Read Caribbean Javanese Andarané Torèt 26 Bible Online

Andarané Torèt 26 - Caribbean Javanese bible

Andarané Torèt 26

¹“Nanging yèn kowé wis kelakon mlebu ing negara sing dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé kanggo panggonan pandumanmu, lan wis kok kwasani lan kok enggoni,

²kowé terus njupuka wiwitan pametuné bumi sing wis kok klumpukké sangka lemahmu pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé, kuwi adahana ing ténggok, terus gawanen menyang panggonan sing bakal dipilih karo GUSTI, Gusti Allahmu, kanggo omahé asmané.

³Terus ngadepa marang ngarepé imam sing ngadek ing waktu kuwi, lan ngomonga mengkéné: Ing dina iki kula ngekèki ngerti ing ngarepé GUSTI, Gusti Allah sampéyan, yèn kula wis mlebu ing negara sing wis dijanjèkké karo GUSTI karo sumpah marang para leluhur kula, yèn bakal dikèkké marang kita.

⁴Imam mau terus nampani ténggok mau sangka tanganmu, lan didèkèki ing ngarepé mesbèhé GUSTI, Gusti Allahmu.

⁵Kowé terus ngetokna tembungmu ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, mengkéné: Para mbah kula ndisik kuwi wong Aram, wong nglembara, terus lunga menyang Egipte karo ngejak brayat setitik, dadi wong mantya ing kono, nanging ing kono terus dadi bangsa sing gedé, kuwat lan okèh tyatyahé.

⁶Waktu wong Egipte nglarani lan nindes marang kita kabèh, kita dipeksa nyambutgawé sing abot,

⁷ing kana kita terus sambat marang GUSTI, Gusti Allahé leluhur kita, GUSTI terus ngrungokké sambaté kita, lan weruh kasangsarané lan rekasa kita lan enggèn kita pada ditindes.

⁸GUSTI terus ngetokké kita sangka negara Egipte karo tangan sing rosa lan karo lengen sing ngatyung, lan uga karo kwasané sing ngidap-idapi lan karo tanda-tanda lan mujijat-mujijat.

⁹Terus kita digawa mréné, pada dikèkké negara iki, negara sing lubèr mèlek lan madu.

¹⁰Mulané ing saiki kita masrahaké wiwitané pametuné lemah pawèhé Panjenengan marang kita iki, duh GUSTI. Sakwisé mengkono kurbanmu mau sèlèhna ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu, lan kowé terus sujuta ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu.

¹¹Uga menèh kowé bungah-bungaha sing gegandengan karo kawelasan pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé kabèh sak isiné omahmu, ya kowé kabèh wong Lévi lan wong bangsa liyané sing neneka ing tengahmu.”

¹²“Yèn kowé wis rampung enggonmu njupuk sakkèhé pisungsung prasepuluhan pametuné lemahmu ing taun sing kaping telu, ya kuwi taun pisungsung prasepuluhan, kuwi terus wènèhna marang wong Lévi, wong bangsa liyané sing neneka lan marang botyah lola lan randa, supaya kuwi mau pada bisa mangan nganti warek ing panggonanmu.

¹³Kowé terus ngomonga ing ngarepé GUSTI, Gusti Allahmu: Pisungsung sutyi iki wis kula elih sangka omah kula, lan ya wis kula pasrahaké marang wong Lévi, marang wong mantya lan marang botyah lola lan randa, netepi pepakon sing wis Panjenengan préntahaké marang kula. Pepakon Panjenengan ora ana sing kliwatan utawa sing kula langkahi.

¹⁴Ing sak njeruhné kula kasusahan, pisungsung sutyi iki ora ana sing kula pangan, ya ora ana sing kula singkirké sak njeruhné kula najis, lan uga ora ana sing kula kèkké kanggo keperluané wong mati. Kula wis mbangun turut préntahé GUSTI, Gusti Allah kula, lan nandangi samubarang sing Panjenengan préntahaké marang kula.

¹⁵Panjenengan supaya gelem nyawang sangka panggonan omah Panjenengan sing sutyi, sangka swarga, lan supaya gelem mberkahi umat Panjenengan Israèl, lan negara pawèhé Panjenengan marang kita, kaya enggèné Panjenengan janji karo sumpah marang para leluhur kita, negara sing lubèr mèlek lan maduné.”

¹⁶“Ing dina iki GUSTI, Gusti Allahmu, ngomongi kowé supaya nglakoni katetepan lan pernatan iki; kuwi kabèh pada tetepana lan lakonana karo temen-temen, karo sak kabèhé atimu lan sak kabèhé nyawamu.

¹⁷Ing dina iki kowé wis nampani perjanjian sangka GUSTI yèn Panjenengané bakal dadi Gusti Allahmu, lan yèn kowé bakal mlaku ing dalan sing diduduhké lan netepi katetepané, lan pernatané uga mbangun turut marang tembungé.

¹⁸Lan ing dina iki uga GUSTI wis nampani janjimu, yèn kowé mesti dadi umat katrésnan-Né, kaya sing dijanjèkké marang kowé lan yèn kowé bakal netepi sakkèhé préntahé.

¹⁹Nanging kowé bakal dikèki lungguhan sing luhur ngungkuli sakkèhé bangsa sing wis digawé, ing kono kowé dadi sing dipuji, kesuwur lan dihurmati. Uga kowé bakal dadi umat sing sutyi kanggo GUSTI, Gusti Allahmu, kaya sing wis dijanjèkké.”