Read Caribbean Javanese Lukas 2 Bible Online

Lukas 2 - Caribbean Javanese bible

Lukas 2

¹Nalika semono kaisar Agustus ngekèki préntah, nganakné tyatyah jiwa kanggo wong sak ubengé jagat.

²Iki tyatyah jiwa sing kaping pisan sing dianakké nalika Kirénius dadi gubernur ing Siria.

³Mulané wong-wong kabèh terus pada budal arep nyatetké jenengé, menyang kutané déwé-déwé.

⁴Mengkono uga Yosèf ya budal sangka Nasarèt, bawah Galiléa menyang Yudéa, kutané Daved, sing diarani Bètlehèm - awit asalé sangka brayat lan tyedak turunané Daved -

⁵supaya dityatet jenengé bareng karo Maria, patyangané, sing ijik meteng.

⁶Bareng wis tekan kono, Maria enggoné meteng wis tekan wantyiné nglairké,

⁷terus nglairké putrané, sing mbarep, terus digedong lan disèlèhké ing wadah pakané kéwan, awit pada ora olèh panggonan panginepan.

⁸Ing bawah kono ana para pangon sing pada nginep ing ara-ara njaga kumpulané kéwané ing wantyi mbengi.

⁹Dadakan ana mulékaté Gusti ngadek ing sak tyedaké lan pada keslorotan semloroté padang kamulyan-Né Gusti terus pada wedi banget.

¹⁰Mulékat mau terus ngomong marang wong-wong mau: “Aja pada wedi, kowé pada tak kabari kabungahan gedé, sing bakal dikèkké marang bangsa kabèh:

¹¹Ing dina iki wis lair Juruslametmu, ya kuwi Kristus, Gusti, ing kutané Daved.

¹²Lan sing kanggo tengeré marang kowé, ngéné: Kowé bakal nemoni bayi digedong didèkèkké ing wadah pakané kéwan.”

¹³Dadakan ana suradadu swarga sing okèh banget tyatyahé, sing mbarengi mulékat mau lan pada memuji marang Gusti Allah, tembungé:

¹⁴“Kamulyan kanggo Gusti Allah sing ana Mahaluhur lan katentreman ing bumi, ing antarané manungsa sing dadi senengé ati-Né.”

¹⁵Sakwisé para mulékat menyang swarga, para pangon mau pada rerasanan ngéné: “Hayuk, pada menyang Bètlehèm, ndeleng apa sing wis kelakon ing kana, kaya sing wis diomongké karo Gusti marang kita.”

¹⁶Terus pada gelis-gelis budal, terus ketemu karo Maria lan Yosèf, uga bayi, sing didèkèkké ing wadah pakané kéwan.

¹⁷Bareng wis pada weruh, terus pada nyritakké apa sing wis diomongké bab bayi kuwi.

¹⁸Wong kabèh sing pada krungu tyritané para pangon mau pada nggumun.

¹⁹Nanging Maria nyimpen kuwi mau kabèh ing sak njeruhné atiné lan dirasak-rasakké.

²⁰Para pangon terus pada bali karo memuji lan ngluhurké Gusti Allah, awit sembarang sing wis dirungokké lan dideleng kuwi, tyotyok karo sing wis diomongké marang wong-wong mau.

²¹Bareng wis genep wolung dinané, bayi mau kudu disunati lan dikèki asma Yésus, ya kuwi asma sing diomongké karo mulékat sak durungé dibobot karo ibuné.

²²Nalika wis tekan dinané miturut angger-anggeré Moses, bayi mau terus digawa menyang Yérusalèm arep dipasrahké marang Gusti,

²³kaya sing ketulis ing angger-anggeré Gusti: “Sak kabèhé anak lanang mbarep kudu disutyèkké kanggo Gusti”,

²⁴lan pada pasrah kurban, miturut apa sing dipréntahké ing angger-anggeré Gusti, rupa manuk deruk sak jodo utawa anak dara loro.

²⁵Ing Yérusalèm ana wong jenengé Siméon, wong bener lan ngabekti marang Gusti Allah, sing ngentèn-entèni marang panglipurané Israèl lan sing diayomi karo Roh Sutyi.

²⁶Panjenengané wis dikèki wahyu karo Roh Sutyi, yèn bakal ora mati sak durungé weruh Mésias, ya kuwi Sing dijebatani karo Gusti.

