Read Caribbean Javanese Lukas 22 Bible Online

Lukas 22 - Caribbean Javanese bible

Lukas 22

¹Nalika semono wis arep tekané Riyaya Roti tanpa ragi, sing diarani Paskah.

²Para pengarepé imam lan para juru Torèt pada golèk dalan, enggoné bisa matèni Yésus, awit pada wedi karo wong okèh.

³Yudas, sing dityeluk Iskariot, tunggalé muridé rolas terus ketèmpèlan karo sétan,

⁴terus lunga marani para pengarepé imam lan para pemimpiné Griya Sutyi, perlu rembukan bab enggoné bakal ngelungké Yésus.

⁵Wong-wong pada bungah lan setuju bakal pada ngekèki upah.

⁶Yudas nyaguhi lan wiwit nalika kuwi tansah golèk dalan bisané ngelungké Yésus, ora nganti weruh karo wong okèh.

⁷Bareng tekan dinané Riyaya Roti tanpa ragi, ya kuwi dina enggoné wong-wong pada mbelèh tyempé Paskah.

⁸Yésus terus ngutus Pétrus lan Yohanes, tembungé: “Kowé pada lungaa, tyawiské kebutuhan Paskah sing bakal pada kita pangan.”

⁹Semauré wong loro mau: “Ing ngendi Panjenengan gelem anggèn kita pada nyawiské?”

¹⁰Semauré Yésus: “Yèn kowé pada mlebu ing kuta, kowé bakal kepetuk wong sing nggawa kendi isi banyu, kuwi terus tutna tekan omah sing dileboni,

¹¹lan ngomonga marang sing nduwé omah kuwi: Guru takon marang sampéyan: Endi kamaré, sing kena Tak enggo mangan Paskah bebarengan karo para murid-Ku?

¹²Wong kuwi terus bakal nduduhké marang kowé kamar gedé ing nduwur sing wis ditata. Kowé pada nganakna tyetyawisan ing kono.”

¹³Wong loro kuwi terus pada budal, nemoni ya tyotyok kaya sing diomongké karo Yésus. Terus pada nyawiské Paskah.

¹⁴Bareng wis tekan ing wantyiné, Yésus terus njagong mangan bebarengan karo para rasulé.

¹⁵Terus pada diomongi: “Aku wis kepéngin banget mangan Paskah iki bebarengan karo kowé kabèh, sak durungé Aku ngalami sangsara.

¹⁶Awit Aku ngomong marang kowé: Aku ora bakal mangan kuwi menèh, nganti kuwi wis kelakon ing Kratoné Gusti Allah.”

¹⁷Sakwisé mengkono Panjenengané terus njupuk tuwung, ndonga maturkesuwun terus ngomong: “Iki tampanana lan edumen sing rata,

¹⁸awit Aku ngomong marang kowé: wiwit saiki Aku ora bakal ngombé pametuné wit anggur menèh, nganti Kratoné Gusti Allah teka.”

¹⁹Terus njupuk roti, ndonga maturkesuwun, terus nyuwil-nyuwil roti mau dikèkké marang para muridé karo ngomong: “Iki badan-Ku sing dikèkké awit sangka kowé. Iki tindakna kanggo pengéling-éling marang Aku.”

²⁰Mengkono uga tuwungé, sakwisé mangan, tembungé: “Tuwung iki perjanjian anyar sing ditetepké karo getih-Ku, sing dikutahké kanggo kowé!

²¹Nanging, delengen, tangané wong sing ngiyanati Aku, nunggal karo Aku ing méja kéné.

²²Awit Putrané Manungsa pantyèn bakal lunga miturut ing pestiné, nanging tyilaka wong sing dadi jalarané enggoné dielungké.”

²³Terus pada wiwit takon-takonan, kuwi sapa ta sing bakal nandangi mengkono.

²⁴Para muridé ya pada padudon bab sapa sing bakal dianggep gedé déwé.

²⁵Yésus terus ngomong marang wong-wong mau: “Ratu-ratuné para bangsa kuwi mréntah marang rayaté lan sing pada ngwasani kuwi dijenengké sing ngekèki pengayoman.

