun sing sisih sak étané negara Moab.

¹²Terus pada budal sangka kono, lan manggon ing bawah kali Sèrèt.

¹³Sakwisé budal sangka kono, terus pada nginep ing sabrangé kali Arnon, ing ara-ara samun, lan sing metu sangka panggonané bangsa Amori; nanging kali Arnon kuwi dadi tapel watesé negara Moab, sisih ing antarané bangsa Moab lan bangsa Amori.

¹⁴Mulané ing kitab tyeritané peperangané GUSTI diomongké: “Wahèb ing Sufa lan legokané kali Arnon,

¹⁵lan pèrèngané legokané; pèrèngané kuwi ambané nganti tekan ing panggonan pernahé kuta Ar, mèpèt karo tapel watesé negara Moab.”

¹⁶Sangka kono mlakuné menyang ing Beér, ya kuwi sumur sing dipréntahké karo GUSTI marang Moses mengkéné: “Bangsa kuwi kok klumpukna, terus bakal Tak wènèhi banyu.”

¹⁷Ing waktu kuwi wong Israèl memuji kidung sing isiné: “Hé, sumber, mumbula! Hayuk pada memuji saut-sautan, awit sangka sumur, sing diduduk karo para ratu iki,

¹⁸sing diduduk karo para penggedéné ing sak tengahé bangsa kuwi lan jungkaté kraton, lan tekené.” Sangka ara-ara samun terus pada budal menyang Matana;

¹⁹sangka Matana menyang ing Nahaliel; sangka Nahaliel menyang Bamot,

²⁰lan sangka Bamot menyang panggonan, ing pangwasané negara Moab, sandingé putyuké gunung Pisga, sing ngadep nang ara-ara samun.

²¹Sakwisé lelakon kuwi wong Israèl ngutus kongkonan marang ngarepé Sihon, ratu bangsa Amori, perlu ngomong mengkéné:

²²“Kula supaya pada dililani liwat ing negara sampéyan, kula bakal ora nyimpang menyang kebonan utawa menyang kebon anggur sampéyan, ya ora bakal ngombé banyuné sumur sampéyan; mung dalan gedé waé sing bakal kula liwati nganti teka ing tapel watesé pangwasané sampéyan.”

²³Nanging Sihon ora nglilani wong Israèl ngliwati panggonan pangwasané, malah terus nglumpukké suradadu kabèh, lan metuki wong Israèl menyang ing ara-ara samun; sak tekané ing Yahas terus nyerang perang nglawan Israèl.

²⁴Nanging digetyek karo wong Israèl karo landepé pedang, lan negarané terus direbut, wiwit ing kali Arnon tekan ing kali Yabok, nganti tekan ing tapel watesé negarané turunané Amon, awit tapel watesé negarané wong turunané Amon kuwi kuwat.

²⁵Wong Israèl pada ngrebut sakkèhé kutané, lan pada ngenggoni kutané bangsa Amori kabèh, ya kuwi ing Hèsbon lan ing panggonané kabèh.

²⁶Nanging Hèsbon kuwi kuta omahé Sihon, ratu bangsa Amori; ratu kuwi dèk mbiyèn peperangan karo ratu ing Moab sing ndisik, lan kelakon bisa ngrebut negara kabèh nganti tekan ing kali Arnon.

²⁷Awit sangka kuwi para tukang ngarang kidung pada ngomong mengkéné: “Pada maraa menyang Hèsbon, negarané Sihon dibanguna lan kuwatana!

²⁸Awit ana geni metu sangka Hèsbon, kuta omahé Sihon metu urupé, sing mangan Ar-moab, sing ngwasani puntuk-puntuk ing sak uruté kali Arnon.

²⁹Tyilaka kowé Moab, tyilaka kowé, hé bangsa Kamos! Anaké lanang pada didadèkké wong mblayu, lan anaké wadon pada dadi ukumané Sihon ratuné bangsa Amori.

³⁰Wong-wong mau pada tak entèkké karo gaman, Hèsbon lebur nganti tekan ing Dibon, lan kita dadèkké ara-ara samun nganti tekan ing Naftali sing jembar nganti tekan ing Médeba.”

³¹Kaya mengkono kuwi wong Israèl terus pada ngenggoni negara bangsa Amori.

³²Sakwisé kuwi Moses terus kongkonan ngindik marang kuta Yaéser, kuta-kuta panggonané wong Yaéser pada direbut kabèh lan wong Amori sing pada manggon ing kono pada ditundungi.

³³Sak terusé pada minger ngluruk menyang ing negara Basan. Og ratu ing Basan lan suradadu-suradaduné terus perang tekan ing Edrèi.

³⁴GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé aja wedi karo wong kuwi, awit kuwi Tak pasrahké ing tanganmu kabèh rayaté kabèh uga negarané. Kabèh kuwi kok tindakké kaya enggonmu wis nindakké marang Sihon ratu wong Amori sing manggon ing Hèsbon.”

³⁵Og mau terus dikalahké kabèh anaké lan rayaté kabèh, nganti ora ana wong siji waé sing bisa utyul, negara terus direbut.