Read Caribbean Javanese Lukas 23 Bible Online

Lukas 23 - Caribbean Javanese bible

Lukas 23

¹Ing kono warga kabèh terus pada ngadek, Yésus dipasrahké nang ngarepé Pilatus.

²Terus wiwit pada nggugat, tembungé: “Kita wis pada weruh, yèn wong kuwi nasarké bangsa kita, pada dipenging masrahké pajek marang kaisar lan ngakoni, yèn dèwèké kuwi Kristus, ya kuwi Ratu.”

³Pilatus terus takon marang Yésus: “Apa Panjenengan kuwi Ratuné wong Ju?” Semauré Yésus: “Sampéyan déwé wis ngomongké.”

⁴Pilatus terus ngomong marang para pengarepé imam lan marang wong okèh kuwi: “Kanggo aku wong iki ora ketemu kesalahané.”

⁵Nanging wong-wong mau mundak banget gugatané, tembungé: “Wong kuwi ngojok-ojoki rayat supaya mbruntak karo piwulangé ing sak Yudéa, diwiwiti sangka Galiléa, lan saiki wis tekan kéné.”

⁶Bareng krungu mengkono kuwi Pilatus terus takon, apa wong kuwi wong Galiléa.

⁷Bareng weruh yèn Yésus kuwi sangka panggonan sing klebu bawahé Hérodes, terus diadepaké marang Hérodes, sing wantyi kuwi pinuju ing Yérusalèm.

⁸Bareng Hérodes weruh Yésus, banget senengé, awit wis suwé enggoné kepéngin weruh, awit wis kerep krungu bab Panjenengané, uga ngarep-arep bisané weruh enggoné Yésus nggawé mujijat.

⁹Okèh sing ditakokaké marang Yésus, nanging Panjenengané ora nyauri babar pisan.

¹⁰Nalika semono para pengarepé imam lan para juru Torèt pada maju lan ngomongké dakwa-dakwa sing abot.

¹¹Hérodes uga para suradaduné terus pada nggeguyu lan moyoki Panjenengané, terus ngenggoni jubah kamulyan lan terus mbalèkké marang Pilatus.

¹²Ing dina kuwi uga Hérodes karo Pilatus terus pada kekantyan, awit mauné pada satrunan.

¹³Pilatus terus nyeluk para pengarepé imam lan para pemimpin lan wong okèh, pada dikongkon nglumpuk,

¹⁴terus pada diomongi, ngéné: “Kowé pada masrahké wong iki marang aku kok dakwa nasarké rayat. Kowé pada weruh déwé, yèn wis tak priksa, nanging kanggo aku, bab sing kok dakwakké kabèh kanggo wong kuwi, ora ketemu.

¹⁵Hérodes uga ora nemokké kesalahané, awit wong kuwi terus dibalèké mréné. Sak temené apa sing ditindakké kuwi ora ana sing pantes ditibani paukuman pati.

¹⁶Mulané mung bakal tak kèki ukuman petyut, terus tak etokké.” [

¹⁷Awit Pilatus ing dina riyaya kuwi wajip ngluwari wong siji kanggo wong-wong mau.][5]

¹⁸Nanging wong kabèh mau terus pada mbengok bebarengan: “Dipatèni wong kuwi! Barabas dietokké kanggo kita!”

¹⁹Barabas kuwi dilebokké ing pakunjaran awit gegandèngan karo pambruntakan ing sak njeruhné kuta lan nggawé pepatèn.

²⁰Pilatus ngomong menèh marang wong-wong mau karo swara sing banter, karepé ngluwari Yésus.

²¹Nanging wong-wong pada nyauri karo swara banter uga mbengokké: “Kudu dipentèng, kudu dipentèng!”

²²Tembungé Pilatus sing kaping teluné: “Sak beneré ala apa ta wong iki nglakoni? Aku ora bisa nemokké kesalahané sing kena karo paukuman pati. Dadi mung bakal tak kèki ukuman petyut terus tak etokké.”

²³Nanging karo mbengok-mbengok wong-wong pada njaluk karo ndesek, supaya Panjenengané dipentèng lan pungkasané wong-wong mau menang karo bengok-bengoké kuwi.

²⁴Pilatus terus mréntah diputusi, penjaluké wong-wong mau dituruti.

²⁵Lan terus ngluwari wong sing dilebokké ing pakunjaran awit gegandèngan karo pambruntakan lan matèni wong, netepi penjaluké wong-wong mau, nanging Yésus terus dipasrahké marang wong-wong mau supaya ditandangi miturut sak karepé.

²⁶Nalika pada nuntun Yésus kuwi, ana wong sing jenengé Simon, sangka Kiréne, sing ijik waé teka sangka njaba kuta, kuwi diendek terus dikongkon manggul salipé Yésus lan mlaku ing sak mburiné.

²⁷Lan ana wong okèh sing pada mèlu Panjenengané; ing antarané okèh wong wadon sing pada nangisi Panjenengané.