²⁶Nanging kowé kabèh kuwi ora mengkono, malah sing gedé déwé ing tengahmu kuwi dadia kaya sing enom déwé lan sing dadi pemimpin dadia sing ngladèni.

²⁷Awit sapa ta sing luwih gedé: sing lungguh mangan, apa sing ngladèni? Apa ora sing lungguh mangan? Nanging Aku iki ing sak tengah-tengahmu dadi sing ngladèni.

²⁸Kowé kabèh kuwi sing tansah dadi siji karo Aku sak njeruhné Aku kena panggoda.

²⁹Lan Aku wis nyawiské Kraton kanggo kowé kabèh kayadéné Bapak-Ku enggoné wis nyawiské marang Aku,

³⁰supaya kowé pada bisa mangan lan ngombé tunggal sak méja karo Aku ing Kraton-Ku. Apa menèh kowé bakal pada lungguh ing dampar lan ngadili taleré Israèl rolas.”

³¹“Simon, Simon, ngertia, sétan banget enggoné nginteri kowé, kaya gandum,

³²nanging kowé wis Tak dongakké, supaya pertyayamu ora ilang. Lan kowé, yèn wis mratobat, sedulur-sedulurmu pada kok kuwatké.”

³³Semauré Pétrus: “Gusti, kula gelem tandang mbélani Panjenengan, senajan nganti mlebu paukuman lan tekané mati pisan.”

³⁴Nanging Yésus ngomong: “Aku ngomong marang kowé, Pétrus: ing dina iki bakal ora ana pitik jago kluruk, sak durungé kowé nyélaki Aku nganti kaping telu.”

³⁵Yésus terus ngomong menèh: “Nalika kowé pada tak utus kaé, ora nggawa wadah duwit, kantongan utawa sepatu, apa kowé tau pada kekurangan apa-apa?”

³⁶Tembungé para muridé: “Ora babar pisan.” Tembungé Yésus: “Nanging saiki, sapa sing nduwé wadah duwit, gawanen, mengkono uga sing nduwé kantongan; lan sing ora nduwé pedang, ngedola jubahé kanggo tuku.

³⁷Awit Aku ngomong marang kowé, ayat ing Kitab iki ya kudu kedadian tenan kanggo Aku: Panjenengané bakal kepitung golongané para pambruntak. Awit apa sing ketulis kanggo Aku kuwi arep kelakon.”

³⁸Semauré para muridé: “Gusti, kuwi ana pedang loro.” Semauré Yésus: “Wis tyukup.”

³⁹Yésus terus metu lunga menyang gunung Saitun kaya adaté, uga ditutké karo para muridé.

⁴⁰Sak tekané kono, para muridé pada diomongi: “Pada ndedongaa, supaya aja nganti kena panggoda.”

⁴¹Panjenengané terus misah adohé kira-kira sak anteman watu, terus sendeku ndedonga, tembungé:

⁴²“Duh Bapak, yèn Panjenengan nglilani, supaya tuwung sangsara kuwi dijikuk sangka Kula. Nanging aja karep Kula, mung karep Panjenengan sing kedadian.” [

⁴³Terus dikétoki mulékat sangka langit sing nguwatké Panjenengané.

⁴⁴Panjenengané wedi banget lan mundak mempeng enggoné ndedonga. Kringeté nganti kaya tètèsé getih sing pada tiba ing lemah.][4]

⁴⁵Terus ngadek sangka enggoné ndedonga lan lunga nemoni para muridé, ketemu pada turu, awit sangka sedihé.

⁴⁶Terus pada diomongi: “Kenèng apa kowé pada turu? Tangia lan ndedongaa, supaya aja pada kena panggoda.”

⁴⁷Sak njeruhné ijik ngomong, ana wong sak grombolan teka, dituntun karo salah sijiné muridé rolas sing jenengé Yudas, kuwi terus nyedekki Yésus arep ngambung.

