Read Caribbean Javanese Para Rasul 2 Bible Online

Para Rasul 2 - Caribbean Javanese bible

Para Rasul 2

¹Bareng ing dina riyaya Pantékosta, wong-wong pertyaya kabèh pada nglumpuk.

²Dadakan ana swara sangka langit, kaya sebulané angin gedé, sing ngebeki sak omah sing kanggo lungguhan,

³terus pada weruh urupé geni ilat-ilatan, sing nyebar lan mentyloki saben wong.

⁴Terus wong kabèh pada kebak karo Roh Sutyi lan terus pada wiwit guneman nganggo basa-basa liyané, kaya sing dibisiki karo Roh kuwi supaya diutyapké.

⁵Nalika semono ing Yérusalèm ana wong-wong Ju sing sutyi sangka sak rupané bangsa ing sak ngisoré langit.

⁶Bareng ana swara mengkono mau, terus wong okèh pada teka gembruduk lan pada nggumun, awit saben wong krungu para rasul lan para murid kuwi pada guneman nganggo basané wong-wong mau.

⁷Kabèh pada nggumun, terus pada ngomong: “Wong-wong sing pada guneman kuwi apa ora wong Galiléa, ta?

⁸Kepriyé nanging kita déwé-déwé pada krungu enggoné guneman nganggo basa kita déwé, ya kuwi basa sing kita enggo ing negara asal-usulé kita?

⁹Kita iki wong Partia, Média, Elam, sing pada manggon ing Mésopotamia, Yudéa lan Kapadokia, Pontus lan Asia Tyilik,

¹⁰Frigia lan Pamilia, Egipte lan ing bawah Libia sing tyedak karo Kiréne, wong-wong mantya sangka Rum,

¹¹ya wong Ju ya wong sing mlebu agama Ju, wong Kréta lan wong Arab, kita krungu wong-wong kuwi pada guneman nganggo basa kita déwé-déwé bab penggawéan-penggawéan gedé sing ditindakké karo Gusti Allah.”

¹²Kabèh pada nggumun lan bingung lan pada takon-takonan, ngéné:

¹³“Apa ta tegesé iki?” Nanging wong liyané ana sing moyoki, ujaré: “Wong kuwi apa ora ijik pada mabuk anggur legi.”

¹⁴Pétrus terus ngadek uga para rasul sewelas lan ngomong karo swara banter marang wong-wong mau: “Para sedulur Ju lan sampéyan kabèh sing pada manggon ing Yérusalèm, supaya pada nggatèkké lan ngerti apa sing kula nggelaraké.

¹⁵Wong-wong kuwi ora pada mabuk, kaya pikiran sampéyan, awit saiki ijik jam sanga ésuk.

¹⁶Nanging ya iki sing diomongké karo Gusti Allah lantaran nabi Yoèl mengkéné:

¹⁷Mbésuk ing dina sing pungkasan - mengkono tembungé Gusti Allah - Aku bakal ngesokké Roh-Ku marang sak kabèhé manungsa; anak-anakmu lanang lan wadon bakal pada nubuat, lan wong nom-nomanmu bakal pada nampani wahyu, lan wong-wongmu sing wis tuwa bakal pada olèh impèn.

¹⁸Uga para abdi-Ku lanang lan wadon bakal Tak esoki Roh-Ku ing dina kuwi, lan bakal pada nubuat.

¹⁹Lan Aku bakal nganakké mujijat-mujijat ing nduwur, ing langit lan tanda-tanda ing ngisor, ing bumi: getih lan geni lan kemebulé kebul.

²⁰Sengéngé bakal dadi peteng ndedet lan mbulan bakal dadi getih sak durungé tekan dinané Gusti sing gedé lan luhur kuwi.

²¹Lan saben wong sing nyebut jenengé Gusti kuwi bakal ditulungi rahayu.

²²Para sedulur Israèl, pada rungokna tembung kula iki: Sing kula karepaké ya kuwi Yésus sangka Nasarèt, salah sijiné wong lanang sing wis dipiji karo Gusti Allah lan sing wis nyatakké marang sampéyan kabèh karo pangwasa-pangwasa lan mujijat-mujijat lan tanda-tanda sing ditindakké karo Gusti Allah lantaran Panjenengané, ing tengah-tengah sampéyan kabèh, kaya sing wis sampéyan ngertèni.

²³Panjenengané sing dipasrahké karo Gusti Allah miturut rantyamané kuwi, wis sampéyan salip lan sampéyan patèni lantaran tangané bangsa kapir.

²⁴Nanging terus ditangèkké karo Gusti Allah, diluwari sangka sangsarané pati, awit Panjenengané ora bakal terus dikwasani karo pangwasané pati kuwi.

