Read Caribbean Javanese Yohanes 4 Bible Online

Yohanes 4 - Caribbean Javanese bible

Yohanes 4

¹Bareng Yésus weruh yèn wong Farisi wis pada krungu kabar yèn Panjenengané pada olèh murid lan enggoné mbaptis luwih okèh tenimbang Yohanes,

²- senajan duduk Yésus déwé sing mbaptis, nanging para muridé -

³Panjenengané terus ninggalké Yudéa, lunga mulih menyang Galiléa.

⁴Panjenengané kudu ngliwati Samaria.

⁵Terus teka ing sakwijiné kuta ing Samaria, sing diarani Sikar, tyedak karo lemah sing mbiyèn dikèkké karo Yakub marang Yosèf, anaké.

⁶Ing kono ana sumuré Yakub. Yésus krasa kesel sangka enggoné mlaku, terus njagong ing pinggir sumur kono. Nalika semono kira-kira jam rolas.

⁷Terus ana wong wadon Samaria teka arep ngangsu. Yésus ngomong marang wong mau: “Aku wènèhana ngombé!”

⁸Awit para muridé wis pada menyang kuta tuku pangan.

⁹Wong wadon Samaria mau terus ngomong: “Kepriyé Panjenengan, wong Ju kok njaluk ngombé marang kula wong Samaria?” [Awit wong Ju ora srawung karo wong Samaria.][3]

¹⁰Yésus nyauri, tembungé: “Yèn kowé mangertèni pawèhé Gusti Allah, lan sapa Panjenengané sing ngomong marang kowé: Aku wènèhana ngombé, mesti kowé sing njaluk marang Panjenengané, terus kowé dikèki banyu urip.”

¹¹Semauré wong wadon mau: “Gusti, Panjenengan ora nduwé timba, nanging sumuré jeru, sangka ngendi anggèn Panjenengan olèh banyu urip kuwi?

¹²Apa Panjenengan ngluwihi leluhur kita Yakub sing ngekèkké sumur kuwi marang bangsa kita? Piyambaké uga ngombé sangka sumur kuwi, semono uga para anak uga kéwané.”

¹³Yésus nyauri, tembungé: “Sapa waé sing ngombé banyu iki bakal ngelak menèh,

¹⁴nanging sapa waé sing ngombé banyu pawèh-Ku, bakal ora ngelak tekan sak lawas-lawasé. Malah banyu pawèh-Ku mau ing njeruhné wong kuwi bakal dadi sumber, sing mantyur terus tekan urip langgeng.”

¹⁵Semauré wong wadon mau: “Gusti, kula kèki banyu kuwi, supaya aja nganti ngelak, lan ora susah ngangsu mréné menèh!”

¹⁶Tembungé Yésus: “Lungaa, undangen bojomu, terus balia mréné!”

¹⁷Semauré wong wadon mau: “Kula ora nduwé bojo.” Tembungé Yésus: “Bener omongmu, yèn kowé ora nduwé bojo.

¹⁸Awit enggonmu bebojoan wis dibalèni kaping lima, nanging sing saiki kuwi duduk bojomu. Pantyèn bener omongmu sing mengkono kuwi.”

¹⁹Semauré wong wadon mau: “Gusti, saiki kula wis tyeta, yèn Panjenengan kuwi nabi.

²⁰Para leluhur kita enggoné sujut ana gunung kuwi, nanging Panjenengan ngomong, yèn Yérusalèm panggonané wong pada ngabekti.”

²¹Tembungé Yésus: “Ngandela marang Aku, hé, wong wadon, bakal tekan ing wantyiné kowé pada ngabekti marang Bapak, ora ing gunung iki, lan ya ora ing Yérusalèm.

²²Kowé kuwi pada ngabekti marang sing ora pada kok kenal. Kita iki pada ngabekti marang sing pada kita kenal. Awit keslametan kuwi tekané sangka bangsa Ju.

²³Nanging bakal ana wantyiné, malah saiki wis tekan wantyiné para wong ngabekti sing sejati kuwi enggoné pada ngabekti marang Bapak ing sak njeruhné Roh lan kabeneran, awit para wong sing kaya mengkono kuwi sing dikarepké karo Bapak.

²⁴Gusti Allah kuwi Roh, lan sapa waé sing pada ngabekti marang Panjenengané, enggoné ngabekti kuwi kudu ing sak njeruhné roh lan kabeneran.”

²⁵Tembungé wong wadon mau: “Kula ngerti yèn Mésias arep teka, sing uga disebut Kristus; kuwi tekané arep nduduhké samubarang marang kita.”

²⁶Tembungé Yésus: “Ya Aku iki Panjenengané sing omongan karo kowé.”

