Read Caribbean Javanese Matius 27 Bible Online

Matius 27 - Caribbean Javanese bible

Matius 27

¹Bareng wis ésuk, pengarepé imam kabèh lan pemimpiné bangsa pada nglumpuk lan gawé putusan kanggo Yésus, arep matèni Panjenengané.

²Lan sakwisé mbanda Panjenengané, wong-wong kuwi terus nuntun Panjenengané lan masrahké marang Pilatus, gubernur ing panggonan kono.

³Waktu Yudas, murid sing ngiyanati kuwi weruh Panjenengané bakal dipatèni, banjur getun keduwung, terus mbalèkké duwit telung puluh sèkel slaka marang para pengarepé imam lan pinituwa,

⁴karo ngomong: “Kula nggawé dosa, karo ngekèkké getih resik.” Nanging wong-wong kuwi pada nyauri: “Apa urusané kuwi karo kita sak kantya? Mestiné kowé déwé sing ngrampungké perkara kuwi!”

⁵Lan karo nguntyalké duwité kuwi ana sak njeruhné Griya Sutyi, Yudas sumingkir sangka kono lan nggantung.

⁶Para pengarepé imam pada njupuki duwit mau lan pada omong: “Duwit iki ora kena dilebokké ing peti pisungsung, awit iki duwit getih.”

⁷Sakwisé pada rembukan terus kanggo tuku keboné tukang kendi nganggo duwit kuwi kanggo kuburané wong-wong mantya.

⁸Mulané lemah mau saiki dijenengké: Lemah Getih.

⁹Sing mengkono kuwi dadi wis katetepan tembungé lantaran Yérémia sing ngomong: “Pada nampani duwit telung puluh sèkel slaka, ya kuwi ajiné wong miturut pernatan rega ing tengahé turunané Israèl,

¹⁰lan duwit mau terus ditukokké keboné tukang kendi, kaya enggoné Gusti ngongkon marang aku.”

¹¹Yésus terus diadepaké ing ngarepé gubernur lan gubernur terus takon Panjenengané karo ngomong: “Apa sampéyan ratuné wong Ju?” Yésus ngomong: “Sampéyan déwé nganggep mengkono.”

¹²Nanging kanggo gugatan marang Panjenengané karo para pengarepé imam lan para pinituwa, Panjenengané ora nyauri apa-apa.

¹³Pilatus terus ngomong marang Panjenengané: “Apa Panjenengan ora ngrungokké gugatané para seksi sing sak méné okèhé kuwi?”

¹⁴Panjenengané ora nyauri, nganti ndadèkké nggumuné Pilatus.

¹⁵Lan ing saben waktu riyaya kaya adaté gubernur nglilani ngetokké tawanan siji sing dikarepké wong okèh.

¹⁶Nanging ing waktu kuwi ana wong siji sing kesuwur alané, sing jenengé (Yésus) Barabas.

¹⁷Awit wong-wong wis pada nglumpuk, Pilatus ngomong marang wong-wong kuwi: “Sapa sing kok karepaké supaya tak etokké, (Yésus) Barabas, apa Yésus sing disebut Kristus?”

¹⁸Awit Pilatus wis weruh, yèn wong-wong kuwi pada masrahké Panjenengané awit sangka sengité atiné.

¹⁹Nalika Pilatus ijik njagong ing kursi pengadilan, bojoné kongkonan ngomong: “Aja nganti sampéyan mèlu-mèlu ing perkara wong bener kuwi, awit mau mbengi nggawé susah kula njeruhné ngimpi awit Panjenengané.”

²⁰Nanging para pengarepé imam lan para pinituwa, pada ngojok-ojoki wong okèh supaya njaluk Barabas dietokké lan Yésus diukum pati.

²¹Gubernur terus nyauri lan ngomong marang wong okèh kuwi: “Sangka antarané wong loro kuwi sapa sing kok karepaké supaya tak etokké?” Wong okèh terus ngomong: “Barabas!”

²²Pilatus takon menèh: “Yèn mengkono apa sing kudu tak tindakké kanggo Yésus sing disebut Kristus kuwi?” Kabèh pada ngomong: “Wong kuwi kudu dipentèng!”

