Read Caribbean Javanese Itungan 22 Bible Online

Itungan 22 - Caribbean Javanese bible

Itungan 22

¹Wong Israèl terus pada nerusaké mlakuné lan pada manggon ing tanah rata ing Moab, ing sabrangé laut Yordan ing sak tyedaké kuta Yériko.

²Nanging Balak anaké Sipora ngerti sakkèhé penggawéné bangsa Israèl marang wong Amori,

³mulané wong Moab pada katekan wedi marang bangsa kuwi, awit tyatyahé okèh, terus geter lan wedi awit sangka wong Israèl kuwi.

⁴Awit kuwi wong Moab terus pada ngomong karo tuwa-tuwané bangsa Midian: “Suradadu sing okèhé semono uga kuwi mesti bakal ngrebut samubarang ing sak ubengé kita, kaya sapi anggèné nyenggut tetukulan ijuh ing ara-ara.” Nanging ing waktu kuwi Balak anaké Sipora dadi ratu ing Moab.

⁵Ratu terus kongkonan nyeluk Biléam anaké Béor menyang ing Petor ing pinggir kali Efrat, menyang ing negarané para kantyané tunggal bangsa, pawelingé mengkéné: “Ana sakwijiné bangsa sing teka sangka Egipte sing nganti nutupi sak lumahé bumi; bangsa kuwi manggon ing ngarepku.

⁶Kanggo kuwi kowé tekaa, bangsa kuwi benduen; awit kekuwatané ngungkuli kekuwatanku; mbok menawa terus bisa tak kalahké lan tak tundung sangka negara kéné, awit aku weruh: sapa sing kok berkahi mesti olèh berkah, lan sapa sing kok bendu kuwi kena genti bendu.”

⁷Para tuwa-tuwané bangsa Moab karo tuwa-tuwané bangsa Midian terus pada budal karo nggawa upahé tenungan. Sak tekané ing panggonané Biléam, terus pada ngétokké pawelingé ratu Balak.

⁸Semauré Biléam marang wong-wong mau: “Sampéyan pada kula jaluk nginep ing kéné sewengi iki, banjur bakal kula wènèhi jawaban kaya sing dadi préntahé GUSTI marang kula.” Para penggedéné bangsa Moab terus pada nginep ing omahé Biléam.

⁹Gusti Allah terus nekani Biléam lan ngetokké tembung: “Wong-wong sing pada ing omahmu kuwi sapa?”

¹⁰Tembung semauré Biléam: “Balak anaké Sipor, ratuné bangsa Moab, kongkonan nemoni kula, pawelingé mengkéné:

¹¹Wis ana sakwijiné bangsa teka sangka negara Egipte ngenggoni sak lumahé bumi, mulané kowé tekaa, bangsa kuwi benduen, menawa terus bisa tak kalahké lan kena tak tundung.”

¹²Tembungé Gusti Allah marang Biléam: “Kowé aja mèlu wong-wong kuwi; bangsa kuwi aja kok bendu, awit wis kanggonan berkah.”

¹³Bareng wayah ésuk Biléam tangi, lan terus ngomong marang para penggedéné abdiné Balak: “Sampéyan pada kula omongi mulih, awit GUSTI ora nglilani kula mèlu-mèlu sampéyan.”

¹⁴Para penggedéné Moab mau terus pada bali, lan bareng wis ing ngarepé Balak, pada ngomong: “Biléam ora gelem mèlu mlaku teka mréné.”

¹⁵Balak terus kongkonan para penggedéné menèh, tyatyahé luwih okèh lan luwih duwur pangkaté tenimbangané karo sing ndisik.

¹⁶Lan sak tekané ing ngarepé Biléam terus pada ngomong: “Tembungé Balak anaké Sipor mengkéné: Aja ana sing ngalang-alangi enggonmu nekani aku,

¹⁷awit kowé mesti bakal diupahi luwih okèh, uga apa waé sing bakal dadi penjalukmu marang aku, mesti bakal tak turuti. Kanggo kuwi kowé tekaa ta, benduen bangsa kuwi.”

¹⁸Nanging Biléam nyauri marang para kongkonan Balak: “Senajan Balak ngekèki slaka lan emas sak kratoné kebak, kula ora bisa nindakké apa-apa, sing sepélé apa sing gedé, sing nerak tembungé GUSTI Allah kula.

¹⁹Mulané sampéyan pada kula omongi nginep ing kéné sewengi iki, supaya kula bisaa weruh, apa waé sing bakal diomongké karo GUSTI marang kula.”

²⁰Gusti Allah terus nekani Biléam ing wayah mbengi, lan ngomongi: “Yèn tekané wong kuwi pantyèn pada ngundang kowé, kowé ngadeka, mèlua ing sak mlakuné; nanging sing kok lakoni, mung sing bakal Tak omongké marang kowé.”

