Read Caribbean Javanese Markus 2 Bible Online

Markus 2 - Caribbean Javanese bible

Markus 2

¹Let pirang dina, sakwisé Panjenengané teka menèh nang Kapernaum, wong-wong wis pada krungu kabar yèn Panjenengané ing omah.

²Terus okèh wong sing pada teka nglumpuk nganti ora ana panggonan menèh, uga ing ngarep lawang waé ya ora ana enggon; lan Panjenengané terus nggelarké pitutur marang sing pada nglumpuk kuwi.

³Ana wong-wong teka karo nggawa wong lumpuh, digotong wong papat, ditekakké marang Panjenengané.

⁴Awit pada ora bisa nggawa tekan ngarepé Panjenengané awit wong okèh, wong-wong kuwi pada mbukak payon ing sak nduwuré Panjenengané; lan sakwisé mbukak payon, wong-wong kuwi terus ngedunké ambèn panggonané sing lumpuh kuwi ngglétak.

⁵Bareng Yésus weruh pengandelé wong-wong mau, terus ngomong marang sing lumpuh: “Anakku, dosa-dosamu wis dingapura!”

⁶Nanging ana juru Torèt sing pada lungguh ing kono, lan pada mikir,

⁷Kenèng apa wong kuwi kok ngomong mengkono? Wong kuwi ora ngajèni marang Gusti Allah. Sapa sing kwasa ngapura dosa kejaba mung Gusti Allah piyambak?

⁸Sak nalika Yésus ing atiné weruh yèn kaya mengkono kuwi enggoné pada mikir, Panjenengané terus ngomong marang para juru Torèt kuwi: “Kenèng apa kowé pada nduwé pikiran sing kaya mengkono ing sak njeruhné atimu?

⁹Endi sing luwih gampang, omong marang sing lumpuh kuwi: Dosamu wis dingapura, apa omong: Tangia, peturonmu angkaten lan mlakua?

¹⁰Nanging supaya kowé pada ngerti, yèn Putrané Manungsa kuwi nduwé pangwasa kanggo ngapura dosa ing bumi,” - Panjenengané terus ngomong marang sing lumpuh, -

¹¹“Aku ngomong marang kowé, ngadeka, peturonmu angkaten lan muliha menyang omahmu!”

¹²Sing lumpuh kuwi terus ngadek, sak nalika ngangkat ambèné lan lunga liwat ing ngarepé wong-wong, nganti wong kabèh pada nggumun lan terus ngluhurké Gusti Allah, karo pada ngomong: “Sing kaya mengkono kuwi kita pada durung tau weruh.”

¹³Yésus terus lunga menèh menyang pinggir tlaga; lan wong okèh kuwi kabèh pada nemoni Panjenengané terus mulangi marang wong-wong kuwi.

¹⁴Bareng liwat ing kono, Panjenengané weruh Lèwi, anaké Alféus lungguh ing kantor pajek. Panjenengané terus ngomong marang Lèwi: “Mèlua Aku!” Lèwi terus ngadek lan mèlu Panjenengané.

¹⁵Wantyi Panjenengané mangan ing omahé Lèwi; okèh juru pajek lan wong dosa pada mangan bareng karo Yésus lan para muridé, awit pantyèn ana wong okèh sing pada mèlu Panjenengané.

¹⁶Para juru Torèt sangka golongan Farisi bareng weruh yèn Panjenengané mangan karo wong-wong dosa lan para juru pajek, terus pada ngomong marang para muridé: “Kenèng apa wong kuwi kok mangan tyampur karo para juru pajek lan wong-wong dosa?”

¹⁷Bareng Yésus krungu, Panjenengané terus ngomong marang para juru Torèt kuwi: “Wong-wong waras ora mbutuhké dokter, nanging wong-wong lara kuwi sing mbutuhké. Aku teka ora supaya nyeluk wong-wong sing bener, nanging wong-wong dosa.”

¹⁸Nalika para muridé Yohanes lan para Farisi pinuju pada pasa; pada nemoni lan ngomong marang Panjenengané: “Kenèng apa para muridé Yohanes lan murid-muridé para Farisi pada pasa, nanging murid-murid Sampéyan kok pada ora pasa?”

¹⁹Yésus ngomong marang wong-wong mau: “Ora bisa ta tamu-tamu sing ngramèkaké pengantèn pada pasa, nalika pengantèn lanang ijik lungguhan bareng karo para dayohé? Sak suwéné ijik nyanding pengantèn lanang, tamu-tamu ora kena pasa.

²⁰Nanging bakal tekan ing wantyiné, nalika pengantèn kejukuk sangka antarané para dayohé lan ing waktu kuwi wong-wong kuwi bakal pada pasa.

²¹Ora ana wong nambalké suwèkan mori anyar sing durung mengkeret marang sandangan lawas; yèn mengkono tambalané kain anyar mau bakal nyuwèkké, sing anyar nyuwèk sing lawas lan suwèké dadi luwih amba.

²²Lan ora ana wong ngisèkké anggur anyar ing kantong kulit lawas; awit yèn mengkono angguré bakal ngrusak kantongané, terus dadia angguré uga kantongané bakal dadi rusak lan tanpa guna; nanging anggur anyar kuduné diwadahi ing kantong kulit sing anyar.”

²³Ing sakwijiné dina sabat, Yésus lunga liwat kebon gandum; lan para muridé pada metiki gandum.

²⁴Wong-wong Farisi terus pada ngomong marang Panjenengané: “Panjenengan weruh, awit apa wong-wong kuwi pada nindakké penggawéan sing ora dililani ing dina sabat?”

²⁵Panjenengané terus ngomong marang wong-wong Farisi kuwi: “Apa kowé pada ora tau matya apa sing ditindakké karo Daved lan para sing mèlu, nalika ngalami kekurangan lan kaliren,

²⁶kepriyé enggoné pada mlebu ing griyané Gusti Allah, nalika jamané imam gedé Abyatar lan mangan roti - sing ora dililani dipangan kejaba mung karo para imam - lan ya malah ngekèkké roti kuwi marang para sing mèlu?”

²⁷Uga Panjenengané ngomong marang wong-wong Farisi: “Dina sabat kuwi dianakké kanggo manungsa, ora manungsa kanggo dina sabat.

²⁸Mulané, Putrané Manungsa kuwi malah ya Gustiné dina sabat.”