Read Caribbean Javanese Lukas 4 Bible Online

Lukas 4 - Caribbean Javanese bible

Lukas 4

¹Yésus, sing kebak karo Roh Sutyi, mulih sangka laut Yordan, terus digawa karo Roh Sutyi menyang ara-ara samun.

²Ing kono suwéné patang puluh dina lan terus digoda karo iblis. Sak njeruhné waktu kuwi Panjenengané ora mangan apa-apa lan sakwisé kuwi krasa ngelih.

³Iblis terus ngomong marang Yésus: “Yèn Sampéyan Putrané Gusti Allah, kono watu kuwi dipréntahké dadi roti.”

⁴Semauré Yésus: “Ana ketulis ngéné: Uripé manungsa kuwi ora mung sangka roti waé.”

⁵Iblis terus nggawa Yésus munggah ing panggonan sing duwur lan ing sak kedèpé mripat terus ngétokké sak kabèhé kraton ing jagat marang Panjenengané.

⁶Iblis terus ngomong: “Panjenengan arep tak kèki pangwasa kuwi kabèh uga kamulyané, awit kuwi kabèh wis dipasrahké marang kula lan kula bisa ngekèkké marang sapa waé sing kula karepaké.

⁷Mulané yèn Panjenengan nyembah marang kula, kabèh kuwi arep dadi duwèkké Panjenengan.”

⁸Nanging Yésus semaur: “Ana ketulis: Gusti Allahmu, kuwi sing kudu kok sembah lan ya mung Panjenengané kuwi sing kudu kok bektèni!”

⁹Sakwisé kuwi iblis terus nggawa Yésus menyang Yérusalèm lan didekké ing payoné Griya Sutyi sing duwur déwé, terus ngomong: “Yèn Panjenengan Putrané Gusti Allah, kono anjlok sangka kéné,

¹⁰awit ana tulisan mengkéné: Kanggo Panjenengan, Panjenengané bakal ngongkon marang para mulékaté supaya njaga marang Kowé

¹¹lan kuwi bakal pada nadahi Panjenengan ing tangané, supaya sikil-Mu aja nganti kesandung ing watu.”

¹²Yésus semaur: “Ana tembung ngéné: Kowé aja njajal marang Gusti, Gusti Allahmu!”

¹³Iblis sakwisé mungkasi sak kabèhé panggodané terus mundur sangka ngarepé, golèk waktu sing tyotyok.

¹⁴Yésus terus mulih menyang Galiléa karo pangwasané Roh. Lan kabar bab Panjenengané kuwi terus kasebar ing panggonan kono kabèh.

¹⁵Nalika semono Panjenengané mulangi ing sinaguk-sinaguk kono lan sak kabèhé wong pada ngelem-elem.

¹⁶Yésus terus teka ing Nasarèt, panggonané nalika dirumati lan kaya adaté bareng dina sabat terus teka ing sinaguk lan ngadek arep matya.

¹⁷Terus dikèki kitabé nabi Yésaya. Bareng mbukak, pérangan sing diwatya tembungé ngéné:

¹⁸“Rohé Gusti ana ing Aku, awit Panjenengané wis njebati Aku, dikongkon ngabaraké kabar betyik marang wong-wong mlarat; lan Panjenengané wis ngutus Aku

¹⁹supaya ngabaraké pengluwaran marang para tawanan, lan pulihé pandelengé para wong lamur, ngluwari wong-wong sing ditindes, nggelarké yèn taun-taun keslametané Gusti wis teka.”

²⁰Sakwisé mengkono kitab terus ditutup dikèkké menèh marang abdiné terus njagong. Wong kabèh ing sinaguk pada mandeng marang Panjenengané.

²¹Yésus terus wiwit ngekèki piwulang, tembungé: “Ing dina iki, kowé pada ngrungokké, tembungé mau wis kelakon.”

²²Wong kabèh kuwi pada mbenerké Panjenengané uga pada nggumun marang apiké tembung sing diomongké, terus pada takon ngéné: “Apa Kuwi duduk anaké Yosèf?”

