Read Caribbean Javanese Markus 1 Bible Online

Markus 1 - Caribbean Javanese bible

Markus 1

¹Iki wiwitané Injilé Yésus Kristus, Putrané Gusti Allah.

²Kaya sing wis ketulis ing kitabé nabi Yésaya: “Deleng, Aku ngutus kongkonan-Ku ing ngarepmu, sing bakal nyawiské dalanmu;

³ana swarané wong sing banter ing ara-ara samun: Pada tyawiské dalané Gusti, lentyengna dalan-dalan-Né.”

⁴Mengkono Yohanes Pembaptis tekané ing ara-ara samun lan ngundangké baptisan mratobat kanggo pangapurané dosa.

⁵Wong sak isiné panggonan Yudéa kabèh lan sak kabèhé wong sing manggon ing Yérusalèm, pada nemoni Yohanes lan pada dibaptis ing laut Yordan karo pada ngakoni dosané.

⁶Yohanes nganggo jubah wulu unta lan ing wetengé nganggo sabuk lulang, uga pangané walang lan madu alas.

⁷Nanging Yohanes kuwi uga nggelarké kabar karo ngomong: “Ing sakwisé aku, Panjenengané sing luwih kwasa tenimbangané aku teka; ndingkluk ngutyuli taliné sepatuné waé aku ora pantes.

⁸Aku mbaptis kowé karo banyu, nanging Panjenengané kuwi bakal mbaptis kowé karo Roh Sutyi.”

⁹Nalika semono Yésus teka sangka Nasarèt ing panggonan Galiléa lan Panjenengané terus dibaptis karo Yohanes ing laut Yordan.

¹⁰Sak nalika Panjenengané mentas sangka banyu, Panjenengané weruh langit mbiyak lan Roh sing dadi manuk dara mentylok ing Panjenengané.

¹¹Terus ana swara sangka swarga: “Kowé kuwi anak-Ku sing Tak trésnani, sing ndadèkké senengé ati-Ku.”

¹²Sak nalika, Roh terus nggiring Panjenengané menyang ara-ara samun.

¹³Sak njeruhné patang puluh dina, Panjenengané ing kono digoda karo sétan. Panjenengané manggon bareng karo kéwan alas, nanging mulékat-mulékaté pada ngladèni.

¹⁴Sakwisé Yohanes dityekel, Yésus teka ing Galiléa, nggelarké Injilé Gusti Allah,

¹⁵lan ngomong: “Wis tekan wantyiné, Kratoné Gusti Allah wis tyedak, pada mratobata lan pertyayaa marang Injilé!”

¹⁶Nalika pinuju lunga nurut pinggir tlaga Galiléa, Yésus weruh Simon karo Andréas seduluré Simon, ijik pada nibakké jala ing tlaga, awit wong kuwi tukang golèk iwak.

¹⁷Yésus terus ngomong marang wong-wong kuwi: “Hayuk, pada mèlua Aku. Aku bakal ndadèkké kowé tukang golèk wong.”

¹⁸Sak nalika terus pada ninggal jalané, pada mèlu Panjenengané.

¹⁹Bareng neruské mlakuné, Panjenengané weruh Yakobus, anaké Sebédéus lan Yohanes seduluré, ijik pada ing kapal, ndandani jalané.

²⁰Sak nalika Panjenengané terus nyeluk wong-wong kuwi terus pada ninggal Sebédéus, bapaké, ing kapal karo para buruhé lan pada mèlu Panjenengané.

²¹Yésus lan para muridé terus pada tekan ing Kapernaum. Sak nalika ing dina sabat, Panjenengané gelis-gelis mlebu ing sinaguk lan mulangi.

²²Wong-wong pada nggumun banget marang piwulangé, awit Panjenengané kuwi ngekèki piwulang karo pangwasa lan ora kaya para juru Torèt.

²³Sak nalika ing sinaguk kono, dadakan ana wong sing kesurupan roh ala lan mbengok-mbengok,

²⁴“Apa perkara kita karo Panjenengan, duh Yésus sangka Nasarèt! Panjenengan teka kuwi apa arep matèni kita? Kula ngerti Panjenengan kuwi sapa: Ya Panjenengané sing sutyi, tekané sangka Gusti Allah.”