²⁷Awit sangka pituduhé Roh Sutyi, Siméon lunga menyang Griya Sutyi. Nalika Yésus, Botyah kuwi, digawa mlebu karo wong tuwané arep nindakké kaya sing wis ditentokké karo angger-anggeré Torèt kanggo Botyah mau,

²⁸Siméon terus mbopong Botyahé karo memuji marang Gusti Allah, tembungé:

²⁹“Duh, Gusti, supaya Panjenengan saiki nglilani kula lunga karo katentreman, miturut tembungé Panjenengan,

³⁰jalaran mripat kula wis weruh keslametan sing lair sangka Panjenengan,

³¹sing wis Panjenengan tyawiské ing ngarepé bangsa kabèh,

³²ya kuwi pepadang sing nggelarké karep Panjenengan kanggo bangsa kapir lan sing dadi kamulyané umat Panjenengan, Israèl.”

³³Bapak lan ibuné pada nggumun banget marang kabèh sing diutyapké kanggo Panjenengané mau.

³⁴Siméon terus mberkahi wong-wong mau lan ngomong marang Maria, ibuné: “Sakjané Botyah iki wis pinesti dadi dalané tiba lan tanginé wong okèh ing Israèl lan kanggo tanda sing arep njalari tukaran,

³⁵supaya pikirané atiné wong okèh kebukak. Lan mbésuk ati sampéyan bakal kaya ketembus karo pedang.”

³⁶Uga ing kono ya ana nabi wadon, jenengé Hana, anaké Fanuèl, sangka taler Asyèr. Piyambaké wis tuwa banget. Sakwisé kawin terus urip bebarengan karo bojoné pitung taun,

³⁷lan tekan saiki randa, umuré wolung puluh papat taun. Piyambaké ora tau ninggalké Griya Sutyi, awan wengi enggoné ngabekti karo pasa lan ndedonga.

³⁸Nalika kuwi piyambaké ya mrana lan nyanyi maturkesuwun marang Gusti Allah, lan ngomongi bab Botyah mau marang sak kabèhé wong sing pada ngarep-arep pangluwarané Yérusalèm.

³⁹Sakwisé ngrampungké sing kudu dilakoni kabèh miturut angger-anggeré Gusti, terus pada mulih menyang kuta asalé, ya kuwi Nasarèt ing Galiléa.

⁴⁰Botyah mau saya mundak gedé lan tambah kuwat, kebak karo kawityaksanan lan kanggonan katrésnan lan kawelasané Gusti Allah.

⁴¹Saben taun yèn riyaya Paskah, wong tuwané Yésus lunga menyang Yérusalèm.

⁴²Nalika Yésus wis umuré rolas taun, pada lunga menyang Yérusalèm kaya adaté yèn pinuju dina gedé.

⁴³Sak rampungé riyaya, nalika pada mulih, Yésus kèri ing Yérusalèm, wong tuwané ora weruh.

⁴⁴Awit dikira yèn Anaké bareng karo wong-wong sing pada mulih tunggal dalan, mulané pada nerusaké mlakuné nganti sedina, terus pada nggolèki Panjenengané ing antarané para sanak-seduluré lan para kenalané.

⁴⁵Bareng ora ditemokké, terus pada mbalik menèh menyang Yérusalèm karo nggolèki terus.

⁴⁶Sakwisé telung dina ditemokké Panjenengané ing Griya Sutyi ijik njagong ing tengahé para guru agama, ngrungokké lan ngajokké pitakonan bab piwulangé.

⁴⁷Sak kabèhé wong sing ngrungokké Panjenengané pada nggumun marang kapinteran lan semauré.

⁴⁸Bareng wong tuwané weruh, pada nggumun. Ibuné terus ngomong marang Panjenengané: “Nggèr, kenèng apa tumindakmu marang kita kok mengkono. Bapakmu lan aku pada nggolèki sliramu karo kuwatér.”

⁴⁹Tembungé marang bapak lan ibuné: “Kenèng apa sampéyan nggolèki kula? Sampéyan apa ora ngerti, yèn kula kudu ing panggonané Bapak kula?”

⁵⁰Nanging bapak lan ibuné pada ora nyandak marang apa sing diomongké kuwi.

⁵¹Panjenengané terus mulih bebarengan karo bapak lan ibuné menyang Nasarèt; terus tetep diemong karo bapak lan ibuné. Nanging ibuné nyimpen perkara kuwi mau kabèh ing sak njeruhné atiné.

⁵²Yésus saya mundak gedé, lan saya mundak kawityaksanané, uga mundak ditrésnani karo Gusti Allah lan manungsa.