⁴⁸Yésus terus ngomong marang wong kuwi: “Hé, Yudas, enggonmu ngelungké Putrané Manungsa apa karo ngambung?”

⁴⁹Sing pada mèlu Yésus, bareng ngerti apa sing bakal kelakon terus pada ngomong: “Gusti, apa dililani kita nglawan karo pedang?”

⁵⁰Ana salah sijiné terus medang abdiné imam gedé, kupingé tengen keperung.

⁵¹Nanging Yésus ngomong: “Wis, semono waé!” Kupingé terus didemok diwaraské.

⁵²Yésus terus ngomong marang para pengarepé imam lan para penggedéné Griya Sutyi lan para pinituwa sing pada teka arep nyekel Panjenengané: “Apa Aku iki kok anggep bégal, enggonmu pada teka nganggo gaman pedang lan pentung?

⁵³Saben dina Aku ing tengahmu, ing Griya Sutyi, kowé ora pada nyekel Aku. Nanging iki wantyimu lan ya iki kwasané pepeteng kuwi.”

⁵⁴Yésus terus dityekel lan digawa lunga sangka panggonan kono, dituntun menyang omahé imam gedé. Lan Pétrus ngetutké sangka kadohan.

⁵⁵Wong-wong pada bediyangan geni ing sak tengahé plataran lan terus pada lungguh bediang. Pétrus ya mèlu lungguh ing kono.

⁵⁶Terus ana abdi wadon weruh Pétrus lungguh tyedak geni, terus ngematké, terus alok: “Wong iki ya golongan-Né.”

⁵⁷Nanging Pétrus sélak, tembungé: “Ora, kula ora kenal karo wong kuwi!”

⁵⁸Ora let suwé ana wong liyané sing weruh Pétrus lan terus alok: “Sampéyan kuwi ya tunggalé.” Nanging semauré Pétrus: “Duduk, kula duduk.”

⁵⁹Lan kira-kira let sak jam ana wong liyané menèh sing alok karo yakin: “Tenan, wong iki ya tunggalé, awit iki ya wong Galiléa.”

⁶⁰Nanging Pétrus nyauri, tembungé: “Duduk, kula ora ngerti apa sing sampéyan omongké kuwi.” Sak nalika Pétrus ngomong mengkono kuwi, ana pitik jago kluruk.

⁶¹Yésus terus minger weruh Pétrus. Pétrus terus kèlingan, yèn Gusti wis ngomong: “Sak durungé pitik jago kluruk ing dina iki, kowé wis nyélaki Aku kaping telu.”

⁶²Pétrus terus metu lan nangis kelara-lara.

⁶³Yésus dipoyoki karo wong-wong, sing pada ngukum Panjenengané lan digebuki.

⁶⁴Praupan-Né ditutupi karo wong-wong lan dijaluki ngerti: “Tyoba, bedèken sapa sing nggebuki Panjenengan kuwi?”

⁶⁵Kejaba kuwi ijik okèh menèh tembung-tembung èlèk marang Panjenengané.

⁶⁶Bareng wis ésuk, para pemimpiné bangsa Ju, para pengarepé imam lan para juru Torèt pada nganakké kumpulan, Yésus terus dipasrahké marang Hukum Agama.

⁶⁷Terus pada takon: “Yèn Panjenengan iki Mésias, ngomonga marang kita.” Semauré Yésus: “Senajan Aku ngomong marang kowé kabèh, kowé bakal pada ora ngandel;

⁶⁸lan senajan Aku takon apa-apa, kowé kabèh bakal ora nyauri.

⁶⁹Wiwit saiki Putrané Manungsa wis njagong ing sak tengené Gusti Allah sing Mahakwasa.”

⁷⁰Wong-wong mau terus pada ngomong: “Yèn mengkono, Kowé kuwi Putrané Gusti Allah?” Semauré Yésus: “Kowé déwé sing pada ngomong, yèn Aku iki Putrané Gusti Allah.”

⁷¹Terus pada ngomong: “Apa perluné kita ijik pada golèk paseksi menèh. Kita wis pada krungu déwé sangka tembungé.”