Read Caribbean Javanese Matius 17 Bible Online

Matius 17 - Caribbean Javanese bible

Matius 17

¹Nem dina sakwisé kuwi Yésus ngajak Pétrus lan Yakobus lan Yohanes seduluré, munggah gunung sing duwur, dèwèkan.

²Panjenengané terus kétok malih semlorot ing ngarepé para murid mau, praupan-Né semlorot kaya srengéngé lan penganggoné putih semlorot.

³Terus para muridé pada weruh Moses lan Elia, pada omongan karo Panjenengané.

⁴Pétrus terus ngomong marang Yésus: “Gusti, tenan apik, yèn kita kabèh ing kéné. Yèn Gusti nglilani, aku arep nggawé tarup telu, siji kanggo Gusti, siji kanggo Moses lan salah sijiné menèh kanggo Elia.”

⁵Sak njeruhné ijik ngomong, dadakan ana méga padang sing ngayomi wong mau kabèh, terus ana swara metu sangka méga, tembungé: “Iki Putra-Ku, sing Tak trésnani, sing nggawé senengé ati-Ku. Rungokna!”

⁶Krungu sing mengkono kuwi para murid pada sujut ing bumi lan banget wediné.

⁷Yésus terus nyedek njawili para muridé lan ngomong: “Pada ngadeka, aja wedi.”

⁸Lan bareng pada melèk, mandeng menduwur, para murid pada ora weruh sapa-sapa, kejaba mung Panjenengané, Yésus déwé, ora ana wong liyané menèh.

⁹Waktu pada medun sangka gunung, Yésus ngekèki paweling marang para muridé mau, tembungé: “Apa sing kok weruh kuwi mau aja diomongké marang sapa waé, nganti Putrané Manungsa tangi menèh sangka antarané wong mati.”

¹⁰Para muridé terus pada takon: “Yèn mengkono, kenèng apa para juru Torèt pada tyerita, yèn Elia mesti kudu teka ndisik?”

¹¹Panjenengané nyauri: “Pantyèn Elia bakal teka mulihké samubarang kabèh,

¹²nanging Aku ngomong marang kowé: Elia wis teka, mung waé wong-wong ora kenal marang wong kuwi, malah digawé sak wenang-wenang. Mengkono uga Putrané Manungsa ya bakal ngalami sangsara awit sangka penggawéané wong-wong mau.”

¹³Waktu kuwi para muridé pada mengertèni, yèn sing diomong kuwi Yohanes Pembaptis.

¹⁴Bareng wis pada bali tekan panggonané wong okèh, ana wong sing teka sujut marang Gusti Yésus,

¹⁵lan ngomong: “Gusti, anak kula supaya Panjenengan welasi. Dèwèké lara ayanen, lan sangsara banget. Terus tiba ing geni lan ya terus tiba ing banyu.

¹⁶Wis kula gawa marang para murid Panjenengan, nanging pada ora bisa maraské.”

¹⁷Yésus terus ngomong: “Hé, bangsa sing ora nduwé pengandel lan sing keblinger, nganti pira suwéné enggon-Ku ijik kudu bebarengan karo kowé kabèh? Nganti pira suwéné enggon-Ku ijik kudu sabar ing tengahmu? Botyahé gawanen mréné!”

¹⁸Yésus terus nggetak demité karo banter, terus metu sangka botyah kuwi lan wiwit waktu kuwi botyahé dadi waras.

¹⁹Para muridé terus pada teka nang ngarepé Yésus lan bareng wis karo Panjenengané dèwèkan, terus pada ngomong: “Apa sebabé kita pada ora bisa nundungi demit mau?”

²⁰Panjenengané terus ngomong: “Jalaran kowé pada kurang pengandelmu. Awit sak temené Aku ngomong marang kowé: Yèn kowé nduwé pengandel sakwijiné sawi waé, kowé bisa ngongkon gunung: Minggira sangka kéné, mrana. Gunungé kuwi mesti ngalih, lan ora ana barang sing mokal kanggo kowé. [

²¹Golongan demit iki ora bisa ditundung yèn ora karo ndedonga lan pasa.”][3]

²²Waktu pada ngumpul ing Galiléa, Yésus ngomong marang para muridé: “Putrané Manungsa bakal dipasrahké marang tangané manungsa,

²³lan bakal pada matèni Panjenengané lan ing telung dinané Panjenengané bakal tangi menèh.” Para murid terus pada susah banget.

²⁴Bareng pada mlebu ing Kapernaum, para juru pajek Griya Sutyi pada marani Pétrus lan ngomong: “Guru, Sampéyan apa ora mbayar pajek Griya Sutyi rong drakma?” Semauré Pétrus: “Ya mbayar!”

²⁵Waktu Pétrus mlebu ing omah, Yésus ndisiki karo takon: “Simon, panemumu kepriyé? Sapa sing dijikuk bayaran utawa pajek karo para ratu ing ndonya iki, para rayaté apa wong mantya?”

²⁶Tembungé Pétrus: “Wong mantya!” Yésus ngomong marang Pétrus: “Dadiné rayaté ora.

²⁷Nanging supaya kita aja dadi sandungan kanggo wong-wong kuwi, kowé mantyinga menyang segara. Iwak sing kena kok pantying ndisik déwé kuwi tyekelen, angapna tyankemé, kowé bakal nemu duwit patang drakma ing njeruhné. Jupuken bayarna marang wong-wong kuwi, kanggo Aku lan kowé.”