²³Yésus terus ngomong: “Kowé mesti bakal ngutyapké bebasan marang Aku ngéné: Hé, dokter, warasna awakmu déwé. Kabèh sing pada tak krungu bab sing wis kelakon ing Kapernaum, kuwi uga tindakna ing kéné, ing kuta asal-usulé kéné.”

²⁴Lan tembungé menèh: “Aku ngomong marang kowé, sak temené ora ana nabi sing kajèn ing tanah asalé.

²⁵Lan Aku ngomong marang kowé, lan pituturku iki nyata: Ndèk jamané Elia, nalika langit mineb suwéné telung taun nem sasi, sing njalari pailan sing medèni ing sak tanah kabèh. Senajan ing Israèl okèh randané,

²⁶senajan mengkono Elia ora diutus menyang sakwijiné randa-randa mau, nanging menyang omahé randa ing Sarfat, bawah Sidon.

²⁷Uga nalika jamané nabi Elisa ing Israèl okèh wong sing lara lépra, nanging siji waé ora ana sing birat najisé, kejaba Naaman, wong Siria.”

²⁸Bareng krungu sing mengkono kuwi, wong kabèh ing sinaguk kono pada nesu banget.

²⁹Terus pada ngadek, Yésus digawa metu menyang sak njabané kuta, terus digawa menyang jurang pèrèngé gunung, sing ana kutané kuwi, supaya Panjenengané dijongkroké sangka kono.

³⁰Nanging Panjenengané terus lunga liwat ing tengahé wong-wong mau, lunga sangka kono.

³¹Yésus terus teka ing Kapernaum, ya kuwi kuta ing Galiléa, lan ing dina sabat mulangi ing kono.

³²Wong-wong pada nggumun krungu piwulangé, awit tembungé karo pangwasa.

³³Ing sinaguk kono ana wong sing ketèmpèlan roh demit, kuwi mbengok karo swara banter,

³⁴“Duh, Yésus sangka Nasarèt, apa urusan Panjenengan karo kita? Apa teka Panjenengan arep ngentèkké kita? Kula ngerti, Panjenengan kuwi sapa, ya kuwi Sing Sutyi, kongkonané Gusti Allah.”

³⁵Nanging terus dinesoni karo Yésus, tembungé: “Menenga! Metua sangka wong kuwi!” Wongé terus dibanting karo demité ning sak tengahé wong okèh; demité terus metu lan babar pisan ora njalari larané wong mau.

³⁶Kabèh wong pada nggumun, terus pada rerasan: “Tembungé kok ngidap-idapi banget! Enggoné ngomongi karo wibawa lan pangwasa, sak nalika roh-roh najis pada metu.”

³⁷Kabar bab Panjenengané kuwi terus kasebar tekan ngendi-endi ing panggonan kono.

³⁸Sakwisé kuwi Yésus lunga sangka sinaguk kono lan lunga menyang omahé Simon. Nalika kuwi ibu maratuwané Simon ijik lara panas banget, terus dijaluké pitulungan marang Panjenengané.

³⁹Yésus terus ngadek ing sandingé, nundungi panasé, sakwat panasé terus ilang. Wong wadon mau terus tangi lan ngladèni para tamuné.

⁴⁰Bareng srengéngé wis mingslep, wong-wong pada nekaké sing pada ngalami lara werna-werna. Kuwi genti-gentèn pada ditumpangi tangané, nganti pada dadi waras.

⁴¹Demit-demit uga metu sangka wong okèh karo mbengok-mbengok: “Panjenengan kuwi Putrané Gusti Allah.” Awit pada mengertèni, yèn Panjenengané kuwi Mésias. Nanging terus dinesoni lan dipréntahké aja omong mengkono.

⁴²Bareng wis ésuk Yésus metu lan terus lunga menyang panggonan sing sepi. Nanging wong okèh pada nggolèki lan ya ketemu. Kabèh pada mbudidaya nggondèli Yésus, supaya aja pada ditinggal.

⁴³Nanging pada diomongi: “Injilé Kratoné Gusti Allah kuwi ya kudu Tak wartakké menyang kuta-kuta liyané, awit ya kuwi perluné enggon-Ku diutus.”

⁴⁴Panjenengané terus mulangi ing sinaguk ing Yudéa.