²⁸Yésus terus minger nyawang wong-wong wadon mau lan ngomong: “Hé para anak wadon Yérusalèm, aja pada nangisi Aku, awakmu déwé lan anak-anakmu waé sing pada kok tangisi!

²⁹Awit ngertia, bakal ana wantyiné wong pada nduwé tembung ngéné: Rahayu wong wadon sing gabuk lan weteng sing ora tau nglairké anak lan susu sing ora tau nusoni.

³⁰Wong-wong terus bakal pada ngomong marang gunung-gunung: Aku pada ambrukna! Lan marang puntuk-puntuk: Aku pada urukana!

³¹Awit yèn kaya ngéné iki penggawéané wong marang kayu sing urip, saya menèh sing garing bakal dikapakké?”

³²Ana wong duraka loro sing uga pada dituntun bakal diukum mati bebarengan karo Panjenengané.

³³Sak tekané ing panggonan sing diarani panggonan Tyumplung sirah, Yésus terus dipentèng ing kono, mengkono uga wong duraka loro mau, sing siji ing tengen, sijiné ing kiwané Yésus. [

³⁴Yésus terus ngomong: “Duh Bapak, wong-wong kuwi supaya Panjenengan ngapura, awit pada ora ngerti apa sing ditandangi.”][6] Penganggoné terus diedum-edum karo dilotré.

³⁵Wong okèh pada ngadek ing kono lan nyawang sak kabèhé. Nanging para pemimpin pada ora ngajèni Panjenengané, tembungé: “Wong-wong liyané pada ditulungi, wis bèn ta saiki mitulungi awaké déwé, yèn pantyèn Mésias, Pilihané Gusti Allah!”

³⁶Mengkono uga para suradadu ya pada moyoki Panjenengané lan pada ngekèki anggur ketyut,

³⁷karo ngomong: “Yèn kowé ratuné wong Ju, tulungana awakmu déwé!”

³⁸Ing sak nduwuré sirahé ana tulisan, sing uniné ngéné: “Iki ratuné wong Ju.”

³⁹Wong duraka sing pada digantung mau ana siji sing ngèlèk-èlèk marang Yésus, tembungé: “Kowé kuwi apa ora Kristus? Gelis, tulungana awakmu déwé lan kita.”

⁴⁰Nanging sing siji terus ngélingké, ujaré: “Apa kowé ora wedi marang Gusti Allah, jalaran kowé nampa paukuman sing pada?

⁴¹Aku lan kowé kuwi pantyèn wis pantes diukum, pada nampa balesan sing pantes karo penggawé kita, nanging Panjenengané iki ora nindakké kesalahan apa-apa.”

⁴²Terus ngomong: “Duh Yésus, supaya Panjenengan gelem ngélingi marang kula, yèn Panjenengan teka dadi Ratu.”

⁴³Semauré Yésus: “Aku ngomong marang kowé, sak temené ing dina iki uga kowé bakal bebarengan karo Aku ing Firdaus.”

⁴⁴Bareng udakara jam rolas, terus ana pepeteng sing nutupi sak tanah kabèh, nganti jam telu,

⁴⁵awit srengéngé ora semlorot. Geberé Griya Sutyi suwèk ing tengah dadi loro.

⁴⁶Yésus terus ngomong karo swara banter: “Duh Bapak, Kula masrahaké nyawa Kula ing tangan Panjenengan.” Sakwisé ngomong mengkono terus masrahké nyawané.

⁴⁷Nalika penggedéné para suradadu weruh lelakon kuwi, terus ngluhurké Gusti Allah, tembungé: “Nyata, yèn wong iki tanpa kesalahan.”

⁴⁸Sak kabèhé wong sing pada grombolan ndeleng, bareng wis weruh apa sing kelakon mau, pada mulih karo ngantem-ngantem dada.

⁴⁹Sak kabèhé wong sing wis kenal marang Yésus, klebu uga para wong wadon sing pada mèlu Panjenengané sangka Galiléa, pada ngadek ing kadohan, weruh lelakon kuwi kabèh.

⁵⁰Ana wong sing jenengé Yosèf, juru Hukum Agama, wong sing betyik lan bener.

⁵¹Kuwi ora mèlu ngrujuki putusan lan tumindaké Hukum Agama, asalé sangka Arimatèa, sakwijiné kuta Ju, sing ngentèn-entèni marang Kratoné Gusti Allah.

⁵²Kuwi teka ing ngarepé Pilatus, njaluk layoné Yésus.

⁵³Sakwisé layon diedunké, terus dibunteli mori alus lan terus dikubur ing kubur sing ditatah karo puntuk watu, sing durung tau kanggo.

⁵⁴Nalika semono pinuju dina tyetyawisan, arep tekané dina sabat.

⁵⁵Wong-wong wadon sing wis pada mèlu Yésus sangka Galiléa, kuwi ya pada mèlu ngiringké lan nyawang kuburan mau lan tyarané enggoné ndèkèkké layoné.

⁵⁶Sak mulihé terus pada nyawiské tyampuran wewangèn lan lenga jebat. Nanging ing dina sabat pada lèrèn, netepi angger-angger.