²⁷Nalika semono para muridé teka, lan pada nggumun awit Yésus omong-omongan karo wong wadon. Nanging ora ana siji sing ngomong: “Apa sing Panjenengan karepaké?” Utawa: “Wong kuwi Panjenengan omongi apa?”

²⁸Wong wadon mau terus ninggal kendiné ing kono, terus lunga menyang kuta lan tyrita marang wong-wong ing kono:

²⁹“Hayuk pada delengen, ing kana ana wong sing ngomongké marang aku sak kabèhé lelakon. Apa sajaké wong kuwi Kristus?”

³⁰Wong-wong mau terus pada budal menyang sak njabané kuta nemoni marang Yésus.

³¹Nalika semono para muridé ngomong marang Panjenengané, tembungé: “Rabbi, hayuk Panjenengan mangan!”

³²Nanging Panjenengané nyauri, tembungé: “Aku nduwé pangan sing ora pada kok mangertèni.”

³³Para muridé terus pada rerasanan: “Apa ana wong sing wis ngekèki mangan marang Panjenengané?”

³⁴Tembungé Yésus: “Sing dadi pangan-Ku ya kuwi enggon-Ku nglakoni karepé Panjenengané sing ngutus Aku lan ngrampungké penggawéan-Né.

³⁵Apa ora ana omongmu ngéné: Kurang patang sasi terus panèn. Nanging Aku ngomong marang kowé: Pada delengen ing kiwa-tengenmu lan tamatna tegalan-tegalan, sing wis kétok kuning kuwi waktuné dienèni.

³⁶Saiki uga sing pada derep wis nampa bawon, lan nglumpukké woh sing tumuju marang urip langgeng, terus sing nyebar lan sing derep loro-loroné pada bungah.

³⁷Awit kanggo iki, bener bebasan sing ngéné: Sing siji nyebar, sijiné sing manèni.

³⁸Kowé pada Tak utus manèni sing duduk garapanmu. Wong liyané sing pada nggarap, lan kowé sing pada ngunduhi pametuné garapané.”

³⁹Sak kabèhé wong Samaria ing kuta kono kuwi pada pertyaya marang Panjenengané awit sangka paseksiné wong wadon mau: “Panjenengané wis mbedèk sak kabèhé lelakonku.”

⁴⁰Wong-wong Samaria mau bareng wis nemoni Yésus, pada nduwé penjaluk, supaya gelem manggon ing omahé. Panjenengané ya terus manggon ing kono rong dina,

⁴¹lan mundak okèh menèh sing pada dadi pertyaya awit sangka tembungé,

⁴²lan pada ngomong marang wong wadon mau: “Kita wis pada pertyaya ora awit sangka omongmu kuwi, awit kita déwé wis pada ngrungokké Panjenengané, lan kita wis pada mengertèni, yèn Panjenengané kuwi nyata Juruslameté jagat.”

⁴³Sakwisé rong dina Yésus lunga sangka kono menyang Galiléa,

⁴⁴awit Yésus déwé wis nyeksèni yèn nabi kuwi ora kajèn ing negarané déwé.

⁴⁵Sak tekané ing Galiléa, wong-wong ing kono terus pada nampani Panjenengané, awit wis pada weruh sak kabèhé penggawéané ing Yérusalèm nalika riyaya awit wong-wong mau uga mèlu nekani riyaya kuwi.

⁴⁶Yésus terus teka menèh ing Kana, bawah Galiléa, panggonan nalika Panjenengané nggawé banyu dadi anggur. Lan ing Kapernaum ana pegawéné kraton nduwé anak lanang sing ijik lara.

⁴⁷Nalika pegawéné mau krungu kabar yèn Yésus sangka Yudéa teka ing Galiléa, terus nemoni Panjenengané lan njaluk supaya gelem teka maraské anaké, awit anaké kuwi wis mèh mati.

⁴⁸Yésus ngomong marang pegawéné mau: “Yèn ora weruh tanda lan mujijat, kowé ora pertyaya.”

⁴⁹Semauré pegawéné mau: “Gusti, supaya gelem teka sak durungé anak kula mati.”

⁵⁰Tembungé Yésus: “Balia, anakmu urip.” Pegawéné mau pertyaya marang tembungé Yésus, terus bali.

⁵¹Nalika ijik ing dalan, pegawéné mau kepetuk abdi-abdiné sing pada nyusul ngabari, yèn anaké urip.

⁵²Terus pada ditakoni, wantyi apa anaké wiwit waras. Semauré: “Waktu wingi awan jam siji, enggoné waras panasé.”

⁵³Bapaké mau terus kèlingan yèn ing wantyi kuwi diomongi Yésus: “Anakmu urip.” Pegawéné kraton mau uga sak brayaté kabèh terus pada pertyaya.

⁵⁴Kuwi tanda sing kaping pindo sing ditindakké karo Yésus, nalika mulih sangka Yudéa menyang Galiléa.