²¹Bareng wayah ésuk Biléam tangi, terus nglapaki kimaré wédok, terus budal mèlu para penggedéné wong Moab mau.

²²Ing kono bebenduné Gusti Allah mulat-mulat, awit Biléam lunga, terus dityegati karo Mulékaté GUSTI, sing nglawan marang dèwèké. Nanging Biléam ijik numpak kimaré wédok lan ditutké karo baturé loro.

²³Waktu kimaré weruh Mulékaté GUSTI ngadek ing tengah dalan karo nggawa pedang, kimaré mau terus nyimpang sangka dalan lan mlebu ing kebon. Biléam terus nyabeti supaya bali menyang dalan menèh.

²⁴Mulékaté GUSTI terus mapan ngadek ing dalan sing tyiut ing antarané kebon anggur sing digapit karo pager témbok.

²⁵Bareng kimaré weruh Mulékaté GUSTI, terus mèpèt ing pager témbok, nganti sikilé Biléam ketyepit ing témbok, mulané kimaré digitiki menèh.

²⁶Mulékaté GUSTI terus mundur menèh, mapan ing panggonan sing tyiut banget, nganti ora ana panggonan kanggo nyimpang ngiwa utawa nengen.

²⁷Bareng kimaré weruh Mulékaté GUSTI, terus ndéprok ijik ditunggangi karo Biléam. Biléam nesu banget, nganti kimaré digebuki karo tekené.

²⁸Kimaré terus dibukak tyangkemé karo GUSTI, nganti bisa ngomong marang Biléam: “Kesalahan kula apa marang sampéyan, nganti sampéyan nggebuki kula kaping telu?”

²⁹Tembungé Biléam marang kimaré: “Awit aku kok gawé geguyon, yèn aku nyekeli pedang, mesti kowé tak patèni saiki uga.”

³⁰Semauré kimar wédok marang Biléam: “Kula iki kimar tumpakané sampéyan ing sak lawasé urip sampéyan nganti teka saiki; apa kula naté nindakké sing mengkéné iki marang sampéyan?” Semauré: “Ora.”

³¹GUSTI terus nggawé kebukak mripat pandelengé Biléam, nganti weruh Mulékaté GUSTI ngadek ing dalan karo nggawa pedang. Biléam terus nyembah sujut ing ngarepé.

³²Tembungé Mulékaté GUSTI marang Biléam: “Kenèng apa kowé nggitiki kimarmu wédok nganti dibalèni kaping telu? Wis, enggon-Ku ngétok iki dadi mungsuhmu, awit kanggo Aku dalan iki nuju ing karusakan.

³³Waktu kimar wédok iki weruh Aku, nyimpang sangka ngarep-Ku nganti dibalèni kaping telu; yèn ora nyimpang sangka ngarep-Ku, mesti ing waktu kuwi uga kowé sing Tak patèni, lan kimarmu Tak uripi.”

³⁴Tembungé Biléam marang Mulékaté GUSTI: “Kula nggawé dosa, awit kula ora ngerti yèn Gusti nyegati mlaku kula ing dalan iki. Nanging saiki, yèn Gusti ora nglilani, kula ya bakal mulih waé.”

³⁵Tembungé Mulékaté GUSTI marang Biléam: “Kowé mèlua wong kuwi, nanging sing kok omongaké mung apa sing bakal Tak tembungké marang kowé.” Sakwisé mengkono Biléam terus mèlu penggedéné abdiné Balak mau.

³⁶Nanging Balak bareng krungu yèn Biléam teka, terus lunga metuki tekan ing kuta Moab, sing pernahé ing tapel watesé kali Arnon, ing pojokané tapel watesé kuwi.

³⁷Tembungé Balak marang Biléam: “Apa ora karo ndesek enggonku kongkonan nyeluk kowé, kenèng apa kowé kok ora gelis-gelis ngadep marang ing ngarepku? Apa mikirmu aku ora bisa ngekèki upah marang kowé?”

³⁸Tembung semauré Biléam marang Balak: “Wis saiki kula wis nemoni ing ngarepé sampéyan, nanging apa bisa kula bakal ngutyapké tembung apa-apa? Mung tembung sing bakal dikèkké ing tutuk kula karo Gusti Allah, kuwi sing bakal kula utyapaké.”

³⁹Biléam terus mèlu mlakuné Balak nganti tekan ing Kiryat-Huzot.

⁴⁰Balak terus ngurbanké sapi lan wedus, sak bagéan dikirimké marang Biléam lan para penggedéné sing mèlu dèkné.

⁴¹Ing ésuké Biléam digawa munggah karo Balak menyang ing pegunungan Baal; sangka kono pungkasané tarupé bangsa Israèl sing bisa kétok.