Read Caribbean Javanese Andarané Torèt 5 Bible Online

Andarané Torèt 5 - Caribbean Javanese bible

Andarané Torèt 5

¹Moses terus nyeluk nglumpukké wong Israèl kabèh lan pada diomongi: “Hé wong Israèl, pada rungokna katetepan lan pernatan sing tak gelarké marang kowé ing dina iki, supaya pada kok sinauni lan kok lakoni karo setia.

²GUSTI, Gusti Allah kita, wis nggawé perjanjian karo kita ing gunung Horeb;

³ora karo para leluhur kita enggoné GUSTI nggawé perjanjian kuwi, nanging karo kita, ya kita, ing kéné ing dina iki, kita kabèh sing ijik pada urip.

⁴GUSTI wis ngomongi kowé karo adep-adepan sangka sak tengahé geni ing gunung,

⁵- waktu kuwi aku ing antarané GUSTI karo kowé, perlu nglantaraké tembung tembungé GUSTI marang kowé, awit kowé pada wedi marang geni lan kowé ora munggah ing gunung -, tembungé mengkéné:

⁶‘Aku iki GUSTI, Gusti Allahmu, sing wis ngetokké kowé sangka negara Egipte, sangka penggawéan peksa.

⁷Kowé aja nduwèni allah liyané ing ngarep-Ku.

⁸Kowé aja nggawé retya sing rupa apa waé ing langit nduwur utawa ing bumi ngisor, uga ing banyu sak ngisoré bumi.

⁹Kowé aja sujut utawa nyembah marang kuwi, awit Aku, GUSTI, Gusti Allahmu, Gusti Allah sing jalusu, sing mbales kesalahané para bapak marang anak-anaké lan marang turunané sing kaping telu lan kaping papat, wong-wong sing sengit marang Aku;

¹⁰nanging Aku nindakké kawelasan marang wong éwon-éwon sing pada trésna marang Aku lan netepi marang pitutur-pitutur-Ku.

¹¹Kowé aja nyebut marang asmané GUSTI, Gusti Allahmu karo sembrana, awit GUSTI mesti ngerti salahé saben wong sing nyebut asmané karo sembrana.

¹²Kowé tansah élinga marang dina sabat, lan kuwi kudu kok sutyèkna, kaya sing wis didawuhké GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé.

¹³Nem dina kowé nyambuta gawé lan nglakonana sak rupané penggawéanmu kabèh,

¹⁴nanging dina kaping pitu kuwi sabaté GUSTI, Gusti Allahmu; mulané kowé aja nyambutgawé, ya kowé, ya anakmu lanang lan wadon, ya peladènmu lanang lan wadon, uga sapimu utawa kimarmu lan saben kéwanmu, utawa bangsa liya ing sak njeruhné panggonanmu, supaya peladènmu lanang lan wadon ya bisa ngasuh kaya Kowé.

¹⁵Awit kowé kudu éling, yèn ing mbiyèn kowé ya dadi batur ing negara Egipte lan GUSTI, Gusti Allahmu, wis ngetokké kowé sangka kono karo tangan sing rasa lan lengen sing ngatyung; mulané GUSTI, Gusti Allahmu, mréntahké marang Kowé supaya ngriyayakké dina sabat.

¹⁶Kowé ngajènana bapak ibumu, kaya sing wis dadi préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, supaya kowé, bisa dawa umurmu lan supaya diganjar slamet ing negara pawèhé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé.

¹⁷Kowé aja matèni.

¹⁸Kowé aja laku bédang.

¹⁹Kowé aja nyolong.

²⁰Kowé aja ngétokké paseksi goroh kanggo sak pepadamu.

²¹Kowé aja mélék bojoné sak pepadamu, kowé aja mélék omahé sak pepadamu, utawa tegalé lan baturé lanang utawa wadon, sapiné utawa kimaré, lan saben apa waé sing dadi duwèké sak pepadamu.

²²Ya tembungé kuwi mau sing dipréntahké karo GUSTI marang kabèh pasamuan karo swara sing banter ing gunung ing sak tengahé geni lan mendung sing peteng ndedet, lan ora ditambahi apa-apa menèh. Kabèh kuwi terus ditulis ing panggonan watu loro, terus dikèkké marang aku.”

²³“Waktu kowé pada krungu swara kuwi sangka sak tengahé pepeteng sing ndedet, nanging gunungé murup, kowé ya kuwi, para sakkèhé penggedéné talermu lan para tuwa-tuwamu pada nyedaki aku,

²⁴lan pada ngomong: ‘Tenan, GUSTI, Gusti Allah kita, wis ngétokké kamulyan lan kaluhuran-Né marang kita, lan kita wis pada krungu pitutur-pituturé sangka sak tengahé geni. Ing dina iki kula wis pada nyeksèni, yèn ana manungsa sing diomongi karo Gusti Allah, nanging kok manungsané bisa tetep urip.

²⁵Nanging saiki kepriyé, kenèng apa kita kok kudu nemoni pati. Awit geni gedé kuwi mesti bakal mangan kita; yèn kula nganti kesuwèn enggèn kita pada krungu pitutur-pituturé GUSTI, Gusti Allah kita, tenan kita pada bakal mati.

²⁶Awit ngendi ana tunggalé sing urip sing krungu pitutur-pituturé Gusti Allah sing maha urip, sing ngetokké tembung sangka sak tengahé geni, kaya sing kita alami iki, nanging bisa tetep urip?

²⁷Sampéyan waé kita jaluk nyedek lan ngrungokké kabèh sing bakal dipréntahké karo GUSTI, Gusti Allah kita, lan sampéyan sing nerusaké marang kita, kabèh sing diomongké karo GUSTI, Gusti Allah kita, marang sampéyan, terus bakal pada kita rungokké lan kita lakoni.

²⁸Nalika waktu GUSTI krungu sing dadi tembungmu marang aku kaya mengkono kuwi, terus aku diomongi karo GUSTI: Aku wis krungu omongé bangsa iki marang kowé; apa sing diutyapké kabèh kuwi apik.

²⁹Ya terusa mengkono enggoné pada nduwé pemikiran ngono ya kuwi pada wedi lan ngajèni marang Aku lan netepi pitutur-pitutur-Ku, supaya pada olèh slamet uga anak putuné sak lawas-lawasé.

³⁰Kowé budala lan omongana marang wong-wong kuwi: Pada balia menyang tarup-tarupmu.

³¹Nanging kowé ngadeka ing kéné karo Aku, kowé bakal Tak omongi sak okèhé pepakon, katetepan lan pernatan, sing kudu kok wulangké marang wong-wong kuwi, supaya pada dilakoni ing negara sing bakal Tak wènèhké dadi duwèké.

³²Awit kuwi kowé pada nglakonana apa préntahé GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé kuwi karo temen, lan aja nyimpang ngiwa utawa nengen.

³³Kabèh dalan sing dipréntahké karo GUSTI, Gusti Allahmu, marang kowé, kuwi liwatana, supaya kowé pada urip lan pada olèh slamet uga dawa umurmu ing negara sing bakal kok enggoni.”