²³Nanging Pilatus ngomong: “Ala apa sing wis ditindakké wong iki?” Nanging wong okèh kuwi mundak banter mbengoké, tembungé: “Wong kuwi kudu dipentèng!”

²⁴Bareng Pilatus weruh, yèn ngupayané bakal tanpa guna, nanging malah wiwit gègèran, Panjenengané terus njaluk banyu lan wisuh tangan ing ngarepé wong okèh kuwi karo ngomong: “Aku ora kesalahan kanggo getihé wong iki; pada rampungna déwé!”

²⁵Lan wong kabèh pada nyauri karo ngomong: “Getihé tibaa ing kita lan anak-anak kita.”

²⁶Pilatus terus ngetyulké Barabas nuruti karepé wong okèh kuwi lan sakwisé nindakké paukuman nggepuki marang Yésus, piyambaké terus masrahké Yésus supaya dipentèng.

²⁷Para suradaduné gubernur terus nuntun Yésus mlebu ing gedong pengadilan lan nglumpukké suradadu kabèh ngepung Panjenengané.

²⁸Lan sakwisé ngutyuli jubahé, para suradadu kuwi terus nganggokké jubah wungu marang Panjenengané,

²⁹lan pada ngenam makuta eri dienggoké ing sirahé, uga ing tangané tengen dityekeli glagah. Terus pada sendeku ing ngarepé karo moyoki, tembungé: “Mbagèkké keslametan, duh Ratuné wong Ju!”

³⁰Lan karo ngidoni Panjenengané, terus pada njupuk glagahé kuwi mau lan digebukké ing sirahé.

³¹Sakwisé pada moyoki Panjenengané, terus pada ngutyuli jubahé lan nganggokké penganggoné Panjenengané, terus ngarak Panjenengané metu arep dipentèng.

³²Waktu pada mlaku metu menyang njabané kuta, kepetuk wong sangka Kiréne, sing jenengé Simon. Para suradadu meksa wong kuwi supaya manggul salipé Yésus.

³³Mlakuné terus tekan panggonan sing diarani Golgota, tegesé panggonan tyumplung sirah.

³⁴Pada ngekèki ngombé Panjenengané anggur sing dityampuri peru; lan bareng diityipi, Panjenengané ora gelem ngombé.

³⁵Sakwisé pada nyalip Panjenengané, para suradadu terus pada ngedum-edum jubahé karo dilotré.

³⁶Para suradadu terus pada lungguh, njaga Panjenengané.

³⁷Lan pada masang ndakwa bab kesalahané Panjenengané karo tulisan ing sak nduwuré sirahé, uniné: “Iki Yésus, Ratuné wong Ju.”

³⁸Nalika semono ana bégal loro dipentèng bareng karo Panjenengané, siji ing tengen, sijiné ing kiwa.

³⁹Lan wong-wong sing pada liwat, pada ngèlèk-èlèk marang Yésus, karo gèdèk-gèdèk

⁴⁰lan pada ngomong: “Hé, kowé, sing arep mbubrah Griya Sutyi lan mbangun sak njeruhné telung dina, slametna awakmu déwé: Nanging yèn kowé kuwi Putrané Gusti Allah, muduna sangka salip!”

⁴¹Mengkono uga para pengarepé imam pada moyoki bareng karo para juru Torèt lan para pinituwa, tembungé:

⁴²“Wong kuwi wis nylametké wong liyané, nanging nylametké awaké déwé ora bisa! Yèn wong kuwi ratuné Israèl, saiki muduna sangka salip lan kita bakal pada pertyaya.

⁴³Wong kuwi wis pertyaya marang Gusti Allah, saiki bèn Gusti Allah sing nylametké, yèn pantyèn Panjenengané nyenengké ing ati-Né, awit wong kuwi apa ora wis omong: Aku Putrané Gusti Allah.”

⁴⁴Uga bégal-bégal sing bareng dipentèng ya ngèlèk-èlèk Panjenengané mengkono.

⁴⁵Wiwit jam rolas nganti tekan jam telu ana pepeteng sing nutupi sak tanah kabèh.

⁴⁶Kira-kira jam telu, Yésus mbengok banter: “Eli, Eli, lama sabaktani?” Tegesé: Duh, Gusti Allah Kula, Gusti Allah Kula, kenèng apa Panjenengan ninggalké Kula?

⁴⁷Krungu sing mengkono kuwi wong sing pada ngadek ing kono pada ngomong: “Wong iki ngundang Elia.”

⁴⁸Sak nalika ana wong siji sangka antarané wong-wong kuwi mblayu, njupuk kembang karang lan sakwisé dityelupké anggur ketyut, diubetké ing glagah terus dityetyepké Panjenengané supaya diombé.

⁴⁹Nanging wong-wong liyané pada ngomong: “Wis ta enengna waé, kita arep weruh, apa Elia teka nylametké wong kuwi.”

⁵⁰Yésus terus mbengok banter, terus masrahké nyawané.

⁵¹Ing kono geberé Griya Sutyi suwèk dadi loro wiwit sangka nduwuré nganti tekan ngisor, lan ana lindu, lan puntuk-puntuk pada ambruk,

⁵²uga kubur-kubur pada menga, lan okèh para sutyi sing wis pada mati, pada ditangèkké.

⁵³Bareng wis pada metu sangka kubur lan sakwisé tanginé Panjenengané, para sutyi sing ditangèkké kuwi pada mlebu ing kuta sutyi lan pada ngétok marang wong okèh.

⁵⁴Penggedéné para suradadu lan para sing njaga Yésus bebarengan pada ngrasaké lindu lan weruh apa sing wis kelakon, pada banget wediné lan pada ngomong ngéné: “Tenan Panjenengané kuwi Putrané Gusti Allah.”

⁵⁵Ing kono ana wong wadon okèh sing pada nyawang sangka kadohan, ya kuwi wong-wong wadon sing pada mèlu Yésus sangka Galiléa, ngladèni Panjenengané.

⁵⁶Ing antarané ya kuwi: Maria Makdaléna, lan Maria ibuné Yakobus lan Yosèf, lan ibuné anak-anaké Sebédéus.

⁵⁷Bareng soré ana wong sugih teka sangka Arimatèa, sing jenengé Yosèf, sing uga wis dadi muridé Yésus,

⁵⁸wong kuwi teka ing ngarepé Pilatus njaluk layoné Yésus. Pilatus terus ngongkon ngekèkké marang wong mau.

⁵⁹Bareng Yosèf wis njupuk layoné, terus mbuntel layon kuwi nganggo mori putih sing resik.

⁶⁰Terus ndèkèkké layon kuwi ing kuburané sing anyar, sing ditatah ing watu, lan sakwisé ngglundungké watu gedé ing lawangé kuburan, terus mulih.

⁶¹Maria Makdaléna lan Maria sijiné pada ing kono pada lungguh ing ngarep kuburan.

⁶²Esuké, ya kuwi sakwisé dina tyetyawisan, para pengarepé imam lan para Farisi pada nglumpuk ing ngarepé Pilatus

⁶³lan pada ngomong: “Ndara, kita pada éling, yèn wong tukang nasarké kuwi nalika ijik urip, tyerita mengkéné: ‘Sakwisé telung dina Aku bakal tangi.’

⁶⁴Awit sangka kuwi, supaya sampéyan mréntahké, supaya kuburané dijaga nganti tekan telung dina. Yèn ora mengkéné, bisa uga para muridé terus teka nyolong Panjenengané, banjur tyerita marang wong okèh: Panjenengané wis tangi sangka antarané wong mati, terus tukang nasarké sing kèri arep liwat ala tenimbang sing ndisik.”

⁶⁵Tembungé Pilatus marang wong-wong mau: “Kowé pada tak lilani nggawa suradadu, pada lungaa, pada jaganen kaya sing kok karepaké.”

⁶⁶Sakwisé pada budal, wong-wong kuwi pada njaga kuburan lan dibantu karo para suradadu nyègel watuné lawangé kuburan.