²⁵Awit Daved ngomong bab Panjenengané mengkéné: Aku tansah mandeng marang Gusti, awit Panjenengané ngadek ing tengenku, terus aku ora goyang.

²⁶Mulané atiku pada bungah lan ilatku surak-surak; malah awakku bakal lerem sak njeruhné pengarep-arep,

²⁷awit Panjenengan ora masrahaké kula marang ndonyané wong mati, lan ora téga marang Abdi Panjenengan sing sutyi ngalami rusak.

²⁸Panjenengan ngekèki kaweruh marang kula bab dalané urip; Panjenengan arep nglubèrké kebungahan marang kula ing ngarep Panjenengan.

²⁹Para sedulur, kula arep tyerita marang Panjenengan kabèh apa anané bab Daved, leluhuré bangsa kita. Piyambaké wis ninggal lan wis dikubur, lan kuburané tekan ing dina kuwi ijik ana.

³⁰Nanging Panjenengané kuwi dadi nabi lan weruh, yèn Gusti Allah wis ngekèki janji marang piyambaké karo sumpah, yèn Gusti Allah arep njagongké turunané Daved déwé ing damparé.

³¹Awit sangka kuwi piyambaké weruh sak durungé lan ngomongké bab tanginé Mésias, ya kuwi nalika ngomong, yèn Panjenengané ora ditégakké ing ndonyané wong mati, lan yèn dagingé Panjenengané ora bakal ngalami rusak.

³²Ya Yésus kuwi sing ditangèkké karo Gusti Allah, lan kanggo perkara kuwi kita sing pada dadi seksiné.

³³Supaya sakwisé Panjenengané dijunjung duwur karo tangané tengen Gusti Allah lan nampa Roh Sutyi sing dijanjèkké kuwi, Panjenengané terus ngesokké Roh kuwi kaya sing wis sampéyan weruh lan sampéyan rungokké ing kéné iki.

³⁴Awit duduk Daved sing munggah nang swarga, malah Daved piyambak ngomong mengkéné: Gusti wis ngomong marang Bendaraku:

³⁵Panjenengan njagonga ing sak tengen-Ku, nganti mungsuh-mungsuh-Mu kabèh pada Tak dadèkké antyik-antyiké tlapakan-Mu.

³⁶Awit sangka kuwi, umat Israèl kabèh kudu ngerti tenan, yèn Gusti Allah wis ndadèkké Yésus sing sampéyan salip kuwi, dadi Gusti lan Kristus.”

³⁷Bareng wong-wong mau pada krungu tembungé mengkono kuwi, atiné pada trenyuh, terus pada takon marang Pétrus lan para rasul liyané: “Para sedulur, apa sing kudu kita lakoni?”

³⁸Semauré Pétrus: “Pada mratobata lan sampéyan siji-sijiné pada dibaptisa ing asmané Yésus Kristus, kanggo olèh pangapurané dosa sampéyan, terus sampéyan pada bakal nampani pawèhé, ya kuwi Roh Sutyi.

³⁹Awit sing dikèki janji kuwi sampéyan kabèh lan anak-anaké sampéyan lan wong-wong sing ijik adoh, sepira okèhé sing bakal dipanggil karo Gusti Allah kita.”

⁴⁰Lan karo tembung-tembung liyané menèh Pétrus ngekèki paseksi lan ngongkon wong-wong kabèh, tembungé: “Pada slametna uripmu sangka golongané wong-wong sing keblinger iki.”

⁴¹Wong-wong sing nampani tembungé Pétrus mau pada dibaptis. Ing dina kuwi, tyatyahé para murid tambah 3000 wong.

⁴²Wong-wong mau pada ngantepi ing piwulangé para rasul lan enggoné dadi siji lan pada tansah nglumpuk, perlu nyuwil-nyuwil roti lan ndedonga.

⁴³Wong kabèh pada kanggonan rasa wedi, awit para rasul kuwi pada nganakké mujijat lan tanda okèh.

⁴⁴Lan wong sing pertyaya kabèh pada tetep dadi siji, sak kabèhé bandané pada dianggep duwèké bebarengan.

⁴⁵Uga tansah ana tunggalé sing ngedol bandané, terus didum-dumké marang wong kabèh, miturut kebutuhané.

⁴⁶Sedina-dina tansah pada nglumpuk ing Griya Sutyi karo setia lan bebarengan. Pada nyuwil-nyuwil roti ing omahé karo giliran, pada mangan bebarengan karo bungah lan ati sing tulus,

⁴⁷karo memuji marang Gusti Allah, uga pada disenengi karo wong sak bangsa kabèh. Lan menèh ing saben dinané tyatyahé wong sing pada dislametké ditambahi karo Gusti.