²⁵Nanging Yésus terus nyenèni roh ala kuwi karo ngomong: “Menenga, metua sangka wong kuwi!”

²⁶Roh ala kuwi ngontang-ngantingké wong mau lan njerit karo swara banter terus metu sangka wong mau.

²⁷Wong kabèh pada nggumun, nganti pada takon-takonan, karo ngomong: “Apa ta iki? Piwulang anyar karo pangwasa. Uga ngekèki préntah marang roh-roh ala lan kuwi ya pada miturut marang Panjenengané.”

²⁸Kabar bab Panjenengané sak nalika terus kasebar ing endi-endi rata sak bawah Galiléa kabèh.

²⁹Saknalika metu sangka sinaguk, Yésus karo Yakobus lan Yohanes terus gelis-gelis lunga menyang omahé Simon lan Andréas.

³⁰Ibu maratuwané Simon ngglétak ngalami lara panas. Sak nalika para murid mau terus pada ngomong marang Panjenengané bab sing lara kuwi.

³¹Panjenengané terus nyedaki ibu mau lan nangèkké karo nggèrèt tangané; lan panasé terus ilang, terus ngladèni tamu-tamuné.

³²Bareng soré, nalika srengéngé wis mingslep, wong-wong pada nggawa sak kabèhé wong sing pada ngalami lara lan ketèmpèlan digawa marang Panjenengané.

³³Wong sak kuta kabèh pada uyel-uyelan ngumpul ing ngarep lawang.

³⁴Panjenengané terus maraské wong okèh sing pada ngalami lara werna-werna lan nundungi demit okèh; lan Panjenengané ora nglilani para demit pada omong, awit wis pada kenal marang Panjenengané.

³⁵Esuk mruput, nalika ijik peteng, Panjenengané tangi terus metu, terus lunga menyang panggonan sing sepi lan ndedonga ing kono.

³⁶Simon lan sak kantyané pada nyusul nggolèki Panjenengané.

³⁷Bareng wis ketemu Panjenengané, terus pada ngomong: “Wong kabèh pada nggolèki Panjenengan.”

³⁸Panjenengané nyauri marang Simon sak kantyané: “Hayuk pada menyang panggonan liyané, menyang kuta-kuta sak kiwa-tengené kéné supaya Aku ya nggelarké piwulang ing kono, awit ya kuwi perluné enggon-Ku teka ing ndonya.”

³⁹Panjenengané terus nggelarké piwulang ing bawah Galiléa kabèh, ing sinaguké wong-wong ing kono lan nundungi demit-demit.

⁴⁰Ana wong sing ngalami lara lépra nemoni Yésus njaluk pitulungan marang Panjenengané karo sujut, ngomong: “Yèn Panjenengan gelem, Panjenengan bisa ngresiki reget kula.”

⁴¹Karo trenyuh awit welasé, Panjenengané ngelungké tangané lan ndemèk wong mau lan ngomong: “Aku gelem, mbirat najismu!”

⁴²Sak nalika léprané ilang, sak nalika wong kuwi resik najisé.

⁴³Panjenengané terus ngongkon wong kuwi sumingkir sak nalika lan diwanti-wanti karo tembungé:

⁴⁴“Kowé aja nganti omong apa waé marang sapa waé, nanging lungaa, duduhna awakmu déwé marang imam lan masrahna kurban kaya sing wis dipréntahké karo Moses kanggo kesutyiané awakmu, kanggo paseksi marang wong-wong.”

⁴⁵Nanging sakwisé sangka kono, wong mau wiwit ngabar-ngabarké lan nyebar-nyebarké lelakon mau menyang ngendi-endi, terus Panjenengané ora bisa mlebu ing kuta karo terang-terangan, nanging manggon ing njaba, ing panggonan sing sepi lan wong sangka endi-endi pada terus marani teka